به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، خاموشی‌های ناخواسته، آن لحظات غم‌انگیز و دل‌نگرانی که در تاریکی و سکوت، حرکت روزمرهٔ زندگی و کار را متوقف می‌کند، برای بسیاری از کارخانه‌ها و صنایع، به‌ویژه صنایع لبنیاتی، نه‌تنها یک مشکل عملی، بلکه یک درد واقعی است. در دل شب، وقتی که هیچ‌چیز جز صدای افتادن قطرات آب از لوله‌ها به گوش نمی‌رسد، وقتی که دکمه‌های دستگاه‌های حساس به خواب می‌روند و دل کارگران و مدیران در تلاطم است، این خاموشی‌ها به معنای از دست‌دادن فرصتی ارزشمند برای خلق تولیدی است که به دست‌های پرکار آنها شکل می‌گیرد.

 در دنیای امروز که زندگی صنعتی با پیچیدگی‌های خود به‌پیش می‌رود، قطع ناگهانی برق برای کارخانه‌های لبنیات، به‌مثابه بستن درهای کارخانه‌ای است که به‌سختی در مسیر پیشرفت گام برداشته است. دستگاه‌ها و ماشین‌آلات که به کمک علم و فنّاوری در خدمت تولید بهداشتی و باکیفیت مواد غذایی هستند، به خاموشی‌ها هیچ‌گونه مقاومتی ندارند و در این سکوهای بی‌صدا، حتی یک ثانیه قطع برق می‌تواند کل فرایند تولید را دچار اختلال کند.

 کارخانه‌ها لبنیات، آن موجودات پرتحرک و زحمت‌کش که شیر و ماست و پنیر را بادقت و زحمت می‌سازند، بیش از هر زمان دیگر نیاز دارند که در این دنیای پیچیده، بدون وقفه و بی‌اشتباه به کار خود ادامه دهند. هنگامی که برق قطع می‌شود، نه‌تنها خط تولید متوقف می‌گردد، بلکه دمای شیر و دیگر مواد اولیه تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد و در نهایت، محصولی که قرار بوده در کمال طراوت و تازگی به دست مصرف‌کننده برسد، ممکن است به مواد فاسد تبدیل شود.

 و اینجاست که گلایهٔ کارخانه‌های لبنیات به گوش می‌رسد؛ صدایآنها که تنها به نیکویی در خواص محصولاتشان می‌اندیشند، به‌خاطر خاموشی‌هایی که در دل شب‌ها و یا در ساعات پیک مصرف برق، نقشه‌های آنها را به هم می‌ریزد. چرا که این صنعت برای تولید باکیفیت، نیازمند هماهنگی و پیوستگی است، چیزی که خاموشی‌ها آن را از هم می‌گسلند.

 بدیهی است که این مشکل تنها به کارخانه‌های لبنیات محدود نمی‌شود، بلکه بسیاری از صنایع و کسب‌وکارهای دیگر نیز با این بحران روبه‌رو هستند. اما در میان همهٔ این مشکلات، صنعت لبنیات به دلیل حساسیت و اهمیت بهداشتی محصولات خود، نیازمند توجه ویژه‌ای است. این صنعت نه‌تنها به لحاظ اقتصادی بلکه به لحاظ اجتماعی نیز نقشی حیاتی ایفا می‌کند، چرا که محصولات آن به دست هر فرد، از کودک تا پیر، می‌رسد و تأثیرگذار بر سلامت جامعه است.

 چگونه می‌توان این مشکل را حل کرد؟ شاید پاسخ در دست خود ما باشد. اگر همگان درک کنیم که بهبود زیرساخت‌ها، استفاده از انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر، و برنامه‌ریزی دقیق در زمان‌بندی خاموشی‌ها می‌تواند به کمک این صنعت بیاید، می‌توانیم به روشنایی دوباره کارخانه‌ها فکر کنیم. کارخانه‌هایی که با هر ثانیه‌ای که به فعالیت ادامه می‌دهند، شادابی را به خانه‌ها می‌برند و به لب‌ها طعم‌های تازه و لذیذ می‌بخشند.

خدشه خاموشی‌ها به تولید لبنیات در کردستان

به گزارش روابط عمومی جهاد کشاورزی کردستان، مدیر صنایع تبدیلی و غذای سازمان جهاد کشاورزی کردستان گفت: باتوجه‌به قطعی برق، نبود سرمایه در گردش کافی و گرانی مواد اولیه تولید محصولات لبنی در استان نسبت به مدت مشابه پارسال کاهش دارد.

امید سلیمی اظهار کرد: لبنیات تولیدی در استان، شامل شیر، پاستوریزه، ماست، دوغ، انواع پنیرها (لاکتیکی، پنیر گوسفندی، پنیر سفید ایرانی، پنیر پروسس) کره پاستوریزه و روغن حیوانی است که شیر پاستوریزه، ماست و دوغ بیشترین محصول تولیدی است.

وی با بیان اینکه ۲۴ فقره پروانه تولید انواع محصولات لبنی در استان صادر شده است، گفت: این واحدها در مجموع با ظرفیت اسمی تولید سالانه ۱۶۴ هزار و ۸۷۱ تن است که بر اساس ظرفیت اسمی اعلامی، از ابتدای سال جاری تا پایان مهر تولید لبنیات در استان، حدود ۱۱۴ هزار و ۸۰۰ تن تخمین زده شده است.

مدیر صنایع تبدیلی و غذای سازمان جهاد کشاورزی کردستان گفت: در این مدت ۱۷ هزار تن انواع محصولات لبنی به کشور عراق صادر شده که برآورد می‌شود ۲۵ درصد این مقدار یعنی حدود چهارهزار تن مربوط به واحدهای لبنی استان صادر شد.
سلیمی به ارسال محصولات لبنی به سایر استان‌های کشور اشاره کرد و افزود: باتوجه‌به پراکنش مناسب واحدهای لبنی در سطح استان و استقرار آنها در تمامی شهرستان‌ها به‌غیراز سروآباد، پیش‌بینی می‌شود حدود هزار تن از محصولات لبنی تولیدی استان به سایر استان‌ها ارسال شود.

وی گفت: سرانه مصرف در سطح کشور در سال‌های اخیر ۸۰ کیلوگرم گزارش شده است و باتوجه‌به حذف برنامه شیر مدارس این عدد کاهش بیشتری دارد.

مدیر صنایع تبدیلی و غذای سازمان جهاد کشاورزی کردستان افزود: باتوجه‌به وضعیت اقتصادی استان و کاهش بیشتر قدرت خرید جامعه، سرانه مصرف از میانگین کشوری کمتر و با میزان معقول مصرف توصیه شده هم فاصله زیادی دارد.

 در نهایت، شاید زمانی برسد که خاموشی‌ها دیگر به یک خاطره تبدیل شوند و صنعتی که به‌سختی تلاش می‌کند تا کیفیت را در دسترس همگان قرار دهد، دیگر نگران توقف ناگهانی فعالیت‌های خود نباشد و چه زیباست که در این مسیر، همگان در کنار یکدیگر برای روشن نگه‌داشتن چراغ تولید بکوشند، تا در نهایت نوری که از کارخانه‌های لبنیات ساطع می‌شود، نه‌تنها در دل شب، بلکه در روزهای روشن پیشرفت و تعالی نیز درخشان باقی بماند.