کفش کوهنوردی  یکی از مهم‌ترین تجهیزاتی است که می‌تواند تجربه‌ی شما در طبیعت را بهبود بخشد یا به چالشی سخت تبدیل کند. انتخاب کفش مناسب نه‌تنها به راحتی و عملکرد بهتر شما کمک می‌کند، بلکه ایمنی شما را نیز در شرایط مختلف تضمین می‌کند. در این میان، یکی از عوامل کلیدی در انتخاب کفش، نوع ساق آن است که بسته به نوع فعالیت و محیط کوهنوردی، اهمیت زیادی پیدا می‌کند.

کفش‌های کوهنوردی بر اساس ارتفاع ساق به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام کاربردهای خاصی دارند. از کفش‌های ساق کوتاه مناسب برای پیاده‌روی‌های سبک گرفته تا کفش‌های ساق بلند مخصوص مسیرهای برفی و یخی، هر گزینه‌ای برای شرایط خاصی طراحی شده است. در این مطلب، به بررسی انواع کفش‌های کوهنوردی به نقل از کارشناسان موج کوه بر اساس ساق و کاربردهای هر یک می‌پردازیم تا بتوانید بهترین انتخاب را برای نیازهای خود داشته باشید.

1. کفش‌های کوهنوردی با ساق کوتاه (Low-Cut Hiking Shoes)

ویژگی‌ها:

1. ساق این کفش‌ها کوتاه است و به مچ پا نمی‌رسد.
2. سبک، انعطاف‌پذیر و مشابه کفش‌های ورزشی هستند.
3. معمولاً از موادی مانند پارچه مشبک و چرم مصنوعی ساخته می‌شوند.

مزایا:

1. مناسب برای کوهپیمایی‌های سبک و طبیعت‌گردی در مسیرهای هموار.
2. تهویه خوب پاها به دلیل استفاده از مواد سبک.
3. امکان حرکت سریع و راحت در مسیرهای غیرچالش‌برانگیز.

معایب:

1. پشتیبانی کمی از مچ پا دارند و برای مسیرهای پرشیب یا سنگلاخی مناسب نیستند.
2. در برابر آب و برف مقاومت زیادی ندارند.

کاربردها:

1. استفاده در طبیعت‌گردی و پیاده‌روی‌های کوتاه یا نیم‌روزه.
2. ایده‌آل برای مسافرت‌های سبک و کمپینگ‌های غیرچالشی.

2. کفش‌های کوهنوردی با ساق متوسط (Mid-Cut Hiking Boots)

ویژگی‌ها:

1. ساق این کفش‌ها تا بالای مچ پا می‌رسد.
2. ساختار مقاوم‌تر و سنگین‌تری نسبت به کفش‌های ساق کوتاه دارند.
3. اغلب دارای لایه‌های ضدآب مانند Gore-Tex هستند. ماده ای که در انواع پوشاک مانند انواع  کاپشن نورث فیس  نیز به کار می رود که خاصیت ضدآب بودن و تنفسی دارد. 

مزایا:

1. پشتیبانی بهتر از مچ پا، کاهش احتمال پیچ‌خوردگی.
2. مناسب برای مسیرهای چالش‌برانگیز با سنگ و گل‌ولای.
3. مقاومت در برابر آب و شرایط مرطوب.

معایب:

1. سنگین‌تر از کفش‌های ساق کوتاه.
2. انعطاف‌پذیری کمتر در مقایسه با کفش‌های سبک.

کاربردها:

1. مسیرهای پرشیب یا با سطح ناهموار.
2. کوهپیمایی‌های چندروزه با کوله‌پشتی متوسط تا سنگین.
3. مناطقی با رطوبت بالا یا برف سبک.

3. کفش‌های کوهنوردی با ساق بلند (High-Cut Mountaineering Boots)

ویژگی‌ها:

1. ساق این کفش‌ها کاملاً بالای مچ پا را می‌پوشاند.
2. ساختار بسیار مقاوم با لایه‌های ضخیم‌تر برای حفاظت بیشتر.
3. طراحی شده برای شرایط سخت مانند کوهنوردی در ارتفاعات بالا.

مزایا:

1. پشتیبانی عالی از مچ پا و کاهش فشار روی پاها.
2. عایق‌بندی قوی برای محافظت در برابر سرما و برف.
3. دوام بالا در شرایط سخت و مسیرهای پرچالش.

