خبرورزشی: ناصر محمدخانی در یک گفت‌گو از لوکادیا به عنوان تنها مهاجم باکیفیت خارجی این سالهای پرسپولیس یاد کرد و گفت از همان اول مشخص بود رای CAS چه می شود.
تیم ملی فوتبال ایران پنجشنبه هفته گذشته و در پنجمین بازی مرحله نهایی انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶ در ورزشگاه ملی کشور لائوس به مصاف کره‌شمالی رفت و با نتیجه ۳ بر ۲ به برتری دست یافت. گل‌های ایران توسط مهدی قایدی (۲۶)، محمد محبی (۴۱ و ۴۵) به ثمر رسید و مهدی طارمی(۵۷ - گل به خودی) و کیم یو سونگ (۶۰) زننده گل‌های میزبان بودند.
مهم ترین اتفاق این دیدار اخراج شجاع خلیل زاده در دقیقه ۵۰ بود. مهدی طارمی‌هم در این مسابقه یک ضربه پنالتی را از دست داد.
به نظر شما چرا بازی تیم ملی ایران درحالی که ۳ برصفر جلو بودیم گره خورد؟ آیا اخراج شجاع خلیل زاده دلیل اصلی بود؟
ده نفره شدن تیم ملی باعث شد کره شمالی با جسارت بیشتری پیش کشیده و نقاط ضعف تیم کشورمان مشخص شود. شجاع خلیل زاده مدافع باتجربه ای است و یک مقدار بعید بود این طور خطا کند و اخراج شود اما فوتبال همین است دیگر!
تیم ملی به زعم همه کارشناسان دو نیمه متفاوت داشت. درست است؟
بله، در نیمه اول توانستیم پشت سر هم گل بزنیم و با برتری ۳ برصفر به رختکن برویم اما به نظر می‌رسید یک مقدار با غرور در نیمه دوم وارد زمین شدیم.
این غرور مشخص بود؟
بله، روحیه بازیکنان ایرانی همین است. ما خیلی زود خوشحال و خیلی هم زود غمگین می‌شویم. بارها دیده ام که بازیکنان یک تیم بعد از زدم دو یا سه گل، بین دو نیمه در رختکن حتی شادی هم می‌کنند درحالی که هنوز ۴۵ دقیقه دیگر باقی مانده است.
اما امیرقلعه نویی در مصاحبه اش عنوان کرده که بین دو نیمه گفته است «فکر کنید بازی با کره شمالی مساوی است و...»
بله، درست است. سرمربی این حرف‌ها را می‌زند ولی گفتم که فرهنگ و روحیات بازیکنان ایرانی چنین است و اغلب تفکر حرفه ای و تمرکز ندارند.
نقطه قوت تیم ملی کجا بود؟
مهدی قایدی و محمد محبی که محصول جوانگرایی چند سال اخیر تیم ملی هستند نمایش خوبی داشتند. من می‌گویم تیم ملی نیاز به پوست اندازی دارد. امیرقلعه نویی را از قدیم می‌شناسم و می‌دانم شجاعت زیادی دارد و در تیم استقلال اولین بار وحید طالب لو یا جوانان زیادی را بازی داد. من انتظار دارم امیر در تیم ملی هم مثل اوایل دهه ۸۰ دست به جوانگرایی بزند. من از آینده تیم ملی می‌ترسم.
چرا؟
ببینید تا چه زمانی قرار است ما وابسته به علیرضا جهانبخش، مهدی طارمی‌یا سردار آزمون که هر سه ستاره‌های تیم ملی هستند، باشیم؟ من خوشحال می‌شوم وقتی مهدی قایدی ، محمد محبی و به ویژه آریا یوسفی را درترکیب اصلی تیم ملی می‌بینم. شاید گفته شود تیم ملی با شیب ملایم درحال جوانگرایی است اما شما ژاپن و کره جنوبی را ببینید. من شکی ندارم در جام جهانی ۲۰۲۶ تیم ژاپن می‌تواند به جمع ۸ یا حتی ۴ تیم برتر برسد.
جدا؟!
