به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، در مقاله‌ای که در روز گذشته منتشر شده است وضعیت حفاظتی پرنده گیلانشاه خالدار منقرض شده اعلام شد. مثل بسیاری دیگر از گونه‌ها که قبل از اینکه فرصت شناخت آنها را پیدا کنیم از بین رفتند.
گیلانشاه خالدار در ایران پرنده مهاجر عبوری بوده است و آخرین گزارش موثق دیده‌شدن آن به سال ۱۹۶۳ باز می‌گردد. دو نمونه موزه‌ای نیز در موزه‌های خارج از ایران نگهداری می‌شود. آخرین زمان در دیده‌شدن این پرنده به سال ۱۹۹۵ در مراکش باز می‌گردد و طبق نظر محققان در همان سال نیز منقرض شده است. عوامل انقراض این پرنده متفاوت است.
اطلاعات دقیقی از زادآوری در دست نیست، اما گیلانشاه خالدار در مناطق باتلاقی در جنوب روسیه زادآوری داشته و کاهش جمعیت آن در قرن ۱۸ و ۱۹ با گسترش شدید کشاورزی در این مناطق هم‌زمان است. همچنین بسیاری از تالاب‌هایی که محل استراحت یا زمستان‌گذرانی این گونه بوده‌اند از جمله اکثر تالاب‌های مغرب در، مراکش به‌کلی به زمین کشاورزی تبدیل شده‌اند.
چندین تالابی که این پرنده در آنها مشاهده شده یا خشک شده و یا تغییر بسیاری کرده‌اند. بسیاری از پرندگان مهاجر برای تغذیه در طول مهاجرت به این تالاب‌ها وابسته‌اند.
در تمامی مسیر مهاجرتش این پرنده هدفی برای شکارچیان بوده به شکلی که سفر‌هایی باهدف شکار این گونه در بعضی نقاط وجود داشته است و در نهایت اثر آلی (Allee Effect) سرنوشت این پرنده را مهروموم می‌کند وقتی که تعداد جمعیت یک‌گونه از حد معینی کمتر شود، بسیار آسیب‌پذیر می‌شود و با شتاب بیشتری به سمت انقراض می‌رود در این شرایط جمعیت دیگر توانایی برای احیای خود را از دست می‌دهد
گیلانشاه خالدار از لیست پرندگان ایران و جهان برای همیشه حذف شد. این پرنده چندان شناخته شده نبود و در سکوت منقرض شد به شکلی که ۳۰ سال بعد از انقراض احتمالی‌اش انقراضش اعلام شد. اما پرندگان زیادی را واضح می‌بینیم که همین روند تلخ را طی می‌کنند این انقراض می‌تواند حداقل درسی باشد که ببینیم چقدر راحت یک‌گونه برای همیشه منقرض می‌شود.