به گزارش شهدای ایران به نقل از روزنامه جوان، محمدرضا جلایی‌پور، فعال سیاسی اصلاح‌طلب طی یادداشتی در روزنامه هم‌میهن ۲۵ دستاورد برای دولت پزشکیان طی صد روز فهرست کرده که سطح پایین بند‌های متعدد آن، بیشتر از آنکه مدح دولت پزشکیان باشد، به ابتذال کشیدن قوه مجریه یک کشور است. اینکه جلایی‌پور چطور این سالاد کلمات را درست کرده و با اعتماد به نفس، با نام خودش منتشر کرده، بماند؛ اما عجیب است که یک رسانه رسمی چطور تن به انتشار چنین چیزی با عنوان یادداشت داده است.
بند‌های ابتدایی مربوط به حضور زنان و قومیت‌های مختلف در چینش کابینه و استانداران است که پنج شماره از فهرست ۲۵ عددی جلایی‌پور را به خود اختصاص داده است. شماره ششم قضیه بامزه‌تر می‌شود و دستاورد ششم دولت پزشکیان را پیشگیری از جنگ علیه ایران برشمرده است، بی‌آنکه روشن شود دقیقاً نقش دولت در این مورد چه بوده است!
باقی فهرست هم چنگی به دل نمی‌زند و آمیخته‌ای از راست‌های کوچک و دروغ‌های بزرگ است، مثل کسب رأی اعتماد از مجلس یا انتصاب ظریف به معاونت راهبردی یا پس‌گرفته‌شدن شکایت‌های دستگاه‌های دولتی از روزنامه‌نگاران! چطور انتصاب افراد مدنظر می‌تواند دستاورد یک دولت باشد؟! حال بماند که برای رأی اعتماد کل کابینه نسبتی مخدوش به رهبری داده شد و با خرج از رهبری آن رأی اعتماد حاصل شد. مشکل مردم واقعاً اینها بود؟!
موضوع پس گرفتن شکایات از اهل رسانه هم هیچ گاه شفاف نشد و دولت روشن نکرد کدام شکایات را می‌گوید، اصلاً شکایتی مگر بود که پس گرفته شود؟
یکی از دستاورد‌های دولت پزشکیان از نگاه جلایی‌پور و هم‌میهن، انتخاب ده‌ها معاون وزیر اصلاح‌طلب بوده است. شوخی بامزه‌ای است که البته دستاورد اصلاح‌طلبان در سهم‌خواهی از دولت پزشکیان است، اما بعید است این حزبگرایی و گنجاندن رفقا در دولت، دستاوردی برای خود دولت باشد.
حضور عبدالحمید، امام جماعت اهل سنت مسجد مکی زاهدان هم یکی دیگر از دستاورد‌های دولت پزشکیان شمرده شده است. یعنی میلیون‌ها نفر از مردم پای صندوق رأی آمدند و اکثریتی از آنها به مسعود پزشکیان رأی دادند تا فلان فردی که خود با سخنرانی‌های تحریک‌آمیز فضای آرام یک منطقه را به هم ریخته بود، با رئیس‌جمهور دیدار کند؟ کاش جلایی‌پور از اتاقش بیرون می‌آمد، در هر منطقه‌ای از تهران که هست، از مردمی که در خیابان می‌دید، می‌پرسید که آیا از دیدار رئیس‌جمهور با عبدالحمید اسماعیل زهی راضی هستند تا پاسخ بشنود که اصلاً کسی که نام می‌برد کیست و متوجه شود مردم کف خیابان حتی او را نمی‌شناسند، چه رسد که احساس خاصی از دیدارش با رئیس‌جمهور داشته باشند.
جلوگیری از مازوت سوزی در نیروگاه‌ها هم که به سهمیه‌بندی برق برای مردم و قطع برنامه‌ریزی شده آن انجامید، دستاورد دیگر پزشکیان در این فهرست مبتذل است. چطور ناتوانی در تأمین برق مردم می‌تواند دستاورد باشد؟!
ادعا‌هایی هم در این فهرست شده که هیچ مستندی ندارد و صرفاً فهرست‌سازی برای دولت است. مانند عبارت «سرمایه‌گذاری زیرساختی و توجه عملی دولت برای ارتقای خدمات عمومی آموزش و سلامت در محروم‌ترین مناطق ایران بیش از همه دولت‌های قبل»! که اصلاً معلوم نیست درباره چه چیزی صحبت می‌کند و چطور صد روز را با چند سال برابر کرده است و تازه فعالیت این صد روز دولت پزشکیان را از همه دولت‌های قبل بیشتر می‌داند!
هزار و یک کار روی زمین مانده و مردم باید دل خوش به فهرست‌سازی رسانه‌های اصلاح‌طلب باشند؟