به گزارش خبرورزشی، مهدی پاشازاده بازیکن اسبق تیم استقلال و مدافع تیم ملی فوتبال کشورمان در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، در گفتگو با خبر ورزشی، درباره وضعیت این روزهای استقلال در آستانه دیدار مقابل الاهلی همچنین سالروز صعود خاطره انگیز تیم ملی فوتبال کشورمان پس از ۲۰ سال دوری از رقابت‌های جام جهانی به این مسابقات در آذر ماه سال ۱۳۷۶ اظهاراتی را مطرح کرد.
خلاصه صحبتهای مهدی پاشازاده با خبرورزشی:
*به موسیمانه تبریک می‌گویم که جای بهانه‌تراشی کار می‌کند
*این بدشانسی‌ها به سود موسیمانه شد
*سرمربی استقلال مثل بعضی‌ها اهل show نیست
*مدیران باشگاه بابت انجام وظایف‌شان منت می‌گذارند؟
*استقلال OK را تحویل گرفتید و به این روز انداختید
*مدیران استقلال مرد باشند و اسم کسی که تهدیدشان کرده را بگویند
*این آقایان اینقدر کوچکند که ارزش شکایت هم ندارند
*لیگ نخبگان برای استقلال خوش‌یمن نبود
*امکانات تیم ملی در سال ۷۶ قابل مقایسه با امروز نیست
*چطور می‌توانید این تیم ملی را بهترین نسل بدانید؟
*اندازه و ارزش محبت مردم به فوتبالیست های نسل ۹۸ فرانسه قیمت ندارد
*بهترین نسل فوتبال ایران نسل ۱۹۷۸ آرژانتین بود نه این تیم ملی
در ادامه پرسش و پاسخ با مهدی پاشازاده را از نظر می گذارنید:
وضعیت استقلال در هفته‌های اخیر پس از حضور سرمربی جدید در این تیم و پیروزی مقابل مس رفسنجان و تساوی بدون گل خورده مقابل پاختاکور ازبکستان را چطور تحلیل می‌کنید؟
وضعیت استقلال همچنان دشوار است. حرف زدن در این باره آسان نیست. اینکه تعدادی از بازیکنان تیم در اختیار کادر فنی نیستند از مشکلات این روزهای استقلال است اما شاید این بدشانسی‌ها از نقطه نظراتی برای موسیمانه هم خوب شد. قبل از هر چیز من باید به او تبریک بگویم به خاطر اینکه حرفه‌ای برخورد می‌کند.
از چه نظر؟
او ظرف این مدت اصلاً مصاحبه منفی نکرد و به جای غر زدن و بهانه آوردن صادقانه حرف زد و بیشتر تمرکزش را روی کارش گذاشت. او مثل بعضی ها شو (نمایش – show) اجرا نکرد و من به این خاطر به او تبریک می‌گویم و خوشحالم که بعد از سال‌ها بالاخره یک سرمربی خوب بالای سر تیم استقلال قرار گرفت.
نظرتان درباره نتایج اخیر تیم چیست و عوامل اصلی در این باره که استقلال هنوز نتوانسته فوتبال مورد نظر طرفدارانش را ارائه بدهد چه می‌تواند باشد؟
اینکه تیم این شکلی فوتبال بازی می‌کند یک بحث تکراری است. دوستان آنقدر با شهامت از کارهایشان دفاع می‌کنند که آدم تعجب می‌کند. باد در گلویشان می‌اندازند و می‌گویند ما فلان کار را کردیم، برای تیم پرواز اختصاصی گرفتیم یا لباس خوب تهیه کردیم در حالی که این‌ها شرایط عادی برای یک تیم حرفه‌ای است. اگر این اقدامات که وظیفه شان است را شاهکار می‌دانید واقعاً خجالت‌آور است. این فرار رو به جلو است. اگر بخواهیم در رابطه با نتایج امروز استقلال به دنبال مقصر بگردیم باید گفت که همین افراد امروز که مدیریت تیم را در دست گرفته‌اند مقصران اصلی هستند و تا زمانی که تغییری در این وضعیت ایجاد نشود جای هیچ امیدی به آینده استقلال نیست. این افراد یک تیم OK و همه جوره مطلوب را تحویل گرفتند و به این روز انداختند. آنها نه تنها با کسی مشورت نکردند بلکه مشاورانی را هم که آوردند دیدیم چطور آبروی باشگاه را هم بردند. متاسفانه این افراد آویزان آدم‌های کوچک شده‌اند و با مطرح کردن بحث‌هایی مثل اس‌ام‌اس و انگ زدن به پیشکسوتان که از باشگاه سهم می‌خواهند بیش از پیش خودشان را زیر سوال بردند.
