گروه علمی: طبق آخرین مطالعات، چرت‌های طولانی‌تر سبب اختلال در عادات غذایی شبانه و همچنین الگوی خواب می‌شوند. محققان در این‌باره می‌گویند چرت‌های نیمروزی بیش از ۳۰ دقیقه می‌توانند با افزایش شاخص توده بدنی، فشار خون بالاتر و بروز بیماری قلبی و دیابت مرتبط باشند.
به گزارش خبرآنلاین؛ نتایج نشان داد چرت‌زدن بیشتر از نیم ساعت در میانه روز با افزایش خطر چاقی مرتبط است. چاقی یک نگرانی رو به رشد است که بیش از ۱ میلیارد نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. تجمع چربی در بدن به نحوه هضم غذا در طی فرآیندهای متابولیک مرتبط است.
خواب، بی‌تحرک‌ترین حالت بدن است و تداوم این حالت ممکن است به تدریج سبب افزایش وزن شود. همچنین چرت‌های طولانی‌مدت باعث می‌شوند تا مدتها بعد از بیدار شدن احساس کسالت کنید.
سایر مضرات چرت طولانی
اختلال در خواب شبانه: اگر چرت زدن خیلی طولانی یا دیروقت باشد، ممکن است خواب شب را با اختلال مواجه کند.
احساس گیجی: چرت‌های طولانی معمولاً با احساس خواب‌آلودگی و گیجی همراه هستند. وقتی از خواب بیدار شوید، ممکن است احساس کسلی و خستگی هم داشته باشید، زیرا از مرحله عمیق‌تری از خواب بیدار شده‌اید.
مطالعات همچنین نشان می‌دهد که چرت زدن طولانی با بسیاری از بیماری‌های دیگر از جمله: فشار خون بالا، بیماری‌های عروقی، افسردگی، چاقی، التهاب و آرتروز، سکته مغزی، دیابت نوع دو، تضعیف عملکرد شناختی در افراد مبتلا به زوال عقل و ... مرتبط است.
∎
به گزارش خبرآنلاین؛ نتایج نشان داد چرت‌زدن بیشتر از نیم ساعت در میانه روز با افزایش خطر چاقی مرتبط است. چاقی یک نگرانی رو به رشد است که بیش از ۱ میلیارد نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. تجمع چربی در بدن به نحوه هضم غذا در طی فرآیندهای متابولیک مرتبط است.
خواب، بی‌تحرک‌ترین حالت بدن است و تداوم این حالت ممکن است به تدریج سبب افزایش وزن شود. همچنین چرت‌های طولانی‌مدت باعث می‌شوند تا مدتها بعد از بیدار شدن احساس کسالت کنید.
سایر مضرات چرت طولانی
اختلال در خواب شبانه: اگر چرت زدن خیلی طولانی یا دیروقت باشد، ممکن است خواب شب را با اختلال مواجه کند.
احساس گیجی: چرت‌های طولانی معمولاً با احساس خواب‌آلودگی و گیجی همراه هستند. وقتی از خواب بیدار شوید، ممکن است احساس کسلی و خستگی هم داشته باشید، زیرا از مرحله عمیق‌تری از خواب بیدار شده‌اید.
مطالعات همچنین نشان می‌دهد که چرت زدن طولانی با بسیاری از بیماری‌های دیگر از جمله: فشار خون بالا، بیماری‌های عروقی، افسردگی، چاقی، التهاب و آرتروز، سکته مغزی، دیابت نوع دو، تضعیف عملکرد شناختی در افراد مبتلا به زوال عقل و ... مرتبط است.