اصول گرایی رادیکال ایرانی که خواب برکناری محمد جواد ظریف از معاونت راهبردی ریاست جمهوری را دیده بود و چشم به گزارش کمیسیون امنیت ملی مجلس داشت تا در آن به تخلف رییس جمهور پزشکیان از قانون انتصابات در مشاغل حساس استناد شود با مانع رییس مجلس برخورد کرد که قضیه را به گزارش کمیسیون اصل ۹۰ در این باره موکول کرد و به سر و صدای چند نماینده هم وقعی ننهاد. 

محمد باقر قالیباف اما در مواضع سیاسی ثبات ندارد و صبح امروز  ناگهان گفت معلوم است که در این انتصاب تخلف شده و دولت باید تدبیر کند. این موضع خلاف انتظار به جای تببین نظر رهبری و دست کم تفکیک تابعیت قهری از غیر قهری اما این پرسش را پدید می آورد که  آیا ماه عسل دولت و مجلس پایان یافته یا آقای  قالیباف نمی خواهد زیر فشار تندروها بماند و از جانب آنان متهم به مماشات به دولت شود و برای حل و فصل ماجرا منتظر اشارتی است؟

   پیش ترمجید انصاری معاون حقوقی رییس جمهوری در همایشی به نقل از رهبری گفته بود: ایشان گفته اند که بند مربوط  به تابعیت قهری باید اصلاح شود و با اصلاحیه دولت از این منظر موافق اند.  با این نگاه چون فرزند محمد جواد ظریف در دوران ماموریت او در آمریکا به دنیا آمده طبعا شامل تابعیت قهری می شود و به نظر می رسید تیر تندروها برای عزل ظریف به سنگ خورده است. 

  او اما بهانه بود و در واقع شخص رییس جمهوری نشانه بود و فراتر از آن می خواستند مذاکرات احتمالی را منتفی کنند زیرا تا مهر ۱۴۰۴ که مدت اعتبار قطعنامه سازمان ملل درباره برنامه هسته ای ایران منقضی می شود احتمال استفاده طرف های غربی از مکانیسم ماشه و برگرداندن تحریم ها به بهانه عبور از غنی سازی مجاز وجود دارد و عقلانیت سیاسی ایجاب می کند  دست کم تا آن موقع دست به عصا حرکت کنیم و به همین خاطر در همین فضا ناگهان علی لاریجانی پالس مذاکره فرستاد اگرچه با توضیح بعدی کوشید بیش از حد به آن پرداخته نشود.

  با این حال با این که تصور می شد موقعیت ظریف تقویت شده کما این که دیروز با خبرگزاری رسمی دولت درباره قطعنامه مصاحبه کرد اما انگار رییس مجلس مایل نیست دوباره نقش آفرین باشد.

  این در حالی است که قرار است مذاکرات با هدایت مجید تخت روانچی آغاز شود. سخنان آیت الله خامنه ای هم در دیدار با بسیجیان مهم بود که از ارتقای غنی سازی سه و نیم درصدی به ۲۰ درصد بعد از پیمان شکنی آمریکایی ها به رغم قول دو رییس جمهور ( احتمالا برزیل و ترکیه در زمان احمدی نژاد) گفتند که اگر چه اشاره به توانایی ملی و علمی داشت ولی برخی در بین سطور آن را به این معنی تفسیر کردند که ایران به غنی سازی ۶۰ درصد اصرار ندارد و اگر تخلف کنند به راحتی می توان از ۲۰ به ۶۰ رسید و در همین نطق گفتند تا ۲۰ درصد مهم است و بالاتر از آن دست یافتنی است. اینها البته تفسیر بود ولی یادمان باشد علی لاریجانی هم مشاور رهبری است و هم با تارنمای رهبری گفت و گو کرده بود و این بار تندروها نتوانستند به او بتازند اگرچه خود او هم مدیریت می کند و برخی از سوء تفاهم ها را با توضیحات و اصلاحات بعدی رفع کرد.

  با این همه و به رغم موضع غافل گیر کننده امروز رییس مجلس همچنان ظریف مانده و قرار است مذاکرات هم از سر گرفته شود.  خدا کند در لبنان هم با وساطت نبیه  بری آتش بس برقرار شده باشد. بر خلاف این سخن مرحوم رییس جمهور سابق که مدام هم تکرار می کرد اقتصادمان را به برجام گره نزده ایم گره خورده و هر خبر خوش توافق روی قیمت دلار و سکه اثر می گذارد. تندروها نمی توانند باور کنند از ۱۵ تیر ۱۴۰۳ ورق برگشته است!

   تغییر موضع رییس مجلس اما نشان می‌دهد قالیباف شاید حس می کند از پزشکیان رودست خورده و آن قدر که او به رییس جمهور امتیاز داده پزشکیان متقابلا چنین نکرده است.

   خواب و خوراک مجلس قبلی بحث حجاب بود و خواب و خوراک این مجلس شده ظریف. شاید هم قالیباف می خواهد ضرب شستی نشان دهد تا اگر رییس جمهور نشده در ر قالب رییس مجلس مثل هاشمی رفسنجانی دهه ۶۰ مقتدر به نظر رسد. چرا که قالیباف فرصت چندانی برای عرض اندام در مقام رییس مجلس منتقد دولت پیدا نکرد و بعد از چند تا مصوبه که در کار دولت روحانی گذاشتند نوبت به مرحوم رییسی رسید که از او حمایت می کردند. در انتخابات اخیر هم رقیب پزشکیان بود و در مرحله دوم هم از جلیلی حمایت کرد ولی نوع رفتاربعدی  او این تصور را ایجاد کرده بود که مثل علی لاریجانی که متحد حسن روحانی شد او هم می خواهد در پاسخ وفاق متحد پزشکیان باشد. 

  سخنان صبح امروز اما حکایت دیگری داشت. آن هم دو روز بعد از ضیافت شام که برای مدیران رسانه ها ترتیب داده بود و یکی از حاضران در آن خطاب به رییس مجلس گفته بود پیش‌برد سیاست وفاق دو وجه دارد: یکی مواجهه با رادیکالیسم و دیگری پوپولیسم.

   با موضع تازه بدترین تفسیر این است که گویا نمی خواهد این پند را به کار بندد.