به گزارش سایت دیده بان ایران؛  مهرداد آلادین گزارشگر دیده بان ایران نوشت: این قسمتی از گفته‌های هر دولت‌مردی است که تکیه بر مسند قدرت می‌زند و به مسئولیت می‌رسد: 

«امروز، مساله و دغدغه مردم، سلامت و معیشت است و وعده‌های دولت در مسیر اجرا است؛ از تامین امنیت غذایی و بهبود تولید گرفته تا حمایت دولت از دهک‌های آسیب‌پذیر و بازگرداندن اعتمادهای ازدست‌رفته. باید با بیکاری مبارزه کنیم. اگر بتوانیم این دیدگاه جامع را به خوبی اجرایی و عملیاتی کنیم، ان‌شاء‌الله قدم‌به‌قدم می‌توانیم شرایط کشور را به سمتی هدایت کنیم که برای مردم مطلوب باشد». 

هر دولتی که سر کار می‌آید، از همان روز‌های نخستین آغاز به کار، چنین بیانیه‌هایی را صادر می‌کند. همه وزیران و کابینه دولت‌های وقت، بخصوص وزیرانی که حوزه فعالیتشان با معیشت و وضعیت اقتصادی مردم مرتبط است، پا را از این بیانیه‌ها و گفته‌ها، فراتر گذاشته و صحبت از برابری و مبارزه با فساد و تبعیض می‌کنند؛ با این وجود، نمودارها و آمارها، حاکی از افزایش تورم هستند و سفره مردم، هر روز، کوچک و کوچک‌تر می‌شود... اما چه می‌شود که دغدغه افراد یک جامعه که باید آموزش و گسترش فرهنگ باشد، به مسائل اقتصادی و معیشتی تبدیل شده است؟ 

هنگامی که جوانان یک کشور، همواره دغدغه کار و نان دارند، نمی‌توان از آنها انتظار داشت که به مسائل فرهنگی، آموزشی و اجتماعی توجه کنند یا این مسائل، به دغدغه آنها تبدیل شود. شاید به همین دلیل است که با وجود اینکه آمارها، حاکی از تعداد بالای جوانان تحصیل‌کرده و فارغ‌التحصیل با مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد است، اما سطح سواد علمی آنها نسبت به مدرک تحصیلی‌شان، اندک و پایین است. 

با دوربین «نوبت مردم» میان شما آمدیم تا ببینیم دغدغه این روزهای شما، چه مسائلی هستند. شاید در دلتان بگویید «چشم‌بسته، غیب می‌گویید! خودمان می‌دانیم دغدغه این روزهای مردم، چه مسائلی هستند».  

خدا کمکمان کند...