به گزارش رکنا از پایگاه اطلاع‌رسانی دولت، شینا انصاری عصر امروز پنجشنبه یکم آذرماه ۱۴۰۳ با حضور در برنامه تلویزیونی صف اول شبکه خبر با اشاره به بیست و نهمین کنوانسیون تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد اظهار کرد: کنواسیون ۲۹ که مهمترین نشست جهانی در حوزه تغییر اقلیم است، امسال در باکو آذربایجان برگزار شد و در این کنواسیون که تمرکزش روی موضوعات مالی بود تلاش کردم با توجه به مدت زمان محدودی که در اختیارم بود به این واقعیت اشاره کنم که کشورها برای رشد اقتصادی نیازمند انرژی هستند و لازمه این انرژی دسترسی به انرژی‌های تجدیدپذیر و پاک است و برای اینکه به این مهم دست‌یابی پیدا کنند نیازمند دو مولفه مهم منابع مالی و فناوری هستند.
وی افزود: در این کنوانسیون به تحریم‌های ظالمانه اشاره کردم که این تحریم‌ها می‌تواند تحقق اهداف توسعه پایدار و تحقق اهداف کنوانسیون تغییر اقلیمی را تضعیف کند. همچنین به تاثیر تنش‌های ژئوپولیتیک منطقه اشاره کردم و مشخصا به جنگ خونین غزه و لبنان که می‌توانند در منطقه تاثیر بگذارد و اهدافی که متاثر از این کنوانسیون است ممکن است محقق نشود صحبت کردم.
وی با اشاره به تغییرات آب و هوایی که یکی از بزرگترین چالش‌های کشورها به شمار می‌رود در مورد اهداف و برنامه‌های سازمان محیط زیست کشور برای این مساله تصریح کرد: به رغم تحریم‌ها جمهوری اسلامی ایران از سال ۷۵ به کنوانسیون تغییرات آب و هوا پیوسته و مشابه سایر کشورها در این موضوع نقش‌آفرینی کرده و متاسفانه از عوارض تغییرات آب و هوایی تحت تاثیر بوده است. در مواجه با تغییر اقلیم جزء کشورهایی آسیب‌پذیر است. با وجود تحریم‌ها اقداماتی برای تدوین سند اقتصاد کم کربن، تدوین برنامه راهبرد ملی تغییر اقلیم، کارگروه ملی تعییر اقلیم انجام داده و در برنامه هفتم توسعه کشور در بند الحاقی ماده ۲۲ موضوع تشکیل کارگروه ملی تغییر اقلیم دیده شده است و در برنامه هفتم موضوع توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر و اینکه مشخصا تا پایان برنامه بتوانیم ۱۲ هزار مگابایت نیروگاه تجدیدپذیر در کشور داشته باشیم، دیده شده است.
رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست ادامه داد: در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای اقداماتی را باید انجام دهیم و در موضوع سازگاری نیز باید برنامه‌هایی را داشته باشیم، بدین معنا که جزو کشورهایی هستیم که متاثر از این موضوع است و این سازگاری باید در سطح سیاست‌گذاری‌های کلان ملی و در سطح اجرای راهبردهای منطقه‌ای و ملی اتفاق افتد. در تمام کشورها بسته به شرایط جغرافیایی و اقتصادی تحت تأثیر چالش‌های تغییر اقلیم هستند و این مساله را نمی‌توان به یک کشور محدود کرد.
وی افزود: در کنواسیون ۲۹ موضوع مالی مطرح بوده و در مورد کمک‌های مالی که کشورهای توسعه یافته می‌توانند به کشورهای درحال توسعه داشته باشند و باید به سرانجامی برسد، بحث شد و این مذاکرات همچنان در باکو ادامه دارد.
انصاری درخصوص کارگروه‌های مختلف سازمان حفاظت محیط‌زیست تصریح کرد: در مدت سه ماهی که از مسئولیت‌مان در سازمان حفاظت محیط‌زیست گذشته و البته اقدامات خوبی در ادوار گذشته، موضوعاتی را دنبال می‌کنیم و باید در چهارچوب اسناد بالادستی حرکت کنیم. در مورد قوانین موضوعی مانند قانون هوای پاک، قانون حفاظت از خاک و تالاب‌ها حرکت اصلی ما باید پیگیری اجرای قوانین باشد که البته فقط سازمان محیط‌زیست متولی آن نیست و دستگاه‌های دیگر هم نقش دارند، اما سازمان حفاظت محیط‌زیست به عنوان سازمان نظارتی و حاکمیتی موضوعات و برنامه‌ها را در قالب کارگروه‌های مختلف پیگیری و دنبال می‌کند.
وی درخصوص آلودگی هوا در شهرهای مختلف و کارگروه ملی کاهش آلودگی هوا گفت: کارگروه ملی کاهش آلودگی هوا یک مدتی به وزارت کشور محول شده بود اما در طول این مدت دو جلسه کارگروه را تشکیل دادیم. مهمترین سند بالادستی ما در مورد آلودگی هوا، قانون هوای پاک است که در سال ۹۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و این قانون بالغ بر ۱۵ آیین‌نامه اجرایی دارد و از سال ۹۶ تا الان به دلایل بسیاری از تکالیف این قانون اجرایی نشده است. در این دو جلسه پیگیری محورهای آلودگی هوا را انجام داده‌ایم. موضوع دارای اولویت براساس سیاهه انتشار آلودگی هوای کشور در ۸ کلان‌شهر کشور مطالعاتی انجام شده و در سال ۹۶ سهم منابع متحرک و منابع ساکن را در انتشار آلودگی هوا مشخص کرده است. برای مثال در تهران منابع متحرک یعنی خودروها و موتورسیکلت‌ها سهم بیشتری در آلودگی هوا دارند البته که منابع ساکن هم نقش دارند.
معاون رئیس‌جمهور در این باره افزود: یا در شهری مانند اراک و اصفهان نقش منابع ساکن یعنی نیروگاه‌ها در انتشار آلودگی هوا بیشتر است. برحسب اولویت مطالعات سیاهه انتشار پیش می‌رویم و به ما این کمک را می‌کند که برای مدیریت و کنترل آلودگی هوا برنامه‌ریزی دقیق‌تری انجام دهیم و برهمین اساس برای کلان‌شهرها برنامه‌ای را با اولویت تدوین کردیم که برای شهر تهران مدیریت و کنترل آلودگی هوا بر مبنای اسقاط خودروهای فرسوده و توسعه حمل و نقل عمومی باشد. برای شهرهایی که منابع ساکن در انتشار آلودگی هوا دخیل هستند بر روی کیفیت سوخت و فیلتراسیون صنایع کاهش انتشار آلودگی از منابع ساکن برنامه ریزی می‌کنیم.
ادامه دارد...