يك سلام با همان لحن و بيان هيجان‌انگيز كافي بود كه علاقه‌مندان دنياي فوتبال بار ديگر به ياد بياورند كه صداوسيما با ممنوع‌الفعاليت كردن عادل فردوسي‌پور، چه نعمت بزرگي را از آنها دريغ كرده است. فردوسي‌پور در تمام اين سال‌ها و بعد از رخت بربستن از تلويزيون، روزبه‌روز بر شهرت و محبوبيتش افزود، اما همه مي‌دانستند كه جايگاه و نقش موردعلاقه او كماكان گزارشگري فوتبال است. عادل فردوسي‌پور، مرد محبوب اين روزهاي دنياي فوتبال در ايران كه حالا مي‌توان گفت محبوبيت او از بسياري از فوتباليست‌ها هم فراتر رفته، با چند گزارش در آپارات اسپورت بار ديگر نام خود را سر زبان‌ها انداخت تا نشان دهد كماكان دود از كنده بلند مي‌شود.
لحن جذاب، دايره واژگان گسترده، تسلط و دانش فوتبالي‌تحسين‌برانگيز و سكوت‌ها و آكسان‌هاي به‌جا در گزارش تنها بخشي از توانمندي‌هايي است كه فردوسي‌پور را در گزارشگري فوتبال، فرسنگ‌ها از ديگران جلو مي‌اندازد. در شرايطي كه گزارشگرانِ - حتي كهنه‌كارِ - تلويزيون، اين روزها با اطلاعات اندك و گاه جملات قصار خود، سوژه شبكه‌هاي اجتماعي مي‌شوند و با هر گزارش تازه، تنها خاطرات شيرين گزارش‌هاي گذشته را مخدوش مي‌كنند، يك سلام گفتنِ عادل فردوسي‌پور، با آن جملات و كلمات حساب‌شده و از پيش برنامه‌ريزي‌شده، در فاصله ده، بيست دقيقه بعد از مسابقه فوتبال، به ترند شبكه‌هاي اجتماعي مبدل شد و اين نشان مي‌دهد كه فردوسي‌پور هرقدردر اين سال‌ها از «تلويزيون» دور بوده، به «رسانه» نزديك شده است.
در اين ميان، صداوسيما كه به جد احساس كرده قافيه را باخته و با پديد آمدن پلتفرم‌هاي مختلف، از شبكه‌هاي نمايش خانگي گرفته تا همين آپارات اسپورت، ديگر نه‌تنها مرجع تماشاي مسابقات ورزشي نيست، بلكه غالبا به انتخاب دوم و سوم تماشاچيان براي ديدن يك مسابقه تبديل شده است، در روزهاي گذشته حرف‌هايي‌ را از گوشه و كنار در رسانه‌هاي مكتوب و آنلاين منتشر كرده كه مي‌گويند آغوش صداوسيما براي بازگشت چهره‌ها گشوده است. اما سوال اينجاست كه از كجا معلوم اين آغوش باز، صرفا يك خدعه براي مخدوش كردن چهره رسانه‌اي‌هاي باسابقه نيست؟ آيا بايد باور كرد صداوسيما دارد همچون دولت، مسير وفاق را در پيش مي‌گيرد يا اينكه اين تنها يك سودجويي از شهرت زايدالوصف چهره‌هايي چون عادل فردوسي‌پور به مدد رسانه‌هايي‌ غير از تلويزيون است؟
من اما فكر مي‌كنم كه پلتفرم‌ها و خود عادل و هرآنكه مثل او باتجربه و دنياديده است، به اين در باغ سبز نشان دادن‌ها وقعي نمي‌نهند و با پوزخندي، كارشان را پي مي‌گيرند و افسوس مي‌خورند براي روزگاري كه ميل و اشتياق كار كردن در صداوسيما را داشتند، اما عده‌اي با دامن زدن به كينه‌ها، بهترين سرمايه‌هاي رسانه‌اي اين كشور را از صداوسيماي ملي طرد كردند.