به گزارش قدس آنلاین، مریم ظهوریان، جامعهشناس در گفتوگویی اظهار کرد: «هنگامی که بچهها برای اولین بار وارد محیطهای اجتماعی غیر از خانواده میشوند، هنوز در سن کودکی هستند. برای اولین بار کودک در مقطع دبستان وارد اجتماعی غیر از خانواده میشود اما همچنان تحت حمایت خانه قرار دارد. مثلا دوستان آنها توسط خانواده انتخاب میشوند و خانوادهها نیز معمولا به دنبال انتخاب دوستانی هم سو و هم شان با خودشان برای آنها هستند.»
وی افزود: «اما هنگامی که به سن بالاتر از کودکی رسیده و وارد دوره نوجوانی میشوند به یک خودمختاری رسیده و احساس میکنند که به پختگی رسیدهاند و میتوانند خودشان انتخاب کنند. اما در حقیقت نوجوان هنوز به آن پختگی لازم نرسیده و تجربه ورود به اجتماع را ندارد. البته این روند تا حدودی به منطقهای که نوجوان در آن زندگی میکند نیز بستگی دارد زیرا میزان تخلفات در مناطق مختلف متفاوت است.»
ظهوریان ادامه داد: «از طرف دیگر تاثیر و نفوذی که یک نوجوان از دوست خود میگیرد بسیار بیشتر از تاثیری است که خانوادهها بر آنها دارند و هدایتپذیری را از یک دوست بهتر میپذیرند در نتیجه انتخاب دوست مناسب تاثیر بسزایی در روند زندگی نوجوانان دارد.»
وی افزود: «نوجوانان بسیار کنجکاو بوده و به دنبال کشف موقیعت و مکانهای تازه هستند در نتیجه فضاهایی که برای نوجوان تجربه جدید به همراه داشته باشد، جالب است اما ممکن است گاهی تجربه موقیعتهای جدید برای آنها عواقبی داشته باشد که از آن بی خبر هستند.»
ظهوریان افزود: «نقش خانوادهها در این مسیر بسیار پررنگ است. آنها میتوانند با ایجاد موقعیتهای جدید و تفننی این نیاز نوجوان را برطرف کنند. نوجوان نیز دغدغههای خود را برای زندگی دارد و شاید در زمانهای محدودی بتواند برای خود یک موقعیت جدید بسازد.»
این جامعهشناس: «نوجوان به دنبال کشف شرایط جدید است و اگر خانوادهها این شرایط را برای آنها ایجاد نکنند او در جای دیگر به دنبال آن میگردد. باید شرایطی فراهم شود تا در عین حال که نوجوان به محیط و کشفیات تازه رسیده محیطی سالم نیز باشد. لازم به ذکر است که اگر خانوادهها فضاهایی را که ممکن است نوجوان نسبت به کشف آنها کنجکاوی داشته باشد برای آنها قفل کنند، نتیجه عکس میدهد.»
ظهوریان ادامه داد: «مثلا ممکن است نوجوان نسبت به گروههای بزهکاری کنجکاو شود در این مواقع خانوادهها باید اطلاعات لازم تا حدی که مفهوم بزهکاری برای نوجوان قفل نباشد را به او بدهند در این صورت احتمال کنجکاوی شدید و رفتن به این فضاها کاهش مییابد.»