به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، کتاب «روان درمانی خانواده» اثر جی.هی.لی که به عنوان منبعی معتبر در زمینه خانوادهدرمانی استراتژیک شناخته می‌شود، با ترجمه باقر ثنایی به چاپ هیجدهم رسید. این اثر به بررسی روابط بین‌فردی در خانواده‌ها و ارائه راهکارهای درمانی می‌پردازد و برای دانشجویان رشته‌های مشاوره و روانشناسی بسیار مفید است.
جی هی لی، نظریه‌پرداز اصلی خانوادهدرمانی استراتژیک است. تدوین کتاب «روان درمانی خانواده» نیز برای درمانگران است و نباید به غلط تصور شود که تلاشی برای ترسیم واقعیت جامعه و خانوادۀ انسانی است، یا اینکه اگر همه روی خط صحیح بودند، خانواده چگونه باید می‌بود.
آنچه در کتاب روان‌درمانی خانواده می‌خوانیم، فرمول‌بندی سادۀ وضعیت‌های اجتماعی است که می‌تواند به درمانگر در تشخیص برخورد‌های نوعی و تعیین عملکردش کمک کند؛ این اثر بر این مبنا استوار است که چون مشکلات روان‌شناختی به‌طور کلی به روابط بین‌فردی مرتبط می‌شوند، درمان آن‌ها هم باید در بستر همین روابط صورت بگیرد.
کتاب حاضر، خانواده را به‌عنوان گروهی طبیعی (در مقابل گروه تصنعی شکل‌گرفته در انواع گروه‌درمانی) درنظر می‌گیرد و خانوادهدرمانی، روش سیستماتیک مداخلۀ درمانی می‌داند که هدفش رفع اختلالات پیچیده و متقابل عاطفی در گروه خانواده است.
کتاب «روان درمانی خانواده» در هشت فصل، روان‌درمانی خانواده را قدم‌به‌قدم برای خوانندگانش توضیح می‌دهد؛ مراحل درمان، چالش‌های پیش‌رو و مسائل اخلاقی در خانوادهدرمانی، بخشی از مهم‌ترین سرفصل‌های این کتاب هستند.
اثر فوق برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‌های مشاوره و روانشناسی در گرایش خانواده، مفید و خواندنی خواهد بود.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
معمولا اندرز خوب سودی ندارد مگر درمورد مشکلات خفیف آموزشی و یا وقتی که درمانگر با فرد کاملا کم‌هوشی کار می‌کند. اگر درمانگر برای اندرز دادن دچار وسوسه شده باشد، می‌تواند از خانواده چنین سوالی بکند: «اگر می‌خواستم به شما اندرز خوبی بدهم، چه باید می‌گفتم؟» آن‌وقت خود اعضای خانواده تمام اندرزهای مورد نظر درمانگر را که در گذشته دیگران به آن‌ها داده‌اند و سودی نداشته به او خواهند گفت. مفهوم اندرز دادن این است که درمانگر تصور می‌کند اشخاص بر اعمال خود تسلط منطقی دارند ولی برای موفقیت در کار درمان بهتر است این تصور را فراموش کرد. هدف دستورالعمل‌هایی که در این‌جا راجع به آن‌ها صحبت می‌شود، ایجاد تغییر تازه در رفتار اعضای خانواده نسبت به یکدیگر ازطریق ارائۀ رفتارهای تازه است.
به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا، کتاب «روان درمانی خانواده» اثر جی.هی.لی که به عنوان منبعی معتبر در زمینه خانوادهدرمانی استراتژیک شناخته می‌شود، با ترجمه باقر ثنایی به چاپ هیجدهم رسید. این اثر به بررسی روابط بین‌فردی در خانواده‌ها و ارائه راهکارهای درمانی می‌پردازد و برای دانشجویان رشته‌های مشاوره و روانشناسی بسیار مفید است.
سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رساجی هی لی، نظریه‌پرداز اصلی خانوادهدرمانی استراتژیک است. تدوین کتاب «روان درمانی خانواده» نیز برای درمانگران است و نباید به غلط تصور شود که تلاشی برای ترسیم واقعیت جامعه و خانوادۀ انسانی است، یا اینکه اگر همه روی خط صحیح بودند، خانواده چگونه باید می‌بود.
آنچه در کتاب روان‌درمانی خانواده می‌خوانیم، فرمول‌بندی سادۀ وضعیت‌های اجتماعی است که می‌تواند به درمانگر در تشخیص برخورد‌های نوعی و تعیین عملکردش کمک کند؛ این اثر بر این مبنا استوار است که چون مشکلات روان‌شناختی به‌طور کلی به روابط بین‌فردی مرتبط می‌شوند، درمان آن‌ها هم باید در بستر همین روابط صورت بگیرد.
کتاب حاضر، خانواده را به‌عنوان گروهی طبیعی (در مقابل گروه تصنعی شکل‌گرفته در انواع گروه‌درمانی) درنظر می‌گیرد و خانوادهدرمانی، روش سیستماتیک مداخلۀ درمانی می‌داند که هدفش رفع اختلالات پیچیده و متقابل عاطفی در گروه خانواده است.
کتاب «روان درمانی خانواده» در هشت فصل، روان‌درمانی خانواده را قدم‌به‌قدم برای خوانندگانش توضیح می‌دهد؛ مراحل درمان، چالش‌های پیش‌رو و مسائل اخلاقی در خانوادهدرمانی، بخشی از مهم‌ترین سرفصل‌های این کتاب هستند.
اثر فوق برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‌های مشاوره و روانشناسی در گرایش خانواده، مفید و خواندنی خواهد بود.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:معمولا اندرز خوب سودی ندارد مگر درمورد مشکلات خفیف آموزشی و یا وقتی که درمانگر با فرد کاملا کم‌هوشی کار می‌کند. اگر درمانگر برای اندرز دادن دچار وسوسه شده باشد، می‌تواند از خانواده چنین سوالی بکند: «اگر می‌خواستم به شما اندرز خوبی بدهم، چه باید می‌گفتم؟» آن‌وقت خود اعضای خانواده تمام اندرزهای مورد نظر درمانگر را که در گذشته دیگران به آن‌ها داده‌اند و سودی نداشته به او خواهند گفت. مفهوم اندرز دادن این است که درمانگر تصور می‌کند اشخاص بر اعمال خود تسلط منطقی دارند ولی برای موفقیت در کار درمان بهتر است این تصور را فراموش کرد. هدف دستورالعمل‌هایی که در این‌جا راجع به آن‌ها صحبت می‌شود، ایجاد تغییر تازه در رفتار اعضای خانواده نسبت به یکدیگر ازطریق ارائۀ رفتارهای تازه است.
∎