جوان آنلاین: هاشم سزاوار سیدی دبیر علمی نخستین کنگره بینالمللی کاردیولوژی ایران، به بررسی بیماریهای قلب و عروق و عوامل ایجاد این بیماریها پرداخت و گفت: بیماریهای قلبی و عروقی از جمله مشکلات عمده بهداشت عمومی در جهان هستند و هر ساله تعداد زیادی از افراد را درگیر میکنند.
وی با اشاره به اینکه عوامل مختلفی در بروز بیماریهای قلبی و عروقی مؤثرند، به چند عامل اصلی اشاره کرد.
سزاوار سیدی، در ابتدا به فاکتورهای ژنتیکی اشاره کرد و گفت: تاریخچه خانوادگی یکی از مهمترین عوامل خطر برای بیماریهای قلبی و عروقی است. افرادی که والدین یا بستگان درجه یک آنها سابقه بیماری قلبی دارند، بیشتر در معرض ابتلاء به این بیماریها قرار دارند.
این متخصص قلب و عروق و فوق تخصص اینترونشنال کاردیولوژیست، به فشارخون بالا به عنوان عامل دوم اشاره کرد و افزود: فشارخون بالا یکی از اصلیترین عوامل خطر برای بیماریهای قلبی است. این وضعیت میتواند به مرور زمان به دیوارههای عروق آسیب رسانده و منجر به مشکلاتی نظیر سکتههای قلبی یا مغزی شود.
وی به چربی خون بالا اشاره کرد و گفت: افزایش سطح کلسترول و تریگلیسرید در خون میتواند موجب تشکیل پلاکهای چربی در دیوارههای عروق شده و جریان خون را مسدود کند که این امر احتمال بروز حملات قلبی و سکتهها را افزایش میدهد.
این متخصص قلب و عروق، دیابت را یکی دیگر از عوامل خطر بروز بیماریهای قلبی و عروقی دانست و افزود: دیابت به ویژه در صورتی که کنترل نشود، میتواند به عروق آسیب رسانده و خطر ابتلاء به بیماریهای قلبی را افزایش دهد. افرادی که دیابت دارند، ممکن است به دلیل بالا بودن سطح قند خون، عروق آسیبدیده و ضعف در عملکرد قلب داشته باشند.
سزاوار سیدی، استعمال دخانیات را از دیگر عوامل خطر برشمرد و گفت: دخانیات یکی از مهمترین عوامل آسیبرسان به قلب و عروق است. سیگار کشیدن موجب تنگ شدن عروق و افزایش فشار خون میشود و به مرور زمان به سلامت قلب آسیب میرساند.
وی، سبک زندگی ناسالم را مورد توجه قرار داد و گفت: کمتحرکی، تغذیه نامناسب و استرسهای مزمن از دیگر عوامل مهم در بروز بیماریهای قلبی و عروقی هستند.
این متخصص قلب و عروق بر اهمیت تغییر سبک زندگی برای پیشگیری از این بیماریها تأکید و تصریح کرد: انجام فعالیتهای ورزشی منظم و تغذیه سالم میتواند نقش مهمی در کاهش خطر ابتلاء به این بیماریها داشته باشد.
سزاوار سیدی، به پزشکان و متخصصان توصیه کرد که علاوه بر درمان بیماریها، پیشگیری از ابتلاء به این بیماریها نیز باید در اولویت قرار گیرد و این امر تنها از طریق آموزش، تغییر سبک زندگی و نظارت بر عوامل خطر امکانپذیر است.