علی ربیعی در این اظهارات به موضوعات مهم اجتماعی و ارتباط آن با حوزههای دیگر اشاره کرده که نشان میدهد دولت شناخت نسبی از دغدغههای اجتماعی در بنا و نیز گاهی در زیربنا دارد.
به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، اظهارات علی ربیعی مبتنی بر کار در دوره فعلی و ادوار گذشته در ریاست جمهوری بوده است و حالا دولت با این شناخت، باید نسبت به رفع دغدغهها و سرمایهگذاری روی فرصتهای پیش رو اقدام کنند.
به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، اظهارات علی ربیعی مبتنی بر کار در دوره فعلی و ادوار گذشته در ریاست جمهوری بوده است و حالا دولت با این شناخت، باید نسبت به رفع دغدغهها و سرمایهگذاری روی فرصتهای پیش رو اقدام کنند.
آنچه در پی میآید بستهبندی و رده بندی اظهارات ربیعی از بیم ها و امیدهاست تا از رهگذر این شناخت نسبی، اقدام مناسبی برای رفع آنها انجام گیرد.
طبیعتاً موضوعات اجتماعی در ایران گستردهتر از مسایل عنوان شده است و فراتر از این اظهارات را در بر میگیرد. جامعه شناسان در رده های متعدد به این عرصه ها پرداخته اند و مطالعات عمیق تری نیز انجام شده است. اما تا همین نقطه که مطالعاتی در این عرصه در دولت انجام گرفته، بالاخره جای امیدواری دارد.
در اظهارات علی ربیعی، موضوعات مثبت و منفی یا همان بیم ها و امید ها، به شرح زیر دستهبندی میشوند:
امیدها
توجه به علم و جامعه: تأکید بر اهمیت توجه حکمرانی به مسائل علمی و اجتماعی.
ضرورت سرمایهگذاری اجتماعی: اشاره به اینکه سرمایهگذاری اجتماعی میتواند به دولت و تحقق طرحها کمک کند.
طرح تحول نظام سلامت: بیان اینکه این طرح میتواند اثرگذار باشد و از زمینههای تداوم برخوردار است.
تغییر نگرش نسل Z: اشاره به عبور نسل جدید از ارزشهای بقا به ارزشهای ابراز وجود.
نقش پزشکان و اساتید دانشگاه: تأکید بر اینکه پزشکان و اساتید در ردیف اول گروههای مرجع قرار دارند و صداشان شنیده میشود.
توقف مازوتسوزی: تصمیم دولت برای توقف سوزاندن سوخت مضر به عنوان یک اقدام مثبت.
بیم ها
عدم توجه به اجتماعی شدن طرحها: بیان اینکه طرحها بدون اجتماعی شدن موفق نخواهند بود.
فقدان ارزیابی اجتماعی: اشاره به اینکه پروژهها فاقد ارزیابی اجتماعی هستند و این مشکل در حوزههای مختلف وجود دارد.
افزایش نرخ خودکشی: اگرچه نرخ خودکشی در ایران کمتر از متوسط جهانی است، اما روند صعودی آن نگرانکننده است.
وضعیت اقتصادی موتورسواران: بیان اینکه بسیاری از موتورسواران توانایی خرید کلاه ایمنی را ندارند، که نشاندهنده مشکلات اقتصادی است.
نقص در عملکرد بیمهها: انتقاد از اینکه بیمهها به کارپرداز دولت تبدیل شدهاند و عملکرد درستی ندارند.
خودکشی و آسیبهای اجتماعی: اشاره به اینکه آسیبهای اجتماعی مانند طلاق و اعتیاد در حال افزایش است.
و نهایتا
این دستهبندی میتواند به درک بهتر وضعیت اجتماعی و اقتصادی جامعه کمک کند و نقاط قوت و ضعف را مشخص نماید. هرچند قطعا حرف و حدیث های متعددی درباره آن نیز قابل طرح خواهد بود. اما مهم پرداختن به راهکارهایی مبتنی بر همین شناخت است تا روزنه ای به سوی کار روی مسائل بنیادی تر گشوده شود.