رها سادات موسوی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، اظهار کرد: هر فرد اهل مطالعه‌ای می‌داند که آمار سرانه مطالعه در ایران بسیار پایین است، سنجش این آمار، بدون لحاظ کردن و محاسبه مطالعه کتاب‌های درسی، ادعیه، قرآن و نشریات قابل تأمل است.
نویسنده قزوینی بیان کرد: متأسفانه تهیه و مطالعه «کتاب» در اولویت خانواده‌های ایرانی نیست و نیازی ضروری محسوب نمی‌شود، به لحاظ فرهنگی این کم اهمیتی ناشی از کم توجهی به میزان تأثیرگذاری و فرهنگ سازی آثار مکتوب در قالب کتاب بر فرزندان و بزرگترها است که به طور طبیعی نیاز به فرهنگ سازی دارد.
وی تاکید کرد: مسئله مهم دیگر وضعیت اقتصادی اغلب مردم ایران است که می‌توان با در نظر گرفتن تخفیف‌های قابل قبول و اهدای جوایز در قالب کتاب تا حدی از این معضل رهایی یافت.
موسوی تشریح کرد: از سوی دیگر سلایق آدم‌ها در طول زمان دستخوش تغییر و تحول شده و مسئولان تولید محتوای مکتوب و نشر کتاب باید همسو و همراه با این تغییرات و تحولات حرکت کنند و به تولید آثار بپردازند.
وی عنوان کرد: از میزان تیراژ کتاب در ایران به خوبی می‌توان به این مسئله پی برد که کتاب و کتابخوانی چقدر در ایران مهجور و غریب است، ناشری که به دلیل فروش نرفتن همان تعداد اندک انتشاراتش با بی‌رغبتی نسبت به تولید کتاب می‌پردازد و نویسنده‌ای که با دستمزد محدود نمی‌تواند به صورت حرفه‌ای به این هنر بپردازد و مجبور است در کنار دغدغه مسائل معیشتی همیشه دست به قلم باشد و اثری بیافریند و امیدی به دیده شدن و استقبال مردم ندارد همه و همه حکایت از شرایط نابسامان دارد و البته ریشه یابی و ارائه راهکار در این مورد آنقدر عرض و طول دارد که نمی‌توان به سادگی از کنار آن عبور کرد ولی واضح است که مسئولین کشور موظف به اصلاح زیر ساخت‌ها هستند.
موسوی یادآور شد: فضای مجازی باعث شده تا مردم و بخصوص جوانان از مطالعه دور شوند و بیشتر اوقات فراغت خود را با فضای مجازی پر کنند و تأثیر کتاب به عنوان قدیمی ترین ابزارهای انتقال علم و فرهنگ به نسل‌های مختلف، بر رشد و شکوفایی نسل آینده نادیده گرفته شود و نیاز است تا فرهنگ مطالعه پیش از حوزه آموزش و پرورش در محیط خانه و خانواده توسعه و گسترش یابد.
وی ادامه داد: سوال مهمی مطرح می‌کنم آیا اگر کتاب نبود امروزه به پیشرفت‌های فعلی در انواع زمینه‌های مختلف دست می‌یافتیم؟ دوره‌هایی که تلویزیون و فیلم و عکس و فضای مجازی و تکنولوژی وجود نداشت این کتاب بود که نسل به نسل اطلاعات و تجربیات انسان‌ها در هر نقطه خاکی و در هر زمانی در صفحات خود حفظ کرد و به دست انسان‌های امروزی رساند و این تأثیر گذاری به حدی است که ادیان مختلف نیز رهنمودهایشان را به وسیله کتاب‌ها انتقال داده‌اند و هنوز هم سطح فرهنگ یک جامعه با میزان کتاب خوانی آن جامعه بررسی و معرفی می‌شود.
این نویسنده مطرح کرد: مطالعه کردن در واقع می‌تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند برای بهبود حال روحی و روانی آدم‌ها مورد استفاده قرار گیرد و سطح سلامت روانی جامعه را ارتقا دهد، مطالعه به غیر از یادگیری مهارت‌های علمی و افزایش بهره‌وری اقتصادی، باعث گسترش افق دید، تقویت قدرت تفکر و افزایش خلاقیت و رشد شخصیتی می‌شود.
وی در پایان گفت: اگر بخواهیم جامعه‌ای پیشرو و مترقی در هر زمینه‌ای داشته باشیم و از نظر فرهنگی به جامعه‌ای بهنجار برسیم، باید برای مطالعه اهمیت و ارزش بیشتری قائل شویم.