۱۰۰ درصد! ژاپنی‌ها چند سالی می‌شود که با سرعت نور درحال پیشرفت هستند. شما نگاه نکنید که در جام ملت‌های آسیا به ایران باختند. این شکست ژاپن را از مسیر درستی که انتخاب کرده دور نکرده و نمی‌کند. ژاپن و کره جنوبی بعد از جام جهانی، برای جام جهانی بعدی برنامه ریزی می‌کنند. البته من یک جایی به امیر قلعه نویی حق می‌دهم!
کجا؟!
مربیان ایرانی برخلاف مربیان خارجی زیر تیغ هستند. اگر مربی ایرانی ریسک کند و بازیکن جوان بازی دهد کسی نمی‌بیند ولی خدا نکند بازنده شود آن گاه همه سر او می‌ریزند. مربی خارجی اما از امنیت و حمایت لازم برخوردار است. یک مربی خارجی با خیال راحت تری می‌تواند جوانگرایی کند چون نه تنها تحت فشار نیست بلکه حمایت هم می‌شود. با این وجود من معتقدم تیم ملی باید از این هم جوان تر شود. من نمی‌خواهم اسمی‌بیاورم اما برخی از این بازیکنان در جام جهانی ۲۰۲۶ دو سال پیرتر شده و دیگر کارآیی لازم را نخواهند داشت. ما اگر امروز و در بازی‌های ساده تر از جوانان استفاده نکنیم فردا روز در جام جهانی هم نمی‌توانیم، جوانان را به تیم ملی ببریم چون اعتماد به نفس لازم را نخواهند داشت.
اما یکی دیگر از مشکلات فوتبال ما تمایل نداشتن بازیکنان برای خداحافظی از تیم ملی است. بازیکنان پا به سن گذاشته ای که حتی در تیم باشگاهی خود نیز مثمر ثمر نیستند ولی انتظار دارند دعوت شوند و راضی به خداحافظی نمی‌شوند؟
من درباره کسی صحبت نمی‌کنم چون هر بازیکنی خودش بهتر می‌داند چه زمانی باید کنار بکشد. بعد از بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ پکن که با قهرمانی تیم ملی ایران به پایان رسید، من تصمیم به خداحافظی گرفتم و موضوع را به علی آقا پروین انتقال دادم. علی آقا گفت بمان و یکی دو سال دیگر هم به تیم کمک کن اما گفتم «زمانی باید خداحافظی کرد که روی سکوها احترام داشته باشی.»
بعد تر که پشیمان نشدی؟
نه، تصمیم درستی گرفتم چون نمی‌خواستم اعتبار فوتبالی ام از بین برود. خداحافظی از فوتبال و تیم ملی من هم می‌دانم خیلی سخت است. همه فوتبالیست‌ها دوست دارند بازی کنند و از خداحافظی واهمه دارند ولی این هم بخشی از زندگی است. باید با آن کنار آمد و نباید بیش از اندازه اصرار به بازی داشت.
نمی‌شود با شما حرف زد و از پرسپولیس صحبت نکرد. در هفته‌های اخیر بیشتر انتقادات از لوکاس ژوائو مهاجم خارجی این تیم است. شما با این حجم از انتقادات موافق هستید؟
خیلی راحت و بی تعارف بگویم مهاجم خارجی که به پرسپولیس یا هر تیم بزرگ ایرانی می‌آید باید بتواند ۱۰ تا ۱۵ گل یا بیشتر بزند. اینکه یک مهاجم در نزدیکی نیم فصل حتی یک گل هم نزده باشد هیچ توجیهی ندارد. من سال‌هاست می‌گویم اگر قرار است بازیکن بی کیفیت خارجی بخریم همان بهتر که به جوانان خودمان اعتماد کنیم. لوکاس ژوائو به درد پرسپولیس نمی‌خورد و البته این نظر من است.
به عنوان سئوال آخر می‌خواستیم نظر شما را درباره پرونده یورگن لوکایدا بدانیم؟
لوکادیا جزو معدود مهاجمان باکیفیتی بود که به ایران آمد و رفت. از اول هم معلوم بود حکم دادگاه عالی ورزش در مورد پرونده شکایت پرسپولیس از لوکادیا به سود مهاجم هلندی تمام خواهد شد، همان طور که در تمامی‌پرونده‌های سالهای اخیر بازنده بوده ایم!