به گزارش ایسنا، در شرایطی که دونالد ترامپ جمهوری‌خواه با بازگشت دوباره‌اش به کاخ سفید، اروپا را وحشت‌زده کرده است، سران این قاره با چالش‌های داخلی خودشان دست و پنجه نرم می‌کنند.
کشمکش‌ها و نزاع‌های سیاسی داخلی و پیامدهای واکنش جهانی به تورم، مهاجرت و خواص حاکم، آلمان و فرانسه را دچار مشکل کرده است.
در همین رابطه نشریه نیویورک‌تایمز می‌نویسد: بازگشت «دونالد ترامپ» به ریاست‌جمهوری ایالات متحده می‌تواند وضعیت چالش‌برانگیز، منزوی‌کننده، حساس و خطرناکی برای اروپایی ایجاد کند که در حال حاضر در رکود اقتصادی غوطه‌ور است و از جنگ در مرزهای شرقی خود به لرزه درآمده است.
این همان لحظه‌ای است که رهبران اروپایی خواستار اتحاد و رهبری قدرتمند از سمت ۲ اقتصاد بزرگ این قاره هستند. اما فرانسه و آلمان که مهم‌ترین کشورهای اتحادیه اروپا هم هستند، برای پاسخ به این درخواست با مشکل مواجه هستند و به تقلا افتاده‌اند.
آنها خودشان قربانی همان نیروهای سیاسی می‌شوند که به ترامپ کمک کردند در بین محافظه‌کاران و رای‌دهندگان مردد در ایالات متحده محبوبیت پیدا کند. و از جمله آنها می‌توان به واکنش در برابر افزایش سریع قیمت مصرف‌کننده، اضطراب و عصبانیت از افزایش مهاجرت و از بین رفتن سریع اعتماد عمومی به خواص سیاسی اشاره کرد.
شولتس - ماکرون
در وضعیت کنونی، احزاب سیاسی جریان اصلی حمایت‌ها را از دست داده‌اند و در عوض پوپولیست‌ها و ناسیونالیست‌ها، از جمله احزاب راست افراطی که زمانی در حاشیه قرار داشتند، رشد و افزایش یافته‌اند.
در همین حال پس از ماه‌ها درگیری داخلی بر سر مالیات‌ها، هزینه‌ها و بهترین راه برای تقویت مجدد اقتصاد آلمان، «اولاف شولتس» صدراعظم آلمان طی روزهای گذشته با اخراج وزیر دارایی کشورش، ائتلاف حکومتی خود را از بین برد و به نظر می‌رسد این کشور به سمت انتخابات زودهنگام پیش می‌رود که احتمالا شولتس را از قدرت کنار می‌زند.
یک حزب راست افراطی و یک حزب پوپولیست جدید در انتخابات منطقه‌ای اخیر آلمان جایگاهی به دست آوردند و پیروزی ترامپ می‌تواند اعتبار آنها را در برابر احزاب جریان اصلی در انتخابات فدرال آینده افزایش دهد.
در فرانسه هم، «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه پس از تصمیم فاجعه‌بار برای برگزاری انتخابات زودهنگام امسال، قدرت خود را عملا کاهش داد. پس از آن رای‌گیری که مجلس ملی فرانسه را تقریبا در بن‌بست قرار داد و منجر به ایجاد ائتلاف متزلزلی شد که در برابر راست افراطی و چپ به قدرت چسبیده بود، فرانسه ماه‌ها طول کشید تا دولت تشکیل دهد.
اعتراضات پاریس در پی انتخابات ژوئیه
به گزارش نیویورک‌تایمز، عدم اطمینان ایجاد شده از پاریس تا برلین، خلأ قدرت قاره‌ای ایجاد کرده است که ممکن است روسیه را در جنگ اوکراین جسور کند. چنانچه ترامپ در سال آینده به سرعت برای اعمال مالیات‌های سنگین بر واردات به ایالات متحده اقدام کند، این مساله توانایی اروپا برای پاسخ به جنگ تجاری جهانی را تهدید می‌کند.
احتمالا تلاش‌های رهبران اروپایی برای ایجاد یک سیاست مشترک برای محافظت از صنایع خود در برابر افزایش واردات کم‌هزینه چین، از جمله خودروهای الکتریکی و سایر فناوری‌های انرژی پاک، بیشتر خواهد شد. و این می‌تواند کار سیاسی از پیش دشوار افزایش هزینه‌های نظامی اروپا را پیچیده‌تر کند؛ امری که رهبران و تحلیلگران توافق دارند که در بحبوحه تهدیدات متناوب ترامپ مبنی بر خروج از ناتو یا عقب‌نشینی از ضمانت‌های امنیتی آمریکا برای متحدان اروپایی، فوریت جدیدی به خود می‌گیرد.
رهبران باثبات‌تر دیگری هم وجود دارند که نقش آنها در اروپا می‌تواند برای مقابله با بحران افزایش یابد، اما آنها هم پیچیدگی‌ها و وضعیت‌های بغرنج خودشان را دارند.
«کر استارمر» که تابستان امسال به‌عنوان نخست‌وزیر بریتانیا انتخاب شد، با اعتراضات عمومی به خاطر هدایایی که او و همسرش پذیرفته بودند، گرفتار شده است و علاوه بر این، کشور او دیگر در اتحادیه اروپا نیست.
همچنین «جورجیا ملونی» نخست‌وزیر ایتالیا یک پوپولیست است که می‌تواند با ترامپ رابطه نزدیک برقرار کند، یا اینکه ممکن است رویکرد نسبتا مرکزگرایانه خود در امور بین‌الملل و حمایت از اوکراین را در تضاد با مواضع شخص ترامپ بیابد.
ملونی و استارمر
تحلیلگران موافق هستند که طبیعی‌ترین شرایط برای رهبری یک اروپای مستقل‌تر و قدرتمندتر باید از برلین یا پاریس باشد؛ مکان‌هایی که اکنون بیشترین چالش‌ها و مشکلات را دارند.
«الکساندرا دی هوپ شفر» رئیس صندوق آلمانی مارشال ایالات متحده در پاریس می‌گوید: «بحران بسیار واضحی در رهبری فرانسه و آلمان وجود دارد که با فروپاشی ائتلاف آلمان تشدید می‌شود. و فرانسه هم در اختلافات سیاسی داخلی خودساخته غرق شده است. و این یک نقص و مانع در صحنه اروپایی و بین‌المللی است.»
در همین حال «یورن فلک» مدیر ارشد مرکز اروپا در شورای آتلانتیک در واشنگتن، می‌گوید فرانسه و آلمان از بحران‌های سیاسی «خودساخته و خودتحمیلی» رنج می‌برند، آن هم درست زمانی که انتخاب ترامپ ابهامات جدیدی را به آینده اروپا اضافه کرده است. او گفت: «ما به دنبال یک رابطه بسیار چالش‌برانگیزتر هستیم. ممکن است اوضاع قبل از اینکه بهتر شود، به سرعت بدتر شود.»
ماکرون و شولتس طی روزهای گذشته به وجود این مشکلات اذعان کردند، اما سرنخ‌های کمی برای مقابله با آنها ارائه داده‌اند.
رئیس‌جمهور فرانسه روز پنجشنبه در افتتاحیه اجلاس سران اروپایی در بوداپست گفت: «ترامپ از سوی مردم آمریکا انتخاب شده و او از منافع مردم آمریکