بر اساس مطالعه ای که در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) ارائه شد، ضربه زدن به توپ فوتبال ممکن است به مغز آسیب برساند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از news-medical، سر زدن یک تکنیک پرکاربرد در فوتبال است که در آن بازیکنان جهت توپ را با ضربه سر خود کنترل می کنند. در سال‌های اخیر، تحقیقاتی انجام شده است که نشان می‌دهد بین ضربات مکرر سر و بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی، مانند آنسفالوپاتی تروماتیک مزمن (CTE) ارتباطاتی وجود دارد.

مایکل لیپتون، نویسنده ارشد این مطالعه، استاد رادیولوژی در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا معتقد است که اثرات بالقوه ضربات مکرر سر در ورزش بسیار گسترده‌تر از آنچه قبلاً شناخته شده بود است و مکان‌هایی مشابه با آسیب‌شناسی CTE را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در حالی که مطالعات قبلی آسیب‌هایی را به ماده سفید مغز در بازیکنان فوتبال شناسایی کرده‌اند، دکتر لیپتون و همکارانش از یک روش جدید برای یک نوع تصویربرداری پیشرفته مغز به نام ام‌آرآی انتشار برای تجزیه و تحلیل ریزساختار نزدیک به سطح مغز استفاده کردند.

برای شناسایی تأثیر ضربات مکرر سر بر روی مغز، محققان MRI مغز 352 فوتبالیست آماتور زن و مرد را در محدوده سنی 18 تا 53 سال با MRI مغز 77 ورزشکار ورزشی دیگر مانند دونده ها مقایسه کردند. در بازیکنان فوتبالی که توپ را با سر در سطوح بالا هدایت می‌کردند، ماده سفید مغز در مجاورت شیارها غیرطبیعی دیده شد. ناهنجاری های این ناحیه از مغز در صدمات تروماتیک مغزی بسیار شدید رخ می دهد.

این ناهنجاری‌ها بیشتر در لوب فرونتال مغز، ناحیه‌ای که مستعد آسیب‌های ناشی از تروما است و اغلب در حین بازی فوتبال تحت تأثیر قرار می‌گیرد، آشکار شده بود. ضربات تکراری بیشتر سر نیز با یادگیری کلامی ضعیف‌تر همراه بود.

دکتر لیپتون گفت: «تحلیل ما نشان داد که ناهنجاری‌های ماده سفید مکانیسمی را نشان می‌دهد که از طریق آن سر به عملکرد شناختی بدتری منجر می‌شود.»

اکثر شرکت کنندگان در این مطالعه هرگز ضربه مغزی را متحمل نشده بودند یا آسیب مغزی تروماتیک برای آنها تشخیص داده نشده بود. این نشان می دهد که ضربات مکرر سر که منجر به آسیب جدی نمی شود ممکن است همچنان بر مغز تأثیر منفی بگذارد.

دکتر لیپتون گفت: «این مطالعه ناهنجاری های ساختاری مغز ناشی از ضربه های مکرر سر را در میان ورزشکاران سالم شناسایی می کند. ناهنجاری‌ها در مکان‌های مشخصه CTE رخ می‌دهند، با توانایی بدتر یادگیری یک کار شناختی مرتبط هستند و می‌توانند بر عملکرد مغز در آینده تأثیر بگذارند.»

نتایج این مطالعه به آسیب‌های سر ناشی از سایر ورزش‌های تماسی نیز مرتبط است. محققان بر اهمیت دانستن خطرات ضربات مکرر سر و پتانسیل آنها برای آسیب رساندن به سلامت مغز در طول زمان تاکید می کنند.

دکتر لیپتون گفت: «مشخص کردن خطرات بالقوه ضربه های مکرر سر می تواند ورزش ایمن تر را برای به حداکثر رساندن منافع و در عین حال به حداقل رساندن آسیب های احتمالی تسهیل کند.»

فاز بعدی این مطالعه ادامه دارد و مکانیسم‌های مغزی را که در زمینه اثرات MRI و عوامل محافظتی بالقوه نقش دارند، بررسی می‌کند.