او افزود: تابلوهای استاد صادقی پر از آدم هایی است که کنار هم چیده شده اند تا روزگاری را به سر برند که برایشان چیده شده است. از شعف و شادی گرفته تا جنگ و سرکشی همه آدمیان در مقامی برابر، بر صفحه رمزآلود نقاشی او چیده شده اند تا گردش زمانه چه تدبیر کند، هریک مشغول به کاری یا اجرای نقشی که نقاش ازل، یا سرنوشت تاریخی بر ایشان مهیا کرده است. حقیقی افزود: او در نقاشی‌هایش زمان را به هم می‌ریزد؛ چنان که زمانه را از آدم و حوای رانده از بهشت تا پیشینه کهن ایران زمین گرفته، تا دوران قرون وسطی یا معاصر اروپا. صادقی مثل یک قلمزنِ نقره کار با ظرافت و حوصله و صبوری قلم می‌زند، نقش می‌کشد، رنگ می‌کند، جلا می‌دهد تا جهان رمزآلود خود را در قصه‌های مصورش سامان دهد؛ سامانی دلپذیر و زیبا.

در این آیین نادره رضایی، معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، گفت: بعضی از نام‌ها بی نیاز از صفت و معرفی اند؛ آنها به‌قدری وسیع و عمیق اند که فقط باید در عمق وجود و آثار آنها غوطه ور شویم. از این دست نام‌ها در تاریخ ایران و جهان کم نداریم. وقتی نام «کمال الملک» را می‌شنویم، دیگر نیازی به توصیف او نداریم. وقتی نام «سهراب سپهری» را می‌شنویم با او در دنیای شعر و نقاشی زندگی می‌کنیم و بسیاری دیگر که فهرست کردن آنها به ساعت‌ها فرصت نیاز دارد، حال وقتی که نامی سترگی را می‌شنویم که ازقضا با او هم نَفَس هستیم و در یک عصر با او زیسته‌ایم به خودمان می‌بالیم؛ علی‌اکبر صادقی. رضایی افزود: شما هر صفتی را برای استاد صادقی و در کنار نام او بگذارید، به‌واقع بر آن صفت‌ها ارج نهاده اید، نه بر صاحب نام. علی‌اکبر صادقیِ نقاش، علی‌اکبر صادقیِ فیلم ساز، علی‌اکبر صادقیِ تصویرگر، علی‌اکبر صادقیِ گرافیست و علی‌اکبر علی صادقیِ پویانما، همین و بس.

رضایی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: صادقی یک جریان است، یک فرهنگ و زیست هنرمندانه؛ از کارهای او حرفی نمی زنم که همه شما بر آن آگاهید و می‌دانید. آن‌قدر که اگر در یک گوشه از دنیا اثری را ببینید ناگهان می‌ایستید و می‌گویید من صاحب این اثر را می‌شناسم؛ صادقی! این امضا داشتن و این شخصیت مستقلِ اثر هنری را، من به اصالت و اعتبار معنی می‌کنم. رضایی گفت: وقتی که کسی قریب به هفت دهه از عمر خود را با هنر، واژه، رنگ، نو، خلق و اندیشه می‌گذراند، شخصیت او نیز همین رنگ و جلا را می‌گیرد و خودش هم مثل اثرش می‌شود و علی‌اکبر صادقی، همین قدر اصیل و در عین حال جسور و نوجو و مدام در تحول و همراه با هنر معاصر است. 

مهدی حسینی، پیشکسوت هنر نقاشی ، خاطرات دوران تحصیل را برای حاضران روایت کرد و سپس جمشید گرگین، بازیگر سینما و تلویزیون، گفت درباره علی‌اکبر صادقی ساعت‌ها می‌شود حرف زد و این هنرمند پرکار مردمی را ستود. محمود شالویی، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، در این بزرگداشت گفت: در گستره هنر معاصر ایران استاد علی‌اکبر صادقی از جمله چهره هایی است که با قلم سحرآمیز خود و بهره گیری از زبان بصری و سبک و سیاقی منحصر به فرد توانسته است در پیوندی بی مانند میان ریشه‌ها و سرچشمه‌های فرهنگی و نگاه‌های نوین راهی نو به سوی بیان خلاقانه هویت ایرانی باز کند.

او افزود: تابلوهای استاد صادقی همچون واسطه ای میان گذشته و حال، فضایی از راز و رمزهای اسطوره ای و شکوه حماسه ایرانی را منعکس می‌کند که چشم جان هر بیننده‌ای را مسحور خود می‌سازد. شالویی تاکید کرد: استاد صادقی از همان نخستین گام‌های خود در دنیای هنر به شیوه‌ای نمادگرا و سرشار از استعاره‌های پیچیده توجهی خاص نشان داد. او نه تنها یک نقاش یا پویانما، بلکه کاشفی در مسیر بومی سازی زبان‌های نوین هنر بوده است. او افزود: آثار وی به گونه ای اعجازآمیز، درآمیختگی سنت و نوآوری‌اند که مخاطب را از قالب‌های قراردادی فراتر برده و به سفری بصری و ذهنی می‌برد. به عبارتی او حکمت قدیم را در منظری جدید پیش چشمان ما به تماشا می‌گذارد. در نقاشی‌های او نمادها و اسطوره‌ها چونان سنگ‌های زینتی در عمق رودخانه ای درخشان جای گرفته‌اند.

شالویی در پایان گفت: صادقی با دستی توانا و ذهنی ژرف‌اندیش، خطوط و نقش‌هایی ارائه کرده که هر یک از آنها وجهی از تاریخ و فرهنگ غنی ایران را در خود جای داده اند. در جهانی که مفاهیم و ارزش‌های هنری، تحت تاثیر جریان‌های پرشتاب تجاری و مصرفی، به سادگی دستخوش تغییر می‌شود، استاد صادقی هرگز از مسیر اصالت فاصله نگرفته و وفاداری به هویت ایرانی را سرلوحه کار خویش قرار داده است. در بخش پایانی این مراسم هادی منتظری، آهنگساز و نوازنده کمانچه، به اجرای برنامه موسیقایی پرداخت.