سرپرست روابط عمومی و امور بین الملل سازمان نظام پزشکی ایران در این باره به قدس آنلاین می گوید: تأمین امنیت کادر درمان وظیفه ای چند وجهی است که به همکاری بین سازمان های مختلف، تدوین سیاست ها و اقدامات جامع نیاز دارد.
دکتر علی سلحشور ادامه می دهد: افراد و ارگان هایی که در این خصوص مسئولیت دارند عبارتند از: وزارت بهداشت و درمان که مسئول اصلی تدوین سیاست ها و پروتکل های حمایتی برای کادر درمان است و می تواند با ایجاد محیط امن و استاندارد در بیمارستان ها و مراکز درمانی شرایط ایمنی کادر درمان را بهبود بخشد.
از سوی دیگر وزارت کشور و نیروی انتظامی وظیفه تأمین امنیت عمومی و جلوگیری از ورود افراد خطرناک به مراکز درمانی را برعهده دارند که همواره باید در نزدیکی بیمارستان های اصلی شهر حضور داشته و آماده برخورد سریع با موارد خشونت باشند.
سخنگوی سازمان نظام پزشکی کشور می افزاید: دیگر ارگانی که در امنیت پزشکان و کادر درمان نقش دارد قوه قضائیه است که می تواند با تصویب قوانین بازدارنده یا اعمال مجازات های شدید برای خشونت علیه کادر درمان به حفاظت از پزشکان و کادر درمان کمک کند.
وی نقش سازمان نظام پزشکی را نیز پر اهمیت می داند و بیان می کند: سازمان نظام پزشکی نقش مهمی در پیگیری حقوقی و حمایت از پزشکان دارد و می تواند با دیگر نهادها برای بهبود وضعیت ایمنی پزشکان تعامل داشته باشد.
همچنین نهادهای امنیتی و انتظامی محلی در شهرهای کوچک از جمله استانداری، شهرداری و غیره باید زیرساخت های امنیتی را ایجاد کنند و بر روی افراد مشکوک نظارت داشته باشند.
سلحشور می گوید: مهم تر از همه این که رسانه ها و شبکه های اجتماعی باید در بازتاب منصفانه و درست زحمات کادر درمان و پزشکان به آگاهی عمومی جامعه کمک کنند تا زحمات این قشر بیشتر دیده شود.
متأسفانه اتفاقی که در این گونه موارد از جمله قتل پزشک متخصص قلب در یاسوج رخ می دهد این است که رسانه و شبکه های اجتماعی تا می توانند به تخریب جامعه پزشکی می پردازند.
در حقیقت رسانه ها بیش از ۹۵درصد کادر درمان و جامعه پزشکی را که در دورترین و محروم ترین نقاط کشور خدمت می کنند نادیده می گیرند و درصد ناچیزی از پزشکانی را که مالیات نمی پردازند، هزینه ای خارج از عرف از بیمار دریافت می کنند یا قصور پزشکی دارند بزرگنمایی می کنند که این مسئله به بی اعتمادی جامعه نسبت به کادر درمان دامن می زند.
این پزشک متخصص بیهوشی توضیح می دهد: وقتی اقدام جدی درباره توهین کنندگان و برهم زنندگان امنیت کادر درمان صورت نگیرد انواع و اقسام خشونت های گفتاری و رفتاری، دست به یقه شدن، کتک زدن، تهدید و ایجاد جراحت برای پزشکان اتفاق می افتد و چه بسا توهین کنندگان جری تر و تعدادشان بیشتر می شود و این مسئله موجب می شود تا قتل فجیع پزشک متخصصی که دوست داشت دور از شهر خود، در منطقه محروم خدمت کند اتفاق بیفتد.
در چنین وضعیتی کادر درمان نیز حاضر نمی شوند در شهر موردنظر خدمت کنند. که این موضوع به نفع مردم نیست.
سلحشور می گوید: در اتفاقات این چنینی، دانشگاه های علوم پزشکی کشور نیز باید به عنوان مدعی العموم پیگیر ماجرا باشند اما متأسفانه در این گونه موارد پشتیبان همکار نیستند.
سخنگوی سازمان نظام پزشکی کشور در پاسخ به پرسش ما درباره اینکه راهکارها برای رفع تهدیدها علیه جامعه پزشکان و کادر درمان چیست بیان می کند: تدوین قوانین بازدارنده و مجازات های شدید، افزایش حضور نیروی انتظامی در مراکز درمانی، آموزش کادر درمان در رابطه با مدیریت تنش، افزایش آگاهی عمومی جامعه از طریق رسانه ها می تواند در رفع تهدیدها بسیار اثرگذار باشد.
وی ادامه می دهد: در حال حاضر انتظارات جامعه از جامعه پزشکی انتظاری غیرواقعی است چراکه گزارش ها نشان می دهد مدت زمان دسترسی به پزشک در کشورهای مختلف چه اورژانس و چه غیراورژانس بسیار طولانی است در حالی که در دورترین نقاط کشور ما دسترسی به پزشک بسیار سریع تر از پیشرفته ترین کشورها است.
در سراسر ایران دسترسی به پزشک عمومی، متخصصان، انواع خدمات پاراکلینیکی و غیره به راحتی انجام می گیرد اما در کشورهای دیگر دسترسی به پزشک فرایندی طولانی دارد.
بی اطلاعی جامعه از مقایسه دسترسی به پزشک در ایران با دیگر کشورها، سبب شده مردم انتظارات عجیب و غریبی از جامعه پزشکان داشته باشند و چنانچه نیم ساعت معطلی اتفاق بیفتد تصور می کنند حق دارند هر بد و بیراهی به پزشک و کادر درمان بگویند و بیمارستان را روی سر آن ها خراب کنند. بنابراین افزایش آگاهی عمومی از طریق رسانه ها بسیار مهم است.
سرپرست روابط عمومی و بین الملل سازمان نظام پزشکی کشور برگزاری جلسات هم اندیشی مسئولان امنیتی با مدیران بیمارستان ها را نیز در افزایش امنیت پزشکان و کادر درمان مهم می داند و می گوید: سیستم های نظارتی از قبیل دوربین ها و هشدارها نیز در مراکز درمانی نیازمند توسعه است.
وی ایجاد بخش های مشاوره و روان شناسی برای بیماران و همراهان آن ها را الزامی می داند و می گوید: در مواردی که بیمار فوت می کند، همراهان او در شرایط روحی خوبی قرار ندارند و ممکن است فردی با گفتن جمله ای نابجا زندگی همراهان بیمار و پس از آن زندگی کادر درمان را دگرگون کند بنابراین وجود واحد مشاوره و روان شناسی در چنین مواقعی سبب آرام کردن اوضاع شده و از حوادث تلخ جلوگیری می کند.