نگاهی به تاریخچه مذاکرات بین ایران و آمریکا، نشان می دهد که جمهوری اسلامی چه در وین و چه در مکان های دیگر به صورت غیرمستقیم و با واسطه وارد مذاکره با آمریکا شده، هیچوقت با اصل مذاکره مخالفت نکرده است.
در سفر جناب آقای روحانی به سازمان ملل متحده آقای مکرون، نخست وزیر آلمان و نخست وزیر انگلیس آمدند که ایشان را بدون خبر قبلی به ملاقات ترامپ ببرند. اما چون مقدمات این اقدام رعایت نشده بود این اتفاق انجام نشد. آقای اوباما نیز مستقیما به صورت تلفنی با آقای روحانی صحبت کرد.
این موارد نشان دهنده این است که همیشه ایران و آمریکا به مذاکره تمایل داشته اند، برهمین اساس نیز سیاستمداران برجسته و با فهم و درک مانند آقای لاریجانی و امثال ایشان احتمال مذاکره را زیاد می‌دانند.
زمینه مذاکره برای هر دوطرف فراهم است منتهی مشکل، نحوه و چگونگی مذاکره است که آیا این مذاکرات باید به صورت غیر مستقیم و با واسطه باشد یا باید به صورت رو در رو و مستقیم انجام شود؟
ما حتی شاهد این بودیم که پیش از بمباران پایگاه نظامی عین الاسد نیز مذاکره صورت می‌گرفت، همچنین در حملات موشکی ماه های اخیر نیز مذاکراتی انجام شده بود.
بنده سیاست دولت جدید ترامپ را با توجه به اظهارات وی در زمان انتخابات که گفته بود خواهان پیشرفت ایران است به شرطی که هسته‌ای نباشد، مصالحه می‌دانم. اما چون در این دوره اسرائیل در وسط میدان قرار گرفته و مدعی تمام عیار است، مذاکره مقداری با مشکل مواجه است.
درکل من یقین دارم که سیاست ترامپ مذاکره است و او پیش از مذاکره نیز هیچ اقدامی انجام نخواهد داد مگر اینکه مذاکره هم برای ایران و هم برای آمریکا به بن بست برسد. با توجه به سیاست های ترامپ، اسرائیل نیز هیچ توانایی برای برهم زدن مذاکرات نخواهد داشت.
*نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی
۲۷۲۱۹