خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: «قدرتی که در پاهای خود هنگام مبارزه دارم، غیرقابل توقف است. دوست دارم برای کشورم افتخار کسب کنم». این را «امیرمهدی وحیدبینا» قهرمان لیگ برتر تکواندو کشور می‌گوید.
امیرمهدی که ۱۶ سال بیشتر ندارد، تکواندوکار کم سن و سال اما با تجربه و اهل ورامین است، که طرفداران این قهرمان نوجوان درباره زندگی او صفاتی مانند «بدون ترس»، «بدون حد و مرز» و… را به کار برده‌اند؛ چرا که تلاش می‌کند با افتخارآفرینی‌هایش، صدای نوجوانان امروز کشور باشد.
وقتی علیرغم نبود زیرساخت‌ها هم می‌توان رشد کرد
دوران کودکی هر فرد احتمالاً مهمترین مرحله زندگی اوست، چرا که باعث شکل‌گیری شخصیت فرد می‌شود و نقش تعیین کننده‌ای در آینده هر شخص دارد.
شاید به همین دلیل است که بزرگسالان و والدین معمولاً به فکر آینده فرزند خود هستند و همیشه سعی می‌کنند کودکی خوبی را برای فرزندانشان به وجود آورند و اجازه ندهند اتفاقی ناگوار برای کودکشان بیفتد تا مبادا بعدها خودش را به شکل یک معضل بزرگ‌تر نشان دهد، حال فرض کنید، کودکی با تکواندو متولد شود و از همان ابتدا شروع به افتخارآفرینی در این رشته محبوب ورزشی کند، چه اتفاقی می‌افتد؟
چه احساسی دارد اگر هر لحظه از زندگی‌ات با خیال افتخارآفرینی برای کشور و همشهریانت همراه باشد، «امیرمهدی» چنین کودکی را گذرانده است.
امیرمهدی که به واسطه «استاد سیدحسن میر» و «استاد پیام خانلرخانی» تکواندوکار معروف و شناخته‌شده کشورمان با این ورزش رشد کرده و استاد «بهزاد خداداد» را ورزشکار محبوب خود می‌دانست؛ درباره شروع ورزشش می‌گوید: «من تکواندو را از ۶ سالگی و به دلیل تمایل پدرم بر افزایش تمرکز در ورزش و زندگی شروع کردم.»
او که در اوج کمبود سرانه‌های ورزشی در شهرستان‌های استان تهران بزرگ شده است، وقتی می‌خواهد از الهام‌گیری حرف بزند اشاره به «استاد بهزاد خداداد» می‌کند.
فقط به افتخارآفرینی برای کشورم در مسابقات بین المللی و المپیک فکر می‌کنم
در واقع امیرمهدی خیلی زود با انتخاب الگوی مورد علاقه خود دهن‌کجی بزرگی به تمام آن شرایط سخت و نبود زیرساخت‌ها و سرانه‌های ورزشی کرد و مثل بسیاری دیگر از کودکان ایرانی طعنه زد که عزم و اراده قوی را از همان روزهای آغاز زندگی آموخته است.
پوربینا، حالا قهرمانی کشور در لیگ خردسالان به همراه تیم فرمانیه تهران، کسب عنوان قهرمانی و دریافت نشان فنی‌ترین بازیکن استان تهران و کشور در لیگ نونهالان به همراه تیم هیئت تهران، کسب عنوان فنی‌ترین و بهترین بازیکن وزن اول استان تهران در سال ۱۴۰۲ و بیش از سی مقام اولی دومی و سومی در بازی‌های آزاد استان تهران در رده خردسالان و نونهالان را در کارنامه خود دارد و اخیراً هم قهرمانی در لیگ برتر نوجوانان کشور به همراه تیم زاگرس (شرکت نفت) در سال ۱۴۰۳ را به آلبوم افتخاراتش افزوده تا خستگی ناپذیری را فریاد زده باشد.
این قهرمان نوجوان مرحله به مرحله جلوتر رفتن و پیشرفت کردنش در زندگی ورزشی اش را این گونه توضیح می‌دهد: «مرحله اول، تلاش سخت برای رسیدن به میزان آمادگی مورد نظر برای حضور در مسابقات قهرمانی و مبارزات مختلف، مرحله دوم، زمانی بود که در مبارزات باید قهرمان می‌شدم و چاره‌ای نداشتم که نفر اول باشم، اینجا بود که با توجه به هدف گذاری کار، کار و کار را سرلوحه قرار دادم و مرحله سوم اینجاست که من هستم، منی که فقط و فقط به افتخارآفرینی برای کشورم در میادین و مسابقات بین المللی و المپیک فکر می‌کنم.»
او تکواندو را انتخاب کرد؛ چرا که تکواندو بر تقویت روحیه، اخلاق و بهبود شخصیت فرد تأکید دارد و احترام به خود و دیگران را آموزش می‌دهد، این هنر رزمی به انضباط در زندگی روزمره را آموزش می‌دهد، تکواندو با ایجاد چالش‌های فیزیکی و روانی، باعث افزایش اعتماد به نفس فراگیران می‌شود. دستیابی به موفقیت در تکواندو، افراد را به این باور می‌رساند که می‌توانند هرچیزی را که می‌خواهند، به دست آورند.