به گزارش خبرنگار ایلنا، خاستگاه نخستین نوشته‌های جهان به حکاکی‌ها روی مهرهای استوانه‌ای برمی‌گردد که در مبادلات منسوجات و محصولات کشاورزی در بین النهرین مورد استفاده قرار می‌گرفت.
با توجه به کشفیات باستان‌شناسان در منطقه بین‌النهرین در حدود ۳ هزار سال قبل از میلاد، تصور می‌شود که خط میخی اولین سیستم نوشتاری در جهان باشد. مطالعاتی که روی مهرهای استوانه‌ای صورت گرفته منجر به تقویت این فرضیه در تحقیقات قبلی شده است.
به گفته محققان در مجله لایوساینس، چندین نماد حکاکی شده روی سنگ «مهرهای استوانه‌ای» به نشانه‌هایی تبدیل شدند که در «پیش خط میخی»، نسخه اولیه خط میخی مورد استفاده در جنوب بین‌النهرین یا همان منطقه جنوب عراق کنونی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
محققان نتایج این مطالعات را در مقاله‌ای که (۵ نوامبر) در مجله Antiquity منتشر می‌کنند تا تاکید کنند که مردمان گذشته چگونه هزاران سال در سراسر بین‌النهرین با تکیه بر خط ارتباطات خود را رونق می‌بخشیدند و به تجارت می‌پرداختند.
برخی از مهرهای بررسی شده به حدود ۴۴۰۰ سال قبل از میلاد مسیح - بیش از ۱۰۰۰ سال قبل از توسعه نوشتار، مربوط می‌شوند. کاترین کلی و ماتیا کارتولانو، هر دو محقق در گروه فیلولوژی کلاسیک و مطالعات ایتالیایی می‌گویند: ما بر روی تصاویر مهر که قبل از اختراع نوشتن سرچشمه می‌گرفت، تمرکز کردیم.
در این تحقیقات مشخص شد که نقوش مهرها مربوط به حمل کوزه و پارچه بین شهرهای مختلف بین النهرین بوده است. محققان می‌گویند که این نقوش در نوشته‌های اولیه درباره تجارت محصولات کشاورزی و منسوجات به نشانه‌هایی به خط میخی تبدیل شده‌اند.
به گفته آن‌ها، این کشف که هنوز جای بررسی‌های علمی بیشتر دارد، تداوم بین مهرهای «پیشسواد» و نوشته‌های اولیه را نشان می‌دهد. این ثابت می‌کند که نقوش شناخته شده از مهرهای استوانه‌ای به طور مستقیم با توسعه نوشتار در جنوب عراق مرتبط است و نشان می‌دهد که چگونه معنا از نقوش پیشین به خط منتقل شده است.
قدیمی‌ترین نوشته
برای ایجاد خط میخی از یک قلم برای ایجاد نقش‌های در گل‌های نپخته استفاده می‌شد. نویسندگان نشانه‌هایی را ایجاد می‌کردند که صداها را نشان می‌دادند تا ضبطی از زبان گفتاری ایجاد کنند.
خط میخی توسط تمدن سومری که از حدود ۵۵۰۰ تا ۲۳۰۰ قبل از میلاد در شهرهای اولیه در جنوب بین النهرین زندگی می‌کردند، توسعه یافت، زمانی که امپراتوری اکد، مستقر در شهر اکد، جانشین آن شد. اکدی‌ها سیستم نوشتاری سومری را پذیرفتند و آن را در زبان خود به کار بردند و برای بیش از ۲۰۰۰ سال، در طول دوره‌های بعدی بابلی و آشوری تبدیل به زبان نوشتاری رایج بین النهرین شد.
اما یافته‌های جدید چندین نقش در مهر و موم‌های استوانه‌ای را برجسته می‌کند. محققان معتقدند؛ این نقوش به نشانه‌هایی به خط پیش میخی تبدیل شده‌اند که روی لوح‌های گلی ۵۰۰۰ساله از شهر اوروک در جنوب بین‌النهرین دیده می‌شود و شامل نمادهایی است که یک ساختمان، میله‌های ساخته شده از نی و پارچه‌های حاشیه دار در یک ظرف را نشان می‌دهد.
محققان امیدوارند تا نمادهای پیش میخی بیشتری را رمزگشایی کنند و همچنین بینشی در مورد معنای برخی از نقوش مهر ارائه دهند.
سیلویا فرارا، استاد گروه زبان‌شناسی کلاسیک و مطالعات ایتالیایی در دانشگاه بولونیا، نیز گفت: جهش مفهومی از نمادگرایی پیش از نوشتن به نوشتن، یک پیشرفت قابل توجه در فناوری‌های شناختی انسان است. اختراع نوشتار نشان‌دهنده گذار بین پیش از تاریخ و تاریخ است و یافته‌های این مطالعه با نشان دادن اینکه چگونه برخی از تصاویر اواخر ماقبل تاریخ در یکی از اولین سیستم‌های نوشتاری اختراع شده گنجانده شده‌اند، این شکاف را پر می‌کند.