معایب:

1. وزن سنگین‌تر نسبت به دیگر انواع کفش‌ها.
2. نیاز به زمان بیشتر برای عادت کردن به کفش.

کاربردها:

1. کوهنوردی در ارتفاعات بلند و مسیرهای فنی.
2. پیمایش در برف و یخ.
3. مناسب برای استفاده با کرامپون‌ها در صعودهای یخی.

4. کفش‌های ترکینگ (Trekking Boots)

ویژگی‌ها:

1. ساق بلند یا متوسط با طراحی برای حمل بار سنگین.
2. دارای زیره مقاوم و مناسب برای مسیرهای طولانی.
3. اغلب ضدآب با تهویه مناسب.

مزایا:

1. پشتیبانی قوی از پاها در طول سفرهای طولانی‌مدت.
2. مقاومت در برابر سایش و ضربه.
3. مناسب برای حمل کوله‌پشتی‌های سنگین.

معایب:

1. وزن بالا.
2. مناسب نبودن برای مسیرهای بسیار فنی.

کاربردها:

1. ترکینگ‌های طولانی‌مدت در مناطق مختلف.
2. استفاده در مناطق کوهستانی با شرایط آب‌وهوایی متغیر.

5. کفش‌های یخ‌نوردی (Ice Climbing Boots)

ویژگی‌ها:

1. ساق بلند با لایه‌های عایق‌بندی قوی.
2. زیره مخصوص با قابلیت اتصال کرامپون.
3. اغلب از مواد مصنوعی و چرم ضدآب ساخته شده‌اند.

مزایا:

1. مقاومت بالا در برابر سرما و یخ.
2. امکان استفاده در مسیرهای یخی و برفی.
3. طراحی شده برای کار با تجهیزات فنی.

معایب:

1. بسیار سنگین و گران‌قیمت.
2. انعطاف‌پذیری کم.

کاربردها:

1. صعودهای یخی و برفی.
2. پیمایش در شرایط بسیار سرد و سخت.

6. کفش‌های آلپاین (Alpine Boots)

ویژگی‌ها:

1. طراحی شده برای کوهنوردی فنی و صعودهای بلند.
2. دارای ساق بلند، عایق‌بندی قوی و مقاومت بالا.
3. زیره مناسب برای کرامپون و سنگ‌نوردی.

مزایا:

1. مناسب برای شرایط سخت و چالش‌برانگیز.
2. پشتیبانی فوق‌العاده از پاها.
3. امکان استفاده در مسیرهای فنی.

معایب:

1. وزن بالا و قیمت گران.
2. نیاز به تجربه برای استفاده بهینه.

کاربردها:

1. کوهنوردی در ارتفاعات بالا.
2. صعودهای فنی و ترکیبی (سنگ و یخ).

7. کفش‌های کوهپیمایی چندمنظوره (Approach Shoes)

ویژگی‌ها:

1. ساق کوتاه با زیره محکم و چسبندگی بالا.
2. سبک‌تر از دیگر انواع کفش‌های کوهنوردی.
3. طراحی شده برای مسیرهای سنگی و نزدیک شدن به دیواره‌ها.

مزایا:

1. مناسب برای طبیعت‌گردی و کوهپیمایی سبک.
2. قابلیت استفاده در مسیرهای سنگی و فنی.

معایب:

1. پشتیبانی محدود از مچ پا.
2. مناسب نبودن برای صعودهای طولانی یا مسیرهای برفی.

کاربردها:

1. نزدیک شدن به دیواره‌ها و مسیرهای سنگ‌نوردی.
2. طبیعت‌گردی در مسیرهای سبک.

8. کفش‌های زمستانی (Winter Hiking Boots)

ویژگی‌ها:

1. دارای ساق بلند و عایق‌بندی قوی.
2. زیره مقاوم در برابر سرما و لغزش.
3. اغلب ضدآب و ضدباد.

مزایا:

1. محافظت عالی در برابر سرما.
2. پشتیبانی قوی برای پیمایش در برف و یخ.
3. مناسب برای استفاده در شرایط سخت زمستانی.

معایب:

1. وزن بالا.
2. مناسب نبودن برای فعالیت‌های تابستانی.

کاربردها:

1. کوهپیمایی و کوهنوردی در زمستان.
2. مسیرهای برفی و یخی.

