به گزارش لیزنا، در این نامه آمده است: «انتظار داریم این نهاد ارزشمند را در جایگاه شایسته‌ی آن بنشانید و آن را به نهادی زیر نظر رئیس‌جمهور و برخوردار از هیئت امنایی متشکل از نمایندگان تشکلهای تخصصی و فرهنگی حوزهی کودک و نوجوان و چهرههای باتجربه و متخصص این حوزه تبدیل کنید.»
در این نامه با اشاره به اهمیت جایگاه و نقش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در ایران و جهان، دربارهی وضعیت فعلی این نهاد نوشته شده است که «متأسفانه اهالی فرهنگ و هنر کودکان و نوجوانان بهتدریج و بهویژه در سال‌های اخیر، با نگرانی، نظارهگر دور شدن این نهاد مهم و معتبر از اهداف و وظایف ذاتی خود شده‌اند. ادارهی کانون با شیوههای مدیریتی ناکارآمد و ناآشنا با اقتضائات فرهنگ، هنر و ادبیات کودک و نوجوان، غلبه‌ی گرایش‌های حزبی یا سلیقه‌های شخصی، تعطیل یا نیمه‌تعطیل شدن بسیاری از کتابخانهها و فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی، بازنشستگی زودهنگام و تعدیل بسیاری از کارشناسان و مربیانِ هنرمند و باتجربه، پایین آمدن کیفیت کتابها و عرضهی محصولات نازل، تعطیلی بسیاری از فعالیتها و رویدادهای ارزشمند... و بسیاری اتفاقهای دیگر، از شواهد آشکار تضعیف کانون پرورش فکری بهشمار می آیند.»
پیشنهاد تجمیع یا درواقع ادغام کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سازمان‌های استانی آموزش و پرورش، در طرح موسوم به «طرح تقویت آموزش و پرورش» نیز در این نامه مورد اعتراض قرار گرفته و گفته شده که این طرح نسنجیده، با نادیده انگاشتن ماهیت کانون پرورش فکری که فعالیت‌های آن بر پایهی حضور داوطلبانه، در اوقات فراغت و مبتنی بر علاقهی مخاطبان نهاده شده، عملاً حاصلی جز مضمحل کردن کانون در ساختار پرمشکل آموزش و پرورش نخواهد داشت.
انجمن نویسندگان کودک و نوجوان اظهار امیدواری کرده که آقای رئیس‌جمهور نهتنها نگذارد تلخی از رمق انداختنِ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در دولت وفاق و به نام او در کام اهالی فرهنگ و هنرِ کودک و نوجوان و فرزندان میهن عزیزمان بنشیند، بلکه این نهاد ارزشمند را در جایگاه شایسته‌ی آن بنشاند، آن را از پوشش وزارت آموزش و پرورش بیرون آورد و به نهادی زیر نظر رئیس‌جمهور و برخوردار از هیئت امنایی متشکل از نمایندگان تشکلهای تخصصی و فرهنگی حوزهی کودک و نوجوان و چهرههای باتجربه و متخصص این حوزه تبدیل کند، تا بتواند در این وضعیت خاص، علاوه بر پرورش استعدادها، مددرسان خانوادهها و جامعه در تربیت غیررسمی کودکان و نوجوانان باشد و فضا را برای تفکر، پرسشگری و هنرورزی آنان بگشاید.
در این نامه یادآوری شده که تقریباً عموم اهل فرهنگ و هنر کشور در حوزهی کودک و نوجوان، از دهه‌ی 40 به بعد، در فضای فرهنگی این مرکز بزرگ زیسته و بالیده‌اند. کانون پرورش فکری خانه‌ی چندین نسل از کودکان بوده و در عمر 60 ساله‌‌اش، ضمن برگزاری انواع رویدادهای فرهنگی هنری خلاقیتمحور، با افزایش تعداد کتابخانهها و مراکز فرهنگی، همهی امکانات خود را در آموزش‌‌های ادبی- هنری و نمایش تئاتر و فیلم برای مخاطبان در سراسر کشور و از جمله در روستاهای محروم، به کار گرفته است.
پیش از این انجمن نویسندگان کودک و نوجوان به وزیر آموزش و پرورش نامه نوشنه بود و از وی خواسته بود که «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را دریابید»
