هنوز هوای شهرهای مختلف کشور سرمای جانسوز زمستانی را ندیده که دولت تصمیم به قطعی برنامه‌ریزی برق گرفته است. تصمیمی که قبل از هر موضوع دیگری عمق بحران انرژی را به تصویر می‌کشد.
گرچه برخی از مسئولان سعی دارند به بهانه توقف مازوت‌سوزی از این اقدام دولت دستاورد بسازند، اما گروهی از تحلیلگران هم معتقدند دولت دیگر مازوتی هم برای سوزاندن ندارد و اگر این سوخت تامین شود احتمالاً دوباره نیروگاه‌ها با اتکا به آن فعال شوند.
برخی نیز با اشاره به تداوم آلودگی کلان‌شهرها می‌گویند سوزاندن مازوت به طور جدی و کامل متوقف نشده و از آن صرفاً به عنوان بهانه‌ای برای قطعی برق و همراه کردن مردم استفاده شده است.
به‌ویژه ابهامات زیادی درباره مازوت‌سوزی در نیروگاه تبریز مطرح می‌شود. چنان‌که علی جعفری‌آذر، نماینده این شهر، در صحن علنی مجلس از دستور معاون اول رئیس‌جمهوری به نیروگاه و شرکت گاز مبنی بر استفاده از مازوت در تبریز خبر داد.
از سوی دیگر رضا سپه‌وند، عضو کمیسیون انرژی مجلس، نیز معتقد است احتمالاً با سرد شدن هوا دولت چاره‌ای جز ارائه برنامه قطعی گاز صنایع و شبکه خانگی نخواهد داشت.
با شروع فصل سرد سال، کشور با بحران کمبود گاز برای تامین نیازهای برق دست به گریبان است؛ این بحران ناشی از تصمیم‌گیری‌های نادرست و ضعف زیرساخت‌ها در بخش انرژی است که به‌تدریج به یک معضل جدی تبدیل شده است.
دولت به عنوان مسئول اصلی مدیریت منابع انرژی، باید در این زمینه اقداماتی موثر و سریع انجام دهد اما متاسفانه، در عمل، این اقدامات کافی نبوده و مشکلات همچنان ادامه دارند. دولت نیز اعلام کرده قطع مازوت‌سوزی راهکاری برای حفظ محیط زیست و سلامت عمومی است و از این پس قطع مازوت‌سوزی در دستور کار قرار می‌گیرد.
این تصمیم به منظور کاهش آلودگی هوا و حفاظت از جان مردم اتخاذ شده است اما در عمل، پیامدهای ناگواری به همراه داشته است. با قطع مازوت‌سوزی، تامین برق در فصل‌های سرد سال چالش‌های جدی‌ای به وجود آورده و در نتیجه، قطع برق در بسیاری از مناطق کشور اتفاق افتاده است.
ایران تنها یک درصد از منابع تجدیدپذیر بهره‌برداری می‌کند
مساله بعدی مازوت‌سوزی و آلودگی هوای تهران است که به یکی از چالش‌های جدی در بین شهروندان تبدیل شده است. در حالی که مسئولان دولتی بارها اعلام کرده‌اند مازوت‌سوزی در نیروگاه‌ها متوقف شده، اما سوالات زیادی درباره این ادعا وجود دارد. اگر واقعاً مازوت‌سوزی انجام نمی‌شود، پس چرا کیفیت هوای پایتخت بهبود نیافته و آلودگی‌ها همچنان ادامه دارد؟
تحقیقات نشان می‌دهد ایران در مقایسه با دیگر کشورها، کمترین میزان استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر را دارد.
بر اساس آمارها، تنها حدود یک درصد از کل انرژی تولیدی کشور از منابع تجدیدپذیر تامین می‌شود.
این در حالی است که کشورهای پیشرفته دنیا به سمت استفاده از انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر حرکت کرده‌اند و این روند به کاهش آلودگی و بهبود کیفیت زندگی شهروندان انجامیده است.
با توجه به شرایط کنونی، آیا بهتر نیست دولت هرچه سریع‌تر اقدامات لازم برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر را در دستور کار قرار دهد؟ سرمایه‌گذاری در این حوزه نه‌تنها می‌تواند سبب کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و بهبود قطعی‌های مکرر برق شود، بلکه فرصتی برای رونق اقتصادی نیز فراهم خواهد کرد.
در نهایت، سوال اصلی این است که آیا مردم باید منتظر بمانند تا بحران انرژی به نقطه‌ای بازگشت‌ناپذیر برسد و دولت برای بهبود بحران کمبود گاز، تنها روش قطعی برق را برای مصارف خانگی و صنعتی دنبال کند؟