شناسهٔ خبر: 69768162 - سرویس اجتماعی
نسخه قابل چاپ منبع: جوان | لینک خبر

خطرناک‌ترین زمان روز چه زمانی است؟

این یکی از مهم‌ترین سؤالاتی است که هرکدام از ما باید هم بپرسیم و هم به‌صورت دقیق و سیستماتیک جواب آن را پیدا کنیم. اشتباه ما در پاسخ دادن به این سؤال مساوی است با تلف‌کردن ساعت‌های طلایی زندگی‌مان و یافتن پاسخ مناسب و هماهنگ کردن فعالیت‌های حرفه‌ای با ریتم کاری خودمان مساوی است با افزایش بازدهی فعالیت‌های حرفه‌ای ما، بدون هیچ‌گونه تلاش بیشتری!

صاحب‌خبر -

جوان آنلاین: کانال تلگرامی «برنامه‌ریزی و مدیریت زمان» نوشت: جمع‌بندی طیف وسیعی از مطالعات علمی در زمینه ریتم زمانی بدن، نشان می‌دهد، در حدود سه‌چهارم از افراد ریتم کاری صبحگاهی دارند. یعنی در حدود بین ساعت ۷ تا ۱۱ صبح، در اوج بازدهی ذهنی هستند. این آمادگی به‌مرور کاهش می‌یابد و در ساعت‌های ابتدایی بعدازظهر به حداقل خودش می‌رسد و درنهایت در انتهای بعدازظهر و ابتدای شب، مجدداً به اوج خودش می‌رسد. این افراد را «مرغان صبحگاهی» می‌نامند. اما یک‌چهارم افراد ریتم کاری شبانه دارند. این افراد معمولاً تمایل دارند دیرتر از خواب بیدار شوند، به‌مرور تا نزدیکی ظهر کم‌کم انرژی ذهنی خودشان را کسب می‌کنند، ولی مجدداً در ساعت‌های ابتدایی بعدازظهر این انرژی کاهش می‌یابد تا اینکه در ساعت‌های ابتدایی شب، مجدداً این انرژی ذهنی به اوج خود می‌رسد (معمولاً بیشتر از صبح) و لذا تمایل دارند تا ساعت‌های دیرتری از شب‌بیدار بمانند. این افراد را «جغد‌های شامگاهی» می‌نامند. 
 من مرغ صبحگاهی هستم یا جغد شامگاهی؟ 
این یکی از مهم‌ترین سؤالاتی است که هرکدام از ما باید هم بپرسیم و هم به‌صورت دقیق و سیستماتیک جواب آن را پیدا کنیم. اشتباه ما در پاسخ دادن به این سؤال مساوی است با تلف‌کردن ساعت‌های طلایی زندگی‌مان و یافتن پاسخ مناسب و هماهنگ کردن فعالیت‌های حرفه‌ای با ریتم کاری خودمان مساوی است با افزایش بازدهی فعالیت‌های حرفه‌ای ما، بدون هیچ‌گونه تلاش بیشتری!
 خطرناک‌ترین زمان روز چه زمانی است؟ 
اگر به‌قدر مشترک دو گروه بالا توجه کنیم می‌بینیم که هر دو گروه در ساعت‌های ابتدای بعدازظهر (ساعت ۱ تا ۴) در پایین‌ترین میزان آمادگی ذهنی هستند. این ساعت‌ها را خطرناک‌ترین ساعت‌های روز می‌توان قلمداد کرد. باید از فعالیت‌های مهم، تصمیمات کلیدی، مذاکرات سرنوشت‌ساز و جلسات مهم در این ساعت‌ها اجتناب کنیم. این ساعت‌ها را می‌توانیم به فعالیت‌هایی اختصاص دهیم که بیشتر حالت تکراری دارند و نیازمند تمرکز، خلاقیت و انرژی ذهنی بالایی نیستند.