تهیه کننده فیلم های سینمایی «فرزند صبح» و «باد به دستان» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: بعد از گذشت بیش از ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی ما شاخص هایی را شنیدیم و دیدیم و تعریف هایی شده و متر و ترازهایی مطرح شده که قطعاً هر مدیری برای هر قسمت از سینما انتخاب می شود باید آن متر و ترازها را داشته باشد.

وی تصریح کرد: من بعید می دانم مدیری در سازمان سینمایی وجود داشته باشد که بخواهد مثلا یک تواب یا منافقی را برای نهادهای زیرمجموعه خود بگذارد. اما متر و ترازهایی هستند که پنهان هستند و به خصوص در مدیریت فرهنگی باید مورد توجه واقع شود. مثلاً شجاعت. ما در این چند ساله آسیب هایی که سینمای مان دیده و فیلم هایی که تولید شده این بوده که یا خود رئیس سازمان سینمایی و یا مدیران میانی و شوراها قدرت نه گفتن را نداشتند و اینکه مثلا بایستند جلوی یک جریان انحرافی و یک کنترل جدی داشته باشند را شاهد نبودیم.

شرف الدین با تأکید بر اینکه در کشور ما نظارت به شدت ضعیف است تصریح کرد: شاید قوانینی را داشته باشیم و سازمان هایی را به عنوان ناظرانی که باید کارهایی را رصد کنند تأسیس کرده باشیم که مثلا در زمینه اقتصادی فعال هستند اما در حوزه فرهنگ نظارت ضعیف است. یکی از سوالات جدی من این است که چند فیلم را با فیلمنامه تطبیق دادید که یک شکل باشند؟ یک نفر پروانه ساخت می گیرد می رود چیز دیگری را می سازد و راحت هم پروانه نمایش می گیرد. ما نیاز به مدیری داریم که جلوی این انحرافات را بگیرد.

این سینماگر تأکید کرد: شاخصه های مورد نظر یک مدیر انقلابی و مخلص باید در چینش مدیران میانی سازمان سینمایی لحاظ شود؛ ما نیاز به مدیرانی شجاع، صادق و باسواد داریم! مدیر باید وسواس خاص و نظارت جدی بر تولیدات داشته باشد. باید محصولاتی در سینمای کشور تولید و عرضه شود که مغایرت با فرهنگ ملی و دینی ما نداشته باشد.

شرف الدین افزود: وقتی یک مدیری سواد سینمایی اش پایین باشد، اطلاعاتش پایین باشد، قطعاً شجاعت ندارد در مقابل افراد دیگر بایستد و با سینماگر بحث کند. من اساساً قائل به دیکتاتوری در مدیریت فرهنگی نیستم و معتقد به گفتمانم اما با آنچه مخالفم رها کردن سینما و سینماگر به حال خود است.

وی یادآور شد: در زمان مدیریت آقای شمقدری عملکرد خوبی بود که اگر پروانه ساختی رد می شد و تهیه کننده یا کارگردان اعتراض می کرد ایشان با شورا جلسه ای می گذاشت و اجازه می داد در شورا همه موافقین و مخالفین حرف بزنند و سینماگران هم حرف شورا را بشنوند؛ من بارها از نزدیک دیدم که از طریق این گفتمان چه سوءتفاهماتی برطرف می شد.

شرف الدین ادامه داد: من خودم در شورا بودم و همیشه با گفتمان به سینماگران معترض ثابت می کردم فیلمنامه آن ها مشکل دارد. من به یکی از کسانی که این روزها در غرب برای او کف و سوت می زنند گفتم فیلمنامه تو کپی فلان فیلم پرویز صیاد است. گفتم برای تو بد است که بروی از پرویز صیاد کپی کنی! در واقع تعامل شکل گرفته بود و با سینماگران تعامل می کردیم؛ همه می دانستند یکی از وظایف سازمان سینمایی صیانت است و این مسأله ای است که باید دوباره در سازمان سینمایی احیاء شود.