شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز پنج‌شنبه ۱ آذر (۲۱ نوامبر) برای دومین بار در پنج ماه اخیر علیه تهران قطعنامه صادر و تهران را به دلیل عدم همکاری کامل با این آژانس محکوم کرد. ساعاتی پس از این قطعنامه سازمان انرژی اتمی ایران و وزارت خارجه در بیانیه‌ای مشترک ضمن انتقاد از قطعنامه صادر شده توسط شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از راه اندازی «سانتریفیوژ‌های جدید و پیشرفته از انواع مختلف» به دستور رئیس سازمان انرژی اتمی ایران خبر دادند.
محمد کشاورززاده، سفیر سابق ایران در چین، درباره قطعنامه اخیر شورای حکام گفت: قطعنامه شورای حکام یک قطعنامه سیاسی است و یک قطعنامه حرفه‌ای و فنی از یک سازمان بین المللی نیست، اما در هر صورت یک قطعنامه است و روند خطرناکی را شروع می‌کند. با وجود اینکه به گروسی ضمانت‌های لازم داده شده بود، چنین قطعنامه‌ای مثبت ارزیابی نمی‌شود. باید کار دیپلماتیک جدی برای رفع خطرات آن صورت بگیرد و با اعضای شورای حکام به صورت تک تک گفتگو کرد. در گام نخست باید از سوی وزارت خارجه نامه‌هایی از سوی رئیس جمهور و وزیرخارجه به کشور‌های عضو آژانس صادر شود.
او افزود: قطعنامه‌ای از یک سازمان بین المللی زیر مجموعه سازمان ملل صادر شده و نمی‌توان آن را جدی نگرفت. اگر کار اساسی صورت نگیرد قطعنامه دیگری صادر می‌شود.
وی در رابطه با راهکار مقابله با قطعنامه فعلی بیان کرد: به نظر من در گام اول باید سیستم دفاعی کشور را در بالاترین سطح نگه داریم و همکاری با آژانس را هم نبایدکم کنیم. این قطعنامه‌ها برای دور کردن ایران از انجام تعهدات است. این قطعنامه نباید موجب قهر کردن ایران از آژانس شود.
سفیر سابق ایران در چین درباره‌ی علت تقابل اروپا با ایران در این شرایط زمانی اظهار داشت: روابط ما با اروپا قفل شده است. تعاملات گذشته‌ی ما با اروپا در پایین‌ترین سطح قرار دارد، مثلا المان کنسولگری‌های ما را بسته است. رابطه‌ی خوبی نیز با فرانسه و انگلیس نداریم. ما قبلا تعاملات خوبی با اروپا داشتیم. ما در بدترین دوران، مذاکرات انتقادی را با اروپا داشتیم. جنگ اوکراین و مسائل اروپا بر این شرایط سایه انداخته است.
کشاورززاده درباره‌ی علت فاصله میان ایران و اروپا گفت: ما در چند سال گذشته اروپا را فراموش کردیم. بعد از عدم رعایت تعهدات اروپا در زمینه‌ی برجام، ایران از رابطه با اروپا سرخورده شد. اروپا قرار بود یک سری کار‌ها را برای ما انجام دهد، اما کاری نکردند. هنوز هم می‌توان با اروپا کار کرد، من از مقامات مختلف آن‌ها شنیده‌ام که علاقه‌مند به ارتباط با ایران هستند.