به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از نیچر، پژوهشگران در ماساچوست در حال بررسی اسرار طول عمر با مطالعه سلولهای بنیادی افرادی هستند که به سن شگفتانگیز صدسالگی رسیدهاند و با برنامهریزی مجدد سلولهای بنیادی از خون صدسالهها، دانشمندان قصد دارند عواملی را که منجر به پیری سالم و زندگی طولانی میشود، کشف کنند و به مطالعات و بینشهای جدیدی درباره فرایندهای بیولوژیکی پیری بهویژه در عملکرد مغز بپردازند.
به گفته جورج مورفی، زیستشناس سلولهای بنیادی در دانشکده پزشکی آودیسیان دانشگاه بوستون، افرادی که به صدسالگی یا بیشتر میرسند، انعطافپذیری فوقالعادهای دارند، بهویژه در بازیابی از چالشهای سلامت، او به یک صدساله اشاره میکند که از شیوع آنفلوانزا اسپانیایی در ۱۹۱۸ و کووید -۱۹ در ۲۰۲۰ جان سالم به در برده است که توانایی چشمگیر آنها در بهبودی از بیماریهای جدی را نشان میدهد.
محققان فرض میکنند که ساختار ژنتیکی ویژهای ممکن است به محافظت از صدسالهها در برابر بیماریها و سایر شرایط مرتبط با سن کمک کند، با این حال آزمایش این نظریه چالشبرانگیز است، مورفی و همکارانش بانک سلولهای بنیادی ایجاد کردهاند که امکان جمعآوری و به اشتراکگذاری نمونهها بین دانشمندان را فراهم میکند، این منبع میتواند به بررسی چگونگی جلوگیری از اثرات مخرب پیری کمک کند.
با استفاده از سلولهای بنیادی پرتوان القایی (iPSCs) سلولهایی که به حالت جنینی بازگردانده شده است به دانشمندان کمک میکنند که اثرات پیری را بدون تغییر کد ژنتیکی مطالعه کنند، این ویژگی iPSCs را به ابزاری بیبدیل برای فهم تغییرات سلولی که با پیری رخ میدهند، تبدیل کرده است.
تیم مورفی نورونهایی را از iPSCs مشتق شده از خون صد سالهها رشد دادهاند، نورونها بهعنوان سلولهایی که بهطور معمول با عملکرد مغز و پیری مرتبط هستند، الگوی جالبی را نشان دادند، برخلاف نورونهایی که از افراد جوانتر مشتق شده بودند، نورونهای مشتق شده از صدسالهها در شرایط عادی کمتر فعال بودند. با این حال، زمانی که تحت استرس قرار گرفتند، این نورونها پاسخ قویتری نشان دادند و توانایی بیشتری در تعمیر خود داشتند.
این نتایج از اهمیت بالایی برخودارند، زیرا نشان میدهد که صدسالهها ممکن است پاسخ سلولی قویتری به استرس داشته باشند که میتواند به طولانیتر و سالمتر نگه داشتن زندگیشان مرتبط باشد.
علاوهبر این دانشمندان در حال ایجاد مدلهای سهبعدی بیماری آلزایمر با استفاده از سلولهای مغزی مشتق شده از صدسالهها هستند. نتایج اولیه نشان میدهد که این سلولها سطوح بالاتری از ژنهای محافظ در برابر آلزایمر، نسبت به سلولهای افرادی که در دهه ۶۰ زندگی هستند را بیان میکنند.
هدف نهایی این تحقیق، توسعه مدلهایی است که بتوانند در درمان یا پیشگیری از بیماریهای مرتبط با سن کمک کنند. قابلیت تولید انواع مختلف سلولهایی همچون سلولهای کبد، ماهیچه و روده از iPSCs صدسالهها میتواند به پیشرفتهای چشمگیری در پزشکی بازساختی منجر شود. علاوهبر این تیم تحقیقاتی امیدوار است که با درک عوامل ژنتیکی که به پیری سالم کمک میکند، بتوانند به توسعه درمانهایی برای کند یا معکوس کردن فرایند پیری بپردازند.
با پیشرفت تحقیقات، این سلولهای بنیادی ممکن است به پیشرفتهایی در درمانهای بازساختی برای اعضای مختلف منجر شوند که نویدبخش بهبود کیفیت زندگی در دوران پیری است، ادامه اکتشافات درباره اینکه چگونه بدن صدسالهها در برابر کاهش زندگی مقاوم میشود، میتواند سرنخهای اساسی برای دستیابی به طول عمر سالم را فراهم کند.
این تحقیق گامی مهم برای کشف اسرار پیری و طول عمر صورت گرفته است و با مطالعه سلولهای بنیادی صد سالهها، دانشمندان شناخت عمیقتری از چگونگی محافظت برخی فرایندهای ژنتیکی و سلولی در برابر بیماریهای مرتبط با سن به دست میآورند و با ادامه مطالعه و توسعه، این یافتهها میتوانند راه را برای درمانهایی باز کنند که زندگی طولانیتر و سالمتری را برای نسلهای آینده تسهیل کند.