به گزارش میراث‌آریا، میثم لباف خانیکی دانشیار گروه باستان‌شناسی دانشگاه تهران و سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت: محوطه تاریخی بازه هور واقع در ۷۵ کیلومتری جنوب شرق شهر مشهد و در مجاورت روستای رباط سفید، یکی از مهمترین محوطه‌های استقراری دوره ساسانی به شمار می‌رود.
او افزود: کاوش‌های باستان‌شناسی در محدوده این محوطه تاریخی از سال ۱۳۹۳ تا کنون شواهد ارزشمندی در ارتباط با شیوه معماری، تزئینات وابسته به معماری، سنت‌های سفالگری، ادبیات و نحوه برگزاری مراسم کیش زردشتی در خراسان پیش از اسلام آشکار ساخته است.
لباف خانیکی اظهار کرد: پیرو اهداف تعریف شده، کاوش باستان‌شناسی این فصل در راستای پاسخ به ابهامات موجود در رابطه با کیفیت تزئینات معماری در جبهه جنوبی آتشکده قلعه دختر و نیز شناسایی ماهیت فضاهای معماری در محوطه مجاور آتشکده دنبال شد.
دانشیار گروه باستان‌شناسی دانشگاه تهران گفت: در نتیجه کاوش هدفمند در محدوده کارگاه های معیّن، بقایای ارزشمندی از رنگ آمیزی سطح دیوارها و بخش‌هایی از گچبری و نگاره‌های سوزنی در محل اصلی خود یافت شد که برگ دیگری بر شناخت ما از هنر و معماری پیش از اسلام شرق ایران و شیوه تزئین فضاهای معماری در یک مجموعه مذهبی می‌افزاید.
این باستان‌شناس افزود: همچنین کاوش در کارگاه‌های واقع در محوطه محصور جنوب آتشکده، منتج به حصول اطلاعات ارزشمندی در ارتباط با کیفیت معماری حصار، شکل و کاربری فضاهای معماری و همچنین مجموعه بی‌بدیلی از سفال‌های دوران اشکانی تا اوایل اسلام شد.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی افزود: کاوش باستان‌شناسی فصل هفتم در محوطه تاریخی بازه هور، در تکمیل و تأیید فرضیات پیشین نشان داد که آتشکده مکشوفه در این محل بزرگترین و مهمترین آتشکده حوزه فرهنگی شمال شرق فلات ایران در دوران پیش از اسلام بوده و احتمالاً همان آتشکده‌ای است که در متون دینی و تاریخی دوره ساسانی از آن به عنوان آذر برزین مهر یاد شده است.
لباف خانیکی در پایان اظهار کرد: با عنایت به اهمیت والای این مجموعه در تاریخ معماری و جایگاه منحصر بفرد این آتشکده در تبیین تاریخ اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ایران زمین ضروری است در اسرع وقت سازمان‌ها و نهادهای ذی‌ربط نسبت به اتخاذ تصمیمات و اجرای تمهیدات عملی در راستای حفظ و حراست از این محوطه تاریخی اقدام کنند.
انتهای پیام/