شناسهٔ خبر: 69928503 - سرویس استانی
نسخه قابل چاپ منبع: مهر | لینک خبر

خاموشی آوای «درةالتاج»؛ اصفهان در سوگ آخرین نغمه‌سرای مکتب تاج

اصفهان-سید احمد مراتب، استاد برجسته موسیقی آیینی و آخرین شاگرد تاج اصفهانی، در ۷۲ سالگی به دیار باقی شتافت.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار مهر، سید احمد مراتب، آوازخوان برجسته، مناجات‌خوان و استاد موسیقی آئینی اصفهان، شامگاه یکشنبه چهارم آذرماه در ۷۲ سالگی چشم از جهان فروبست.

سید احمد مراتب، متخلص به «درةالتاج»، در شهریور ۱۳۳۱ در محله احمدآباد اصفهان به دنیا آمد. وی از همان دوران کودکی عشق و علاقه خود به موسیقی و آواز را نشان داد و در ۶ سالگی آموزش آواز را نزد عبدالحسین سپهری‌نژاد آغاز کرد. مراتب بعدها در کنار بهره‌گیری از محضر استاد تاج اصفهانی، استاد محمدرضا شمشیری و دیگر بزرگان موسیقی اصفهان، از تعالیم علمای بزرگی چون علامه جلال همایی، آیت‌الله‌العظمی فانی اصفهانی، ابوالبرکات سده‌ای و فضل‌الله ضیانور نیز بهره‌مند شد.

این هنرمند که به دلیل هنر و اخلاق والایش به «درةالتاج» شهرت یافت، به عنوان شاگرد برجسته استاد تاج اصفهانی میراث‌دار مکتب آواز این استاد بزرگ بود. تخلص شعری او نیز برگرفته از همین پیوند عمیق با استادش بود.

مراتب نه تنها در عرصه موسیقی، بلکه در پیوند هنر و آئین نیز چهره‌ای برجسته بود. او در سال ۱۳۵۳ به عنوان نخستین ایرانی اذان بر بام کعبه را خواند و با صدایی سرشار از معنویت و هنر، دل‌ها را به لرزه درآورد.

وی در سال ۱۴۰۰ به عنوان گنجینه زنده بشری در زمینه آموزش و حفظ آواز مذهبی ایرانی در فهرست میراث ملی به ثبت رسید. در طول زندگی هنری خود، سید احمد مراتب بیش از هزار ساعت آواز ضبط شده و افزون بر ۲۰۰ مقاله، شعر و مصاحبه در حوزه موسیقی، عرفان، ادبیات و آئین به یادگار گذاشت.

آثار او علاوه بر موسیقی، در حوزه تربیت هنرمندان و ترویج ارزش‌های آئینی نیز تأثیرگذار بود. وی با تلفیق آواز سنتی و مضامین عرفانی، سبکی ماندگار خلق کرد که صدای او را به صدای مکتب تاج پیوند می‌زد.

استاد مراتب شامگاه یکشنبه، پیش از آغاز هجدهمین همایش هنرمندان پیشکسوت در اصفهان، دار فانی را وداع گفت. این اتفاق در حالی رخ داد که وی تا واپسین روزهای عمر خود به فعالیت در عرصه هنر و موسیقی مشغول بود.

مراسم تشییع این هنرمند فرزانه به زودی در اصفهان برگزار خواهد شد. اصفهان و دوستداران موسیقی ایرانی با خاموشی «درةالتاج» یکی از ستون‌های فرهنگی و هنری خود را از دست دادند.