شفقنا- مطالعات دانشمندان سیاره‌شناس نشان می‌دهد که لکه‌های تاریک غیرمعمول در نزدیکی قطب‌های مشتری، که برای اولین بار در اواخر دهه ۱۹۹۰ توسط تلسکوپ فضایی هابل در قطب جنوب و سپس توسط کاوشگر کاسینی در قطب شمال این سیاره رصد شدند، در اثر گردبادهای مغناطیسی عجیبی ایجاد می‌شوند.
به گزارش شفقنا؛ وبگاه آرتی عربی نوشت: «این گردبادها، طبق اعلام سرویس مطبوعاتی دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، جو مشتری را از ذرات معلق پر می‌کنند. چانگ شی، استاد دانشگاه کالیفرنیا، با اشاره به غلظت بسیار بالای ذرات معلق (تا ۵۰ برابر حد معمول) در این لکه‌های بیضوی تیره، تأکید می‌کند که منشأ آن‌ها چرخش این گردبادها در نزدیکی قطب‌هاست، نه واکنش‌های شیمیایی ناشی از نفوذ ذرات پرانرژی به لایه‌های بالایی جو، ذراتی که از نواحی دورتر از محل تشکیل لکه‌های تاریک وارد جو مشتری می‌شوند».
اخیراً، برنامه رصد فضایی OPAL که با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل به مطالعه سیارات غول‌پیکر می‌پردازد، فرصتی برای مطالعه این اجرام غیرمعمول در جو مشتری فراهم کرد. شرکت در این برنامه به دانشمندان امکان تهیه بیست نقشه از مشتری و ردیابی تغییرات ظاهر آن، از جمله موقعیت و ویژگی‌های لکه‌های قطبی تاریک، بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۲۰۲۲ را داد.
تحلیل دانشمندان نشان داد که در قطب جنوب مشتری، این لکه‌های بیضوی تیره ۴ تا ۶ برابر بیشتر از قطب شمال ظاهر می‌شوند. دانشمندان سیاره‌شناس دریافتند که این اجرام از تجمع بسیار متراکم ذرات معلق هیدروکربن مایع تشکیل شده‌اند. موقعیت و زمان ظهور این قطرات با مناطقی که ذرات پرانرژی در آن‌ها رسوب می‌کنند، مطابقت ندارد؛ این امر، تردیدهایی را در مورد نظریه رایج پیرامون ارتباط آن‌ها با لکه‌های تاریک ایجاد می‌کند.
تحلیل‌های بعدی داده‌های هابل و تلسکوپ‌های زمینی نشان داد که این لکه‌های بیضوی تیره از برهم‌کنش خطوط میدان مغناطیسی در نزدیکی قطب مشتری، مواد موجود در جو آن، و انتشار پلاسما از قمر مشتری، آیو، به وجود می‌آیند. این فرآیندها منجر به نوعی «گردباد مغناطیسی» می‌شوند که جو را به طور مؤثری مخلوط کرده و در تشکیل ذرات معلق هیدروکربنی درون لکه‌های تاریک نقش دارند.
طبق این گزارش؛ این فرآیندهای پیچیده، بسیاری از ناهنجاری‌ها در غلظت بنزن و دیگر مواد در لایه‌های فوقانی جو مشتری را که در سال‌های اخیر کشف شده‌اند، توجیه می‌کنند.