9. کفش‌های سنگ‌نوردی (Climbing Shoes)

ویژگی‌ها:

1. ساق کوتاه و طراحی کاملاً فنی.
2. زیره باریک و چسبنده برای تماس بهتر با سطوح سنگی.
3. اغلب تنگ‌تر از کفش‌های عادی.

مزایا:

1. چسبندگی فوق‌العاده روی سنگ.
2. مناسب برای مسیرهای فنی و دیواره‌های سنگی.

معایب:

1. راحتی کم در طولانی‌مدت.
2. مناسب نبودن برای مسیرهای غیرسنگی.

کاربردها:

1. سنگ‌نوردی و صعودهای فنی.
2. دیواره‌های عمودی و شیب‌دار.

نکات مهم در انتخاب کفش کوهنوردی

1. تناسب سایز: کفش باید کاملاً اندازه باشد تا از ایجاد تاول یا فشار جلوگیری شود.
2. مواد ساخت: کفش‌های ضدآب و با تهویه مناسب برای شرایط مختلف ایده‌آل هستند.
3. وزن: کفش‌های سبک‌تر برای مسیرهای کوتاه و کفش‌های سنگین‌تر برای مسیرهای چالشی مناسب‌اند.
4. زیره کفش: زیره باید چسبندگی کافی برای مسیرهای سنگی و لغزنده داشته باشد.
5. عایق‌بندی: در شرایط سرد و برفی، عایق‌بندی قوی ضروری است.

10. کفش های اسکای رانینگ 

کفش های اسکای رانینگ که بیشتر می توان گفت نوعی  کفش رانینگ  هستند برای تمرینات تریل در کوهستان استفاده می شوند و جز دسته هایی هستند که به تازگی در بین هواداران سرعت در کوهستان محبوب شده اند. این کفش ها دارای زیره آجدار بوده ولی رویه کلی آنها شبیه به کفش دویدن است که البته استقامت و دوام بیشتری دارند. 

جمع‌بندی:

انتخاب کفش کوهنوردی مناسب بر اساس ارتفاع ساق، گامی مهم در تضمین راحتی و ایمنی در سفرهای کوهستانی است. کفش‌های ساق کوتاه به دلیل سبکی و انعطاف‌پذیری، انتخابی عالی برای پیاده‌روی‌ها و طبیعت‌گردی‌های سبک هستند. در مقابل، کفش‌های ساق بلند با پشتیبانی بیشتر از مچ پا و مقاومت بالا در برابر شرایط سخت، برای صعودهای فنی و مسیرهای برفی ایده‌آل هستند. کفش‌های ساق متوسط نیز تعادلی مناسب بین این دو دسته ارائه می‌دهند و برای کوه‌پیمایی‌های متوسط و ماجراجویی‌های چندروزه انتخابی هوشمندانه هستند.

هرچند که انتخاب کفش به نوع فعالیت شما بستگی دارد، توجه به عواملی مانند وزن کفش، جنس رویه، مقاومت در برابر آب و تهویه‌پذیری نیز اهمیت بسیاری دارد. بهتر است قبل از خرید، شرایط مقصد و نیازهای خاص خود را بررسی کنید تا بتوانید از یک سرمایه‌گذاری ارزشمند بهره‌مند شوید. همچنین، کفشی که کاملاً اندازه پای شما باشد، علاوه بر راحتی بیشتر، از بروز مشکلاتی مانند تاول یا آسیب‌های احتمالی جلوگیری خواهد کرد.

در نهایت، چه قصد طبیعت‌گردی ساده داشته باشید و چه بخواهید در مسیرهای چالش‌برانگیز کوهستانی قدم بگذارید، انتخاب کفش مناسب می‌تواند تجربه شما را به یک ماجراجویی لذت‌بخش و به‌یادماندنی تبدیل کند. با شناخت درست از انواع کفش‌ها و کاربردهای آن‌ها، می‌توانید با اطمینان بیشتری پا به کوهستان بگذارید و از لحظه‌لحظه‌ی سفر خود لذت ببرید. در پایان به عنوان پیشنهاد نهایی می توانید انواع تجهیزات کوهنوردی و سایر ورزش ها مانند کفش های رانینگ را از موج کوه به آدرس https://mojekooh.com/ با قیمت مناسب و پشتیبانی تخصصی تهیه و خرید نمایید.