چرا چنین بحثی مطرح شد؟
اولاً این آقایان باید بدانند اگر پیشکسوت استقلال از این باشگاه سهم بخواهد حقش را خواسته اما اگر مدعی هستند که تهدید شده‌اند باید مرد و مردانه بیایند و اسم ببرند. چرا با اسامی افراد بازی می‌کنید؟ اینجا خانه ماست و ما برایش زحمت کشیدیم اگر حرف می‌زنیم از سر دلسوزی است لطفاً با اسامی ما بازی نکنید. من این را درباره خودم می‌گویم که الحمدلله سر تیمم هستم و از کسی هم سهم نخواستم. اگر هم اینطور به این راحتی انگ می‌زنید و شکایتی نمی‌کنم به خاطر این است که اولاً فرصت ندارم و ثانیاً اینقدر شما کوچک هستید که ارزش شکایت کردن ندارید. بروید زندگی خودتان را جمع و جور کنید که در این مدت همه مردم زیر و بم آن را متوجه شدند.
درباره استقلال و آینده‌اش با موسیمانه در لیگ برتر صحبتی دارید؟
ما باید از الان به فکر سال بعد باشیم البته نباید در این فصل هم ناامیدانه جلو برویم اما باز هم به موضوع باشگاه می‌رسیم که وقتی به همه جای آن نگاه می‌کنید خالی از افراد بزرگ است و این موضوع می‌تواند بیشترین لطمه را به بدنه باشگاه و در نهایت تیم بزرگسالان آن بزند. امیدوارم اتفاقات تلخ این روزها هرچه زودتر به پایان برسد و مثل یک کابوس همه ما به زودی از خواب بیدار شویم و ببینیم که این افراد رفته‌اند.
بازی با الاهلی در عربستان، تیمی که هر ۵ مسابقه خود در لیگ نخبگان را با برد پشت سر گذاشته چقدر برای استقلال دشوار خواهد بود؟
متاسفانه لیگ نخبگان آسیا امسال برای ما خوش‌یمن نبود. بیشتر از هر چیز برای ما حاوی آبروریزی بود. هم نتایج‌مان و هم اینکه نتوانستیم در تهران و در ورزشگاه آزادی میزبان باشیم. یک بازی میزبانی کردیم که آن هم با قطعی برق و آتش سوزی و آن اتفاقات مایه شرمساری مان شد. در رابطه با بازی هفته آینده مقابل الاهلی هم باید بگویم که قطعاً مسابقه سختی پیش روی ماست. تجربه خوبی برای جوانان می‌تواند باشد. این بچه‌ها باید قدر این فرصت‌ها را بدانند چون با توجه به وضعیت تیم‌های عربستانی و دیگر رقبا احتمال کسب نتیجه برای ما ضعیف است اما این می‌تواند یک فرصت خوب برای آبدیده شدن جوانان تیم استقلال باشد. متاسفانه در تیم ما بازیکن بزرگ حضور ندارد وگرنه آن اتفاقات ناراحت کننده هم مقابل الهلال و نیمار رخ نمی‌داد. اگر یک بازیکن بزرگتر در تیم بود که بازیکنان کم سن و سال از او حساب می‌بردند قطعاً این وضعیت به وجود نمی‌آمد. اما باز هم نباید به یک جوان خرده گرفت بلکه آنها خودشان باید از این اتفاقات درس بگیرند.
با توجه به فرا رسیدن سالروز هشتم آذر سال ۷۶ و صعود دراماتیک تیم ملی در ملبورن مقابل تیم ملی استرالیا با ستاره‌های سال ۱۹۹۷، اگر بخواهید مقایسه‌ای بین آن تیم ملی و تیم ملی حال حاضر که در آستانه صعود به جام جهانی ۲۰۲۶ است داشته باشید مهمترین تفاوت و یا شباهت را در چه می‌بینید؟
الان نسبت به آن زمان فقط به لحاظ امکانات شرایط بهتری داریم. زمین تمرین بهتری داریم که رختکن و سالن بدنسازی خوبی دارد. ما آن زمان در زمین شماره ۲ آزادی تمرین می‌کردیم که رختکن هم نداشت و همان کنار لباس مان را عوض می‌کردیم. اگر اشتباه نکنم با سه پرواز راهی استرالیا شدیم. ابتدا به امارات رفتیم، از آنجا راهی مالزی شدیم و بعد از مالزی با یک پرواز دیگر به ملبورن رسیدیم. در بازگشت هم ابتدا به سنگاپور آمدیم و سپس به امارات رفتیم و دوباره به تهران برگشتیم. اما امروز شرایط و امکانات برای تیم ملی نسبت به آن زمان به مراتب بهتر است.
