به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در یاسوج, بهاره افتخاری به مناسبت فریدون داوری، خالق ایل احساس که پنچ شنبه اول آذر در بیمارستانی در شیراز درگذشت، غزلی سرود.
پَر زد و قافیه ی هر غزلی تنها شد!
اشک در دیده به اندازهٔ یک دریا شد
هیچ شعر و غزلی حال مرا خوب نکرد
رفتنت تلخ ترین حادثه‌ی دنیا شد!
دل یک شهر پریشان شده با رفتن تو
دیدنت بار دگر سهم خوش رویا شد!
دفتر قول و غزل بند نفس‌های تو بود
شورِ شیرینِ غزل با قلمت شیدا شد!
خواب می‌بینم از این شهر عزیزی رفته
شعر تو قصه و لالایی این شب‌ها شد!
مِهر و آذر پرِ از کوچ پرستو ها بود!
شهر با رفتن تو وارد یک سرما شد!
شاعرِ کوهِ دنا تا به همیشه بدرود!
جای خالی تو، صد حیف و پر از اما شد