به گزارش ایلنا، گرچه موسیمانه چند روز پیش به مسئولان باشگاه استقلال اعلام کرد لیست مازاد ندارد و بازیکنان باید با انگیزه تا نیم‌فصل در ترکیب استقلال ظاهر شوند اما پرواضح است که اگر برخی بازیکنان نتوانند انتظارات را برآورده کنند قطعاً در فهرست خروجی استقلال قرار خواهند گرفت. مشخصاً 3 بازیکن استقلال بیش از دیگران در معرض خروج از لیست استقلال قرار دارند.
گوستاوو بلانکو
مهاجم آرژانتینی استقلال نیز فرسنگ‌ها دورتر از انتظارات ظاهر شده و به رغم آنکه درخشش محدودی در هفته‌های پایانی فصل پیش داشت اما هیچ گاه نتوانست نقشی محوری در خط آتش تیمش داشته باشد.
نکونام نیز برای اینکه یک مهاجم نسبتاً قابل اعتماد از بلانکو بسازد صبر بسیاری به خرج داد و هفته‌های متمادی به این بازیکن میدان داد و در مصاحبه‌های خود نیز بشدت او را حمایت کرد تا در نهایت بلانکو توانست با به ثمر رساندن شش گل به کار خود در فصل گذشته خاتمه دهد؛ تعداد گلی که قطعاً برای یک مهاجم کافی نبود و تنها می‌توانست اندکی محیط پیرامونش را برای ورود به فصل جدید امن نگه دارد.
همین طور هم شد و بلانکو به فصل جدید هم رسید و با لباس استقلال زمان قابل توجهی در ترکیب قرار گرفت اما او نیز موفقیتی به نام خود ثبت نکرد و تا قبل از بازی با پاختاکور بدون گل زده در فصل جدید به پایین‌ترین سطح از اعتماد رسیده است.
برای او نیز زمان آنچنانی را نمی‌توان متصور بود. او هم اگر با همین منوال به کار ادامه دهد نیم‌فصل دوم جایی در ترکیب استقلال نخواهد داشت و باید از موقعیتی که اکنون موسیمانه در اختیارش قرار داده نهایت بهره را ببرد تا شاید با یک کارنامه حداقلی بتواند امیدوار به حضور در ترکیب نیم‌فصل دوم استقلال هم باشد.
آرش رضاوند
از روزی که پا به استقلال گذاشت روی توانایی‌اش برای برآورده کردن انتظارات تردیدهای بسیاری بود. رضاوند اما با همان میزان ظرفیت با عملکردی فراز و نشیب -گاهی متوسط، گاهی ضعیف- در ترکیب استقلال حضور یافت. بی‌تعارف او در تمام طول دوران حضورش در استقلال نتوانست لقب ستاره را یدک بکشد و حتی یک بازی هم سراغ نداریم که او در ترکیب تیمش نقشی محوری داشته باشد که اگر هم باشد به تعداد انگشتان یک دست هم نیست.
شگفت‌انگیز اینکه رضاوند طی سالیان متمادی با استقلال قرارداد داشته و فرصت بازی در این تیم را به دست آورده است و عجیب‌تر اینکه وقتی مجیدی این بازیکن را به درستی در لیست خروج قرار داد و استقلال در همان فصل قهرمان شد، این بازیکن دوباره به استقلال بازگردانده شد. آنچه مسلم است، رضاوند تاکنون نتوانسته آن عملکردی را که از یک بازیکن استقلال انتظار می‌رود در میدان مسابقه به اجرا بگذارد و او فرصت کمی پیش رو دارد که بتواند اعتمادها را بازگرداند و اگر چنین نشود، در مسیر خروج قرار خواهد گرفت.
آرمان رمضانی
از حق نگذریم رمضانی تمام توان خود را در ترکیب استقلال به کار گرفته و تلاش می‌کند هرچه دارد دریغ نکند اما بی‌تعارف کارنامه بازیکنان است که آینده آنها را در باشگاه‌های بزرگ تعیین می‌کند و رمضانی نیز به مانند بلانکو و رمضانی دفاعی باقی نگذاشته است.
از یک مهاجم انتظار است گل بزند و رمضانی تنها یک بار موفق به گلزنی در ترکیب استقلال شده که بسیار ناچیز و غیرقابل وصف است.
چنانچه رمضانی نیزتا نیم فصل به همین منوال ادامه دهد پایانش در استقلال قطعی است و او در کنار رضاوند و بلانکو به بازیکنی تبدیل خواهد شد که باشگاه استقلال تمایلی برای ادامه همکاری با او از خود نشان نخواهد داد.
رمضانی فصل پیش به لحاظ ذهنی با فضای بازی در این باشگاه بزرگ هماهنگ‌تر نشان می‌داد اما در فصل جاری همه عوامل دست به دست هم داده تا او نیز دچار افول قابل توجهی شده و دیگر حتی آن اثر‌گذاری نصف و نیمه را نیز نداشته باشد.
تردیدی نباید داشت که رمضانی در نیم‌فصل مورد کنکاش و ارزیابی قرار خواهد گرفت و چنانچه از فرصتی که موسیمانه تا آن زمان در اختیارش قرار خواهد داد بهره نگیرد، به نقطه آخر خواهد رسید و باید برای همیشه با بازی در لباس استقلال وداع کند.