محققان سال‌ها به دنبال حفره‌ای در داخل تابوت بانو Chenet-aa می‌گشتند. اما در نهایت تنها یک شکاف کوچک در نزدیکی پای او یافتند که به نظر می‌رسد نسبت به اندامش کوچک به نظر می‌رسیده. اما اسکن اشعه ایکس سرانجام نشان داد که چگونه مومیایی ۳۰۰۰ ساله مصری در تابوت بدون دریچه مهروموم شده است.
اسکن تابوت بانو Chenet-aa
فقدان دهانه‌ها یا نقاط ورودی قابل‌مشاهده در تابوت Chenet-aa قبلاً مانع از آن شده بود تا محققان بتوانند به بقایای او دسترسی پیدا کنند، اما سی‌تی‌اسکن‌های جدید بعضی ابهامات را دراین‌خصوص از بین برد.
جی پی براون، محافظ ارشد انسان‌شناسی نیز در این باره می‌گوید: هنگامی که تیم تابوت را از طریق اسکنر سی تی رد کرد، آنها توانستند قسمت زیرین را بادقت بیشتری مشاهده کنند؛ جایی که می‌توانید ببینید یک درز از پشت پایین می‌رود و مقداری توری وجود دارد.
محققان موزه فیلد در شیکاگو تخمین زدند که او در اواخر دهه ۳۰ یا اوایل ۴۰ سالگی درگذشته و تلاش‌های دقیق برای آماده کردن او برای زندگی پس از مرگ نیز تأیید کرده که او از موقعیت اجتماعی بالایی برخوردار بوده است.
آمادگی برای زندگی پس از مرگ
اسکن‌های جدید نشان داد که Chenet-aa در دوره میانی سوم مصر در طول سلسله ۲۲ زندگی می‌کرده و هنوز هم در «وضعیت قابل توجهی» قرار دارد. این تیم همچنین قادر به تشخیص اطلاعاتی در مورد سن، رژیم غذایی و نحوه مومیایی کردن او برای زندگی پس از مرگ بود.
محققان دو مومیایی از ۲۶ مومیایی را که در ماه سپتامبر در موزه فیلد به نمایش گذاشته شده بودند مورد مطالعه قرار دادند تا بفهمند چگونه برای زندگی پس از مرگ آماده شده اند.
غیرمعمول‌ترین جنبه تابوت لیدی چنت آآ این واقعیت بود که به نظر نمی‌رسید هیچ درز یا روزنه‌ای وجود نداشته باشد که به مومیایی‌کنندگان اجازه دهد جسد او را داخل آن قرار دهند.
استفاده از پانل چوبی
به گزارش سایت sciencetech اسکن‌های سه‌بعدی نشان داد که به‌جای اینکه کارتناژ در اطراف بدنه ساخته شود، همان‌طور که برای مصریان باستان معمول بود، ابتدا تابوت ایجاد شد و سپس با استفاده از رطوبت نرم شد، بنابراین انعطاف‌پذیر بود و می‌توان آن را در اطراف Chenet-aa قالب‌گیری کرد.
مومیایی‌کنندگان مواد را در نای او قرار می‌دادند تا هنگامی که او به حالت ایستاده بوده، فرونریزد؛ درحالی‌که شکافی از بالا تا پایین تابوت بریده شد و روی بدن پیچیده شده‌اش قرار گرفت.
بعد از اینکه پشت تابوت را گذاشتند، یک پانل چوبی در پای او گذاشتند و آن را در جای خود می‌چسبانند تا در حین قالب‌گیری تابوت، حرکت نکند.
روشی برای تدفین نخبگان
بررسی‌ها نشان می‌دهد Chenet-aa در لایه‌هایی از کتانی گران‌قیمت پیچیده شده و در یک تابوت کارتنی تزیین‌شده قرار داده شده است؛ نوعی قالب‌بندی با رنگ‌آمیزی شبیه به پاپیه ماشه (موادی ترکیبی از تکه‌های کاغذ یا خمیرکاغذ است که گاهی با پارچه‌ها توسط ماده‌ای چسباننده تقویت می‌شود) که برای تدفین نخبگان در نظر گرفته شده است.
برخلاف مومیایی‌های دیگر که اندام‌های داخلی آنها در کوزه‌های جداگانه با چهار پسر هوروس روی درب‌ها قرار می‌گرفت، مومیایی‌کنندگان رویکرد متفاوتی را برای Chenet-aa در پیش گرفتند.
اسکن‌ها نشان داد در مورد او، مومیایی‌کنندگان بسته‌هایی ایجاد کردند که اعضای بدن در کنار شش مجسمه مومی پسران هوروس که دوباره در حفره بدن قرار داده شدند، قرار گرفتند.
پسران هوروس
چهار پسر هوروس شامل ایمستی، خدای سر انسان که از کبد محافظت می‌کرد و هاپی که سر بابون داشت و از ریه‌ها محافظت می‌کرد، بودند.
دو نفر دوم هم دواموتف بودند که سر شغالی داشتند و برای محافظت از معده در نظر گرفته شده بودند. قبه‌سنوئف سر شاهین هم از روده‌ها محافظت می‌کرد.
تصاویر همچنین نشان می‌داد او چند دندانش را ازدست‌داده بوده و بقیه دندان‌هایش نیز نشانه‌های سایش قابل‌توجهی داشتند که نشان می‌دهد غذای او حاوی دانه‌های شن بوده که مینای دندان را از بین می‌برد.
بررسی‌ها نشان می‌دهد مومیایی‌کنندگان چشم‌های او را با چشم‌های مصنوعی جایگزین کردند تا مطمئن شوند که در طول زمان خراب نمی‌شوند.
مومیایی هاروا
محققان همچنین روی دومین فرد مومیایی شده به نام هاروا تمرکز کردند که تقریباً هم‌زمان با Chenet-aa زندگی می‌کرد و همچنین اعتقاد بر این است که از موقعیت اجتماعی بالایی برخوردار است.
تصاویر سه‌بعدی از ستون فقرات او نشان می‌داد که او از هیچ‌گونه بیماری مربوط به کار بدنی رنج نمی‌برد و دندان‌های مرتبش هم نشان می‌داد که او از مواد غذایی با کیفیتی استفاده می‌کرده که فقط در دسترس نخبگان قرار داشته است.
مومیایی‌ها؛ فراتر از اشیای هنری
دریک، مسئول موزه‌ای که از مومیایی‌ها نگهداری می‌کند به سی‌ان‌ان گفت: هدف اولیه ما از تحقیق دراین‌خصوص آن بود که نشان دهیم مومیایی‌ها انسان هستند و فقط اشیای هنری نیستند. ما سعی می‌کنیم آنها را به‌عنوان انسان درک کنیم تا بتوانیم آن داستان‌ها و بینش‌ها را با عموم مردم به اشتراک بگذاریم و به افراد مومیایی‌شده احترام بیشتری بگذاریم.
اسکن این مومیایی‌ها حدود چهار روز طول کشید، باوجود این، محققان عقیده دارند تجزیه‌وتحلیل کامل یافته‌های آنها در مورد مومیایی‌ها ممکن است تا سه سال طول بکشد.
منبع: همشهری آنلاین