به گزارش جماران؛ علی پورمحمدی مدیر مسئول پایگاه خبری نامه نیوز درباره مهم ترین ویژگی های یک مدیر رسانه به شفقنا رسانه می گوید: مهم ترین مساله‌ای که رسانه با مردم و حاکمیت دارد، اعتماد است. یک بخشی از مساله اعتماد به درست بینی و درست گویی و اینکه ما در انتقال پیام، رویه های وفاق و همدلی را رعایت کنیم، برمی گردد. ضمن اینکه آرمان های حاکمیت و منافع حاکمیت را در بخش های مختلف رعایت کنیم.
او ادامه می دهد: مهم ترین ویژگی مدیران رسانه ها این است که باید اهل تعامل باشند و از انحصارگرایی فاصله بگیرند، اینکه صرفا یک مدیر با آدم های محدود خودش کار کند و صرفا مخاطبان محدودی را در نظر بگیرد، متأسفانه آفتی بوده که رسانه های ما در دوران اخیر به آن دچار شده‌اند.
این فعال رسانه ای تاکید می کند: مساله دوم شناخت نسل جدید، فضای جامعه و فضای جدید رسانه است. اگر دقت و وسواسی که بنگاه های اقتصادی در انتخاب مخاطب،دسته بندی مخاطب ،انتخاب رسانه و … برای برندینگ و اقناع مخاطب دارند، مدیران دولتی بکار گیرند حتما وضعیت بهتری خواهیم داشت
پورمحمدی با اشاره بر اهمیت شناخت نسل جدید برای مدیر رسانه بیان می کند: برای اولین بار است که در فضای جامعه با پنج نسل متفاوت روبرو هستیم، بالاخره ما با انواع و اقسام نسل ها و انواع نگاه ها در ارتباطیم، اگر یک مدیر رسانه این فضا را نشناسد و بخواهد در همان نگاه دهه ۳۰ یا ۴۰ متوقف شود، حتما ما مدیر موفقی نخواهیم داشت.
او ادامه می دهد: مدیر رسانه نباید دنبال تسویه حساب سیاسی باشد.خیلی از ضربه ها و عدم‌پیشرفت رسانه ها به خاطر همین مساله بوده، اینکه مدیران سیاسی دنبال تسویه حساب سیاسی با رقیب سیاسی شان بودند و جامعه هزینه مالی و روانی زیادی بابت این مساله پرداخت کرد. همچنین یک مدیر باید بر تمام ابعاد یک رسانه از مخاطب تا بحث اقتصادی و مدیریت اشراف داشته باشد.
او در بیان ارزیابی انتصابات اخیر مدیران رسانه ای می گوید: هر جا انتصابات ما از جنس رسانه بود اصطکاک کمتری داشتیم، اما هر گاه فردی سیاسی بر سرکار آمد، معمولا رسانه نتوانست تعاملات خوبی با مردم و حاکمیت داشته باشد. اینکه صرفا یک نفری زمانی مدیریت رسانه را داشته، نباید تنها معیار ما در انتصابات باشد، بلکه باید در حال حاضر رسانه دار و به فضای جامعه و رسانه آشنا باشد.
او روایت می کند: در دوران هایی ما مدیران ضد رسانه داشتیم که تعامل خوبی با رسانه نداشتند و سیاستمدار بودند و به رسانه ضربه زیادی زدند. همچنین در دورانی مدیرانی بر سر کار آمدند که نه رسانه ارتقا پیدا کرد و نه ایده ای داشتند به نوعی دوران خنثی بود و مدیران رسانه نه ضد رسانه بودند و نه دنبال ارتقای رسانه.
او می گوید: در دوران جدید امیدواریم با معیارهای ذکر شده، مدیران آشنا به رسانه وارد عمل شوند و فضای خوبی ایجاد شود.
پورمحمدی درباره آینده رسانه های دولتی و حاکمیتی می گوید: واقعیت موجود رسانه ها این است که در دوران خنثی گیر کرده‌‌اند و در حال درجا زدن هستند. مدیران باید از تجربیات قبلی درس بگیرند و دنبال نگاه توسعه ای همچون به روز شدن و شناخت مخاطب و تسلط بر مدیریت رسانه باشند و تا این نگاه توسعه را نداشته باشند مطمئن باشند همچنان معیشت کارکنان ، اقتصاد رسانه و جذب مخاطب در آن رسانه در حال در جا زدن است. همچنین تا نگاه توسعه گرایی نداشته باشیم و از روزمرگی بیرون نیاییم، پیشرفتی نخواهیم داشت.
او می گوید: ما از منظر جذب مخاطب و تاثیر گذاری در منطقه و بین الملل عقب افتادیم و در رسانه های بین الملل و روایت دست اول خیلی جایی نداریم. همچنین تعاملی هم با بنگاه های رسانه ای دنیا نداریم.
او توصیه می کند: دعوای سیاسی، نگاه بسته و انحصار طلبی باعث فاصله ما از اصل موضوع توسعه طلبی می شود. اگر می خواهیم مخاطب جدی و تاثیر‌گذاری بین المللی داشته باشیم، باید دنبال رسانه جدی و سرمایه گذاری در این حوزه باشیم تا بتوانیم یک رسانه قابل قبول داشته باشیم.
او در پایان بر اهمیت مساله شهروند خبرنگار می پردازد و می گوید: رسانه های ما به ویژه رسانه های دولتی باید در جذب مخاطب، بحث شهروند خبرنگار را جدی بگیرند و از این موضوع نترسند و تعاملات‌شان با مخاطب باید دو طرفه باشد. حتما با انحصار گرایی عملکرد رسانه محکوم به شکست می شود.