سیستم زندان‌های بلژیک یکی از پرجمعیت‌ترین زندان‌های اروپا است. به‌گفته کارشناسان، تعداد افراد زندانی در بلژیک بی‌سابقه است.
باوجود افتتاح زندان‌های جدید و اقدام‌های ضدازدحام بیش از حد، مانند طرح موقت کاهش مجازات زندانیان، سیستم زندان‌های بلژیک همچنان از کمبود مزمن ظرفیت رنج می‌برد.
مدیر یکی از زندان‌های بلژیک گفت: فشار همچنان بسیار بالاست و وضعیت نگران‌کننده است.
تازه‌ترین آمار نشان می‌دهد که بیش از ۱۲ هزار نفر در زندان‌های بلژیک محبوس هستند؛ این درحالی است که سیستم زندان‌های این کشور تنها برای حدود ۱۱ هزار نفر ظرفیت دارد.
در نتیجه، شماری از زندانیان باید روی زمین بخوابند؛ اگر زندان‌ها از تخت‌های دوطبقه استفاده نمی‌کردند، وضعیت از این نیز وخیم‌تر می‌شد.
آمار بالای تعداد زندانیان نتیجه تصمیم دولت‌های بلژیک برای اجرای تمام احکام، ازجمله محکومیت‌های کوتاه‌مدت، و همچنین افزایش تعداد زندانیان، زندانیان طولانی‌مدت و افراد در بازداشت موقت است.
بروکسل‌تایمز گزارش کرد: سیستم زندان بلژیک در بحران فرو رفته و ازدحام بیش از حد و کمبود کارکنان بر هر یک از زندان‌های این کشور تاثیر گذاشته است.
گزارش سال ۲۰۲۳ عفو بین‌الملل از سیستم زندان بلژیک به‌دلیل دسترسی ناکافی به خدمات اولیه، به‌ویژه مراقبت‌های پزشکی و بهداشت انتقاد می‌کند.
- بیشتر بخوانید:
- بلژیک جنایت‌های جنگی شهروند خود را در غزه بررسی می‌کند
- خطرناک‌ترین شهر‌های اروپا؛ جرم و جنایت روند صعودی گرفت
این گروه گزارش کرده بود: حوادث بدرفتاری زیاد است، زندانیان روی زمین می‌خوابند و دولت به‌شدت به دنبال استخدام‌های جدید برای رسیدگی به این مراکز جدید است. این وضعیت پیامد‌های فاجعه‌باری برای حقوق بشر زندانیان دارد.
براساس گزارش‌ها، در اوایل سال ۲۰۲۴ یک زندانی برای چند روز متوالی مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت، حادثه‌ای که اتحادیه‌های مربوطه آن را به ازدحام بیش از حد و کمبود کارکنان نسبت دادند.
بروکسل‌تایمز نوشت: هم مسئولیت بحران پذیرش و هم وضعیت وخیم زندان‌ها برعهده مسئولان بلژیک و نتیجه انتخاب‌های سیاسی است. دردناک‌تر است که این انتخاب‌ها به قیمت از دست دادن افرادی انجام می‌شود که ممکن است منافع انتخاباتی کمی داشته باشند، اما دارای حقوقی یکسان با همه مردم هستند.
در همین حال، وضعیت در زندان‌های بلژیک به‌حدی وخیم است که بیشتر کارکنان زندان‌های هارن و سنت‌ژیل در منطقه بروکسل از اعتصاب کرده‌اند.
به‌گفته سازمان‌دهندگان، این اعتصاب پاسخی به کمبود مزمن کارکنان، فشار بیش از حد کاری، و نبود حمایت و احترام به کارکنان است.
انتهای پیام/