به گزارش خبرگزاری بسیج از سرخه، به مناسبت بزرگداشت هفته بسیج، پایگاه مقاومت بسیج حضرت زینب (س) سرخه با همکاری مسوول علمی پایگاه اردوی نیمروزه در قالب راهیان پیشرفت با هدف آشنایی با گیاه زعفران برگزار کرد.
فاطمه عربی مسئول علمی پژوهشی پایگاه در حاشیه این اردو در گفتگو با خبرنگار ما اظهار کرد: هدف اصلی از اردوی راهیان پیشرفت تبیین و بیان دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران در عرصه‌های مختلف علمی است که با توجه به پیشرفت کشور در عرصه علمی لازم است این دستاوردها در قالب اردوی راهیان پیشرفت بیان شود.
او افزود: به همین منظور و آشنایی بیشتر خواهران بسیجی با گیاه مفید زعفران، بر آن شدیم که در مزرعه زعفران حضور یافته و این گیاه را از نزدیک مشاهده و با نحوه عمل آمدن آن و فواید آن آشنا شویم.
ادامه داد: خواهران بسیجی با حضور در مزرعه زعفران ضمن آشنایی با بانوی کشاورز در روستای بیابانک از نحوه کاشت، داشت، برداشت، نحوه آبیاری و فواید گیاه زعفران اطلاعاتی کسب کردند.
در ادامه این اردو عباس نژاد بانوی کشاورز ضمن توضیح تمامی مراحل کاشت گفت: از مرداد تا مهر ماه فصل مناسب جهت کاشت زعفران بوده و در سال‌های متمادی احتیاج به کاشت دوباره ندارد.
او افزود: دوره بیداری و فعالیت زعفران در ماه‌های آبان تا اردیبهشت است. در تابستان پیاز زعفران فعالیت ندارد و برگ‌هایش زرد و خشک می‌شود و پیاز به خواب می‌رود.
بانوی کشاورز ضمن اشاره به فواید زعفران بیان داشت: این گیاه آرام بخش و اشتها آور است و موجب پیشگیری از بیماری‌های قلبی و سرطان و در درمان عده‌ای از بیماری‌ها مانند آسم، بیماری‌های پوستی، بیماری‌های چشم، عفونت ادراری، یرقان، رفع نفخ شکم، درمان معده درد، درمان کم خونی و غیره استفاده می‌شود.
گفتنی است در ادامه این برنامه خواهران بسیجی در یک اقدام جهادی برای کمک به بانوی کشاورز اقدام به چیدن گل زعفران کرده و تجربه جدیدی در این زمینه کسب کردند.
مسئول علمی پژوهشی پایگاه یادآور شد: در این اردوی نیم روزه خواهران گیاه «مقل ارزق» را نیز از نزدیک مشاهده کردند که گیاهی خودرو است. (مقل ارزق گیاهی کوچک و پر از شاخ و برگ است که صمغی زرد رنگ در مجاری کوچکی که در سراسر پوست آن یافت می‌شود وجود دارد. برای جمع آوری این سمق بر روی پوست درخت برش‌هایی می‌زنند. صمغ در مجاورت با هوا مقداری خشک می‌شود. صمغ مقل ارزق دارای خواص ضد التهاب ضد چربی ضد نفخ خلط آور است.)
لازم به ذکر است که این گیاه به زبان محلی سرخه ای «مولِکورزاق» نام دارد.
