به گزارش ایکنا، تارنمای شبکه المیادین در یادداشتی به قلم «حسن صعب» نویسنده لبنانی، به بررسی مسیحیان انجیلی و حمایت گسترده آنها از رژیم صهیونیستی پرداخته است.

 

در این یادداشت آمده است:

بحث در مورد جنبش انجیلی صهیونیستی یا مسیحیت صهیونیستی در ایالات متحده آمریکا، بحث جدیدی نیست. زیرا این جنبش از سال‌ها پیش در این کشور وجود داشته و فعال بوده است و طبیعتاً در ترویج اسرائیل نقش داشته و در همه زمینه‌ها از آن حمایت کرده است. این حمایت‌ها بر اساس مبانی دینی تحریف شده است که تا امروز با قدرت در عرصه‌های بین‌المللی و منطقه‌ای همچنان تأثیر می‌گذارد.

 

در ابتدا باید چکیده‌ای از جنبش مسیحیت صهیونیستی در ایالات متحده آمریکا و میزان تأثیر آن در حمایت از رژیم صهیونیستی در دوره‌های آینده آمریکا را بررسی کنیم که ارتباطی بسیار عمیق با رژیم صهیونیستی داشته و از سوی تعدادی از رؤسای جمهور آمریکا یا گروه‌های مذهبی سیاستمدار تأیید شده است.

 

 

صهیونیسم مسیحی مجموعه‌ای از اعتقادات صهیونیست‌ها است که میان مسیحیان به‌ویژه بین رهبران و پیروان کلیساهای پروتستان با هدف تأیید برپایی دولت یهودی در فلسطین ترویج و به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم حمایت می‌شود، زیرا آنان این مسئله را حق تاریخی و دینی یهودیان می‌دانند و معتقدند که بازگشت یهودیان به سرزمین موعود یعنی فلسطین، دلیلی بر درستی تورات و پایان زمان و بازگشت دوباره مسیح است.

غافل

سنگ بنای حمایت شدید این مسیحیان آمریکا از اسرائیل، رابطه میان دولت جدید اسرائیل و اسرائیل تورات است. به همین دلیل بر این گرایشات صهیونیستی نام «صهیونیسم مسیحی» نهاده‌اند.

 

والتر ریگنز، دبیرکل سفارت بین‌المللی مسیحیان که یکی از جدیدترین و خطرناک‌ترین نهادهای صهیونیسم مسیحی است و مقر آن در قدس است، اصطلاح صهیونیسم مسیحی را از نظر سیاسی اینگونه تعریف کرده است: «هر فرد مسیحی که از اهداف صهیونیسم به سود دولت، ارتش و فرهنگ اسرائیل حمایت کند، مسیحی صهیونیست است.»

 

اما کشیش جری فالویل، مؤسس یک گروه بنیادگرای سیاسی موسوم به «اکثریت اخلاقی» که دین پنپ را به تروریست بودن متهم می‌کند، می‌گوید: «هرکس به کتاب مقدس ایمان دارد مسیحیت و دولت جدید اسرائیل را مرتبط با هم و جداناشدنی می‌داند. بازسازی دولت اسرائیل در سال 1948 از دید همه مسیحیانی که به کتاب مقدس ایمان دارند، تحقق پیشگویی‌های عهد قدیم و جدید است.»

 

به‌منظور اینکه جنبش مسیحیت صهیونیستی اندیشه‌های خود را به سیاست‌های حامی اسرائیل تبدیل کند، لازم است نهادها و سازمان‌هایی برای تحقق این هدف ایجاد شود. از این رو این جنبش نهادهایی مانند «کمیته روابط عمومی مسیحی ـ اسرائیلی» و مؤسسه «ائتلاف ملی برای اسرائیل» را تأسیس کرد که از جمله اهداف سیاسی یا غیرسیاسی آنها حمایت از اسرائیل نزد مؤسسات مختلف آمریکایی است.

 

تنها در داخل ایالات متحده آمریکا نزدیک به 40 میلیون نفر از پیروان صهیونیسم مسیحی زندگی می‌کنند و پیروان این جنبش به‌ویژه پس از حضور پررنگ آنها در تمام بخش‌های جامعه آمریکا در حال افزایش است.

 

رسانه‌های آمریکایی شاهد حضور روز افزون این مسیحیان صهیونیست در جامعه آمریکا هستند به‌طوری که نزدیک به 100 کانال تلویزیونی و بیش از 1000 کانال رادیویی در این زمینه فعالند و حدود 80 هزار کشیش در خصوص تبلیغ صهیونیسم مسیحی فعالیت می‌کنند.