این درست! اما به لحاظ فوتبالی چطور! نسل شما بهتر بود یا نسل فعلی؟
واقعاً تعجب می‌کنم که چطور کادر فنی تیم ملی به خودش اجازه می‌دهد نسل فعلی تیم کشورمان را بهترین نسل فوتبال در طول تاریخ بنامد. در حالی که ما در جام جهانی ۱۹۷۸ بازیکنان بزرگی همچون ابراهیم قاسم پور، علی پروین، حسن روشن، ایرج دانایی فرد، ناصر حجازی و خیلی‌های دیگر را درون زمین و حشمت مهاجرانی را به عنوان سرمربی و اصغر شرفی را به عنوان مربی روی نیمکت تیم داشتیم. به اعتقاد من و بسیاری از اهالی فوتبال آن نسل بهترین نسل فوتبال ایران بود و هنوز هم تکرار نشده است. بهترین نسل فوتبال ایران نسل ۱۹۷۸ آرژانتین بود نه این تیم ملی. در مقایسه تیم سال ۱۳۷۶ یا همان جام جهانی ۱۹۹۸ هم باید بگویم که با احترام به همه بچه‌های امروز تیم ملی فوتبالمان تیم ما نسل بهتری نسبت به فوتبالیست‌های امروز بود. قطعاً همه ما چه بچه‌های امروز و چه نسل ما و قبل‌تر بیش از هر چیز به خاطر ایران و کشورمان تلاش کردیم و می‌کنیم اما اینکه بخواهیم اینگونه درباره تیم فعلی آن هم با بازی‌های ضعیف تیم کشورمان چنین موضعی بگیریم مایه تاسف است. محبت و ارزشی که ما در آن تیم ملی از مردم دریافت کردیم با هیچ پول و هواپیما و ماشینی خریدنی نیست و قیمت ندارد.
چه شد که به این نتیجه رسیدید؟
چند روز قبل بازی رفت تیم ملی مقابل استرالیا در تهران را نگاه می‌کردم. ما در آن بازی مقابل یک تیم با ستاره‌هایی که در لیگ برتر انگلیس و دیگر تیم‌های مطرح اروپایی فوتبال بازی می‌کردند فوتبال خیلی خوبی را به نمایش گذاشتیم و حتی می‌توانستیم آنها را شکست بدهیم. بارها دروازه استرالیا را تحت فشار قرار دادیم. در بازی برگشت در ملبورن و در آن استادیوم هم مسابقه دو بر صفر باخته را با شخصیتی که از خودمان نشان دادیم به نتیجه ۲ بر ۲ تغییر دادیم و در نهایت صعود کردیم اما متاسفانه امروز تیم ملی ما بازی سه بر صفر برده مقابل کره شمالی را ظرف چند دقیقه با نتیجه سه بر دو عوض می‌کند. یا بازی 2 بر صفر برده مقابل قرقیزستان را با مساوی 2-2 تاخت می زند و به زور به پیروزی می رسد.
پیش بینی‌تان از آینده این تیم ملی چیست؟
من پیش از حضور تیم ایران در جام جهانی قبل گفته بودم که در جام جهانی نتایج ضعیفی می‌گیریم و آنجا مضحکه همه می شویم. این اتفاق هم رخ داد و جلوی انگلیس با آن نتیجه خجالت آور باختیم. الان هم با جمیع مسائل مختلف اعم از وضعیت امروز فوتبالمان چه در رده‌های پایه، چه در لیگ‌های ۲ و ۳ و فسادی که این ورزش را در بر گرفته به علاوه کادر فنی فعلی تیم ملی مان به راحتی می‌توان پیش بینی کرد که در جام جهانی چه نتایج خجالت آوری در انتظار تیم ملی و علاقه‌مندان به این ورزش خواهد بود.
در همین رابطه بخوانید: تصویری جذاب از سرمربی استقلال در سالن بدنسازی