صاحب‌خبر - ادامه از صفحه یک امتیاز گیری از ایران در مذاکرات مقامات آمریکایی و صهیونیست ها با تحریک گروهک‌های تکفیری در سوریه به برافروختن جنگ در صدد هستند در طول مذاکراتی که با ایران شروع کرده‌اند، بهره ببرند و امتیاز بگیرند! در طی دو دهه اخیر، یکی از روش‌های متداول غرب، بهانه سازی و بهانه ‌تراشی برای اجماع علیه کشورمان و ایجاد دستاویزهای مختلف برای امتیازگیری از ملت ایران بوده است. به نظر می رسد که طرف اروپایی این روزها در تلاش است تا یک توافق نیم‌بند با ایران را فروخته و در صبح تغییر و تحولات سیاسی در آمریکا آن را باقیمت بالایی بفروشد. البته ایران نسبت به همه این دست فعل ‌وانفعالات سیاسی حساس بوده و روی آن رصد ویژه دارد. شاید به خاطر همین مسائل بود که در آستانه مذاکرات ایران و تروئیکای اروپا، وزیر امور خارجه کشورمان درباره برآیند این مذاکرات ابراز تردید کرد و گفت که به نظر می‌رسد که کشورهای اروپایی پس از نشست هفته گذشته شورای حکام آژانس سیاست تقابل را انتخاب کرده‌اند. اتفاقات اخیر ازجمله آتش بس در لبنان و آغاز عملیات جدید در سوریه و در سمتی دیگر ورود به مذاکره با ایران نشانگر این است که رویکرد فعلی غرب و باز کردن باب گفت و گو با ایران بیش از هر چیز عملیاتی ایذایی برای سرگرم‌سازی ایران و خرید مهلت برای ضربه سهمگین‌تر به کشورمان است. هدف غایی غرب در این مقطع نه مذاکره و حل و فصل معضلات و عدم تفاهم با ایران در موضوع هسته‌ای است و نه ایجاد چارچوبی برای گفت‌وگو درباره ادعاهای واهی در موضوع اوکراین که فقط فشار بر تهران برای امتیاز گیری است. در چنین فضائی، می توان با اطمینان گفت صحبت از مذاکره، جز شکستن وحدت محور مقاومت، هیچ دستاوردی برایمان نخواهد داشت. در نهایت باید گفت در شرایط فعلی ایران از منظر نظامی و دیپلماتیک در فشار مضاعفی قرار گرفته است و نیازمند یک تلاش بی وقفه برای اثرگذاری بر روند تحولات است. با درنظر گرفتن این خطرات و محدودیت‌ها، ایران مجموعه‌ای از اقدامات سیاسی و نظامی را برای مقابله با تهدید عملیات جدید در سوریه در دست اجرا دارد. در این راستا حضور نیروهای خارجی از جمله سپاه قدس ایران، فاطمیون، حیدریون، و حشدالشعبی عراق در کنار ارتش سوریه، نشان‌دهنده اهمیت استراتژیک نبرد حلب برای محور مقاومت است. ایران می‌تواند به سمت و سوی هماهنگی با مقامات عراقی جهت استفاده از حریم هوایی این کشور برای مقابله با تروریست‌های وابسته به ترکیه برود. در صورت همکاری بغداد در این زمینه، ایران می‌تواند تا حدودی ابتکار عمل را در دست خود حفظ کند. حضور موشکی ایران در سوریه می‌تواند نوعی رقابت با روسیه در تحولات سوریه هم باشد که ممکن است آینده تحولات را دست‌خوش تغییراتی کند.∎​