 

نفوذ این جنبش در سیاستمداران آمریکا به شکل قابل توجهی افزایش یافت و به جایی رسید که برخی از کارکنان کاخ سفید به بیانیه‌های این جنبش به شدت اعتقاد داشتند و به شکل علنی آن را به رسمیت می‌شناختند. جیمی کارتر و رونالد ریگان، دو رئیس جمهور اسبق آمریکا از معتقدترین و پایبندترین رؤسای جمهور این کشور به اصول و مبانی مسیحیت صهیونیستی بودند.

 

 

 

آیپک کمیته امور عمومی آمریکایی ـ مسیحی است و از جهت تأثیر بر سیاست کلی آمریکا با هدف حمایت از منافع اسرائیل، بزرگترین لابی یهودیان در ایالات متحده محسوب می‌شود.

 

در کنار آیپک، اتحادیه‌ای به نام «اتحادیه مسیحیان برای اسرائیل(CUFI)» تقریباً از یک دهه پیش آغاز به کار کرد که دارای پایگاه مردمی گسترده‌ای از انجیلی‌ها و به‌ویژه مسیحیان صهیونیست و انجیلی و دارای جریانی مسیحی ـ صهیونیست به‌خصوص در آمریکا است. این جریان عقیده دارد که برپایی اسرائیل در سال 1948 و بازگشت یهودیان به سرزمین موعود مرحله اصلی ظهور مسیح منجی و پایان زندگی دنیایی است.

 

بر این اساس مسیحیت صهیونیستی که اتحادیه مسیحیان برای اسرائیل آن را ایجاد کرد، حامی شهرک‌سازی رژیم صهیونیستی است و به شدت از شهرک‌سازی در کرانه باختری و بازسازی معبد هیکل در قدس حمایت می‌کند.

 

در سال 2012 میلادی اتحادیه مسیحیان برای اسرائیل اعلام کرد که اعضای آن از یک میلیون نفر فراتر رفته است و بدین ترتیب این اتحادیه به بزرگترین لابی حامی اسرائیل در ایالات متحده تبدیل شد. امروز هم حدود 7 میلیون عضو دارد و به قول نتانیاهو، دوست شماره یک اسرائیل در ایالات متحده است.

 

 

رؤسای جمهور آمریکا از آیزنهاور گرفته تا بیل کلینتون، به حمایت از رژیم صهیونیستی به شیوه‌های مختلف ادامه دادند تا زمانی که جرج دبلیو بوش پیروز انتخابات شد که عوامل متعددی در این مسئله دخیل بود.

 

عامل اول: باور و پایبندی بوش به عقاید جنبش صهیونیسم مسیحی که موجب نزدیکی رهبران این جنبش به بوش شد.

عامل دوم: پیروزی نهادها و جمعیت‌های وابسته به جنبش صهیونیسم مسیحی در تقویت حضور سیاسی، رسانه‌ای و دینی در جامعه و تبدیل آن به یک قدرت انتخاباتی و نیروی فشار شدید و تأثیرگذار.

عامل سوم: وقوع حوادث 11 سپتامبر 2001 در نیویورک و واشنگتن که دشمنی با مسلمانان و اعراب را افزایش داد و جهان از دید آمریکایی‌ها به دو جبهه تقسیم شد: کسانی که با ایالات متحده همسو بودند یا کسانی که با تروریست‌ها همراهی می‌کردند.

 

 

 

 با توجه به اینکه ترامپ به صورت علنی اندیشه و گرایش‌های جنبش صهیونیسم انجیلی را اذعان نمی‌کند، اما مواضع سیاسی افراطی او و تأیید مطلق رژیم صهیونیستی، قبل و بعد از انتخابات اخیر ریاست جمهوری آمریکا، موافقت سیاسی، ذهنی و عاطفی او با رژیم صهیونیستی را آشکار کرد؛ به‌ویژه در مورد به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت معنوی دولت اسرائیل و انتقال سفارت کشورش به قدس و همچنین الحاق جولان سوریه به مناطق تحت اشغال اسرائیل.

 

در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در 2016 میلادی که بر اساس مرکز اطلاعات آمریکایی پیو، ترامپ 81 درصد از آراء انجیلی‌ها را به‌دست آورده بود، روشن است که پیروزی ترامپ مرهون آرای انجیلی‌ها بوده است.

 

برخی معتقدند که ترامپ، معاون خود مایک پنس را انتخاب کرد تا فتح بابی برای حضور فرقه انجیلی در انتخابات به نفع ترامپ باشد زیرا او از راستگراهای مسیحی حامی اسرائیل است.

 

ترامپ همچنین برای حل و فصل مسئله خاورمیانه، چندین یهودی افراطی چون جراد کوشنر(دامادش)، دیوید فریمن، سفیر آمریکا در اسرائیل و جیسون گرینبلات، فرستاده مذاکرات صلح، به علاوه مایک پمپئو را که از انجیلی‌های متعصب است انتخاب کرد.

 

ادامه دارد ...