صاحبخبر -
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو - سید رضا میرجعفری، تلویزیون در منزل یک ایرانی کارکرد این را دارد که فردی آن را روشن کند و لحظاتی با خانواده به عنوان رسانه ملی پای آن بنشیند. اعتماد کند که مدیران آن به اندازه کمی از شعارهایی که میدهند را عمل کنند ولی همین که آن را روشن میکنی با تناقضات روزانه زیادی در پیوستهای فرهنگی در جزئیات آن از جمله واحد بازرگانی و تجاریش رو به رو میشوی.
تبلیغ بلک فرایدی با پوشش حراجی دیجیکالا مصداق واضح یک بام و دو هوایی تلویزیون است
ما اگر صبح تا شب هم شعار سبک زندگی اسلامی دهیم اما در مهمترین وجوه آن و جعبه مصرف بی توجه باشیم هیچ اهمیتی ندارد.آیا مسئولین صدا و سیما چیزی در مورد تأثیر فرهنگی آنچه در بسته بندی تبلیغاتی و تجاری به جامعه میدهیم شنیدهاند؟ مثلا میدانند در روزگاری که رژیم صهیونیستی جنایات بزرگی میکند و جبهه مقاومت در موضوعات خود پویش کمک به آن جبهه راه میاندازد و از طرف دیگر مردم را به مصرف گرایی بی حد و اندازه و تبلیغ «بلک فرایدی» ولو در چند ثانیه پیام بازرگانی تلویزیون چه تبعاتی میتواند داشته باشد؟ یا چه تناقضاتی را در ذهن مخاطب ایجاد میکنیم؟
کاش کارهای بزرگ را از مسائل کوچک و جزئی ولی تأثیرگذار شروع میکردیم! به این جمله فکر کنیم و بعد مروری به عملکردمان داشته باشیم. موضوع مصرف و عدم اسراف، سبک زندگی و فرهنگ اقتصادی مردم این روزها میتواند مهمترین وجه کار فرهنگی باشد، اما همه این اولویتها با آنچه به عنوان پیام بازرگانی از تلویزیون در تبلیغ با عنوان «منتظر تخفیف باش» که زیر پوستش فرهنگ مصرف گرایی سرمایه دارانه به نام «بلک فرایدی» است کلا به تناقض میخورد!
ماهیت بلک فرایدی چیست؟
سرمایهداری خیلی کلاسیک، واضحتر از همیشه و با فاصلهگذاری هر چه تمامتر در حال شعار دادن است و فرهنگ
بلک فرایدی در جامعهای که اساسا تولیدش به اندازه تقاضایش نیست یا حداقل اینطور به نظر میرسد موضوعی است که فقط شکاف طبقه اجتماعی را به شدت متورم و یا ملتهب میکند.
بلک فرایدی و ترویج فرهنگ آن با ظرافت خیلی بالا و همراهی بسیاری با آن را زدن در چشم مردم و داد زدن این است که مردم؛ ما سرمایهداریم، کالا داریم، حتی احتکار کردیم و بخشی از آن را میتوانیم مجانی و رایگان به بخش کوچکی از آن را به شما ناچیزهای بیعرضه بدهیم. ولی حتی برای عرضه غیرواقعی و نمادین آن نمایش بازی میکنیم تا شما را تحقیر کنیم.
در بلک فرایدی بدون اینکه شما بفهمید حسی از بردگی مخفی است. بردههایی که میتوانند یک جمعه به پسماند سرمایهداران با کالاهای تجملاتی خود که نمایش گذاشتهاند حمله کنند و شاید شانس برخوردار شدن را داشته باشند. باور بفرمایید این چیزی که میگویم هیچ ارتباطی به منبع و منشأ
قدرت ندارد هرچند بخش قدرت نیز با بیاعتنایی به آنها در تمام سال چنین فرصتی را به آنها میدهد اما این فرهنگ دقیقا از همان جایی میآید که با ماهیت ما مخالف است.
بلک فرایدی به خصوص در جامعه و اقتصاد ایران که جامعه متوسط آن در بسیاری از موارد به دلیل گرانی بیدلیل کالاها از برخورداری درست آنها محروم هستند، تمسخر تحقیر وقیحانهای قشر متوسط و آبرودار جامعه است که هرگز حاضر نیست حتی روزمرهترین کالای خود را به صورت مفت و عاریهای بگیرد.
ترویج فرهنگ بلک فرایدی در ایران فقط دهن کجی به مردم است و تکمیل کننده حرف
بهاره رهنما است که گفت: اگر بعد از سی سال پول کافی ندارید بیعرضه هستید و یا تأیید کننده رژه گلزار با گرانترین کاپشن جهان در ایران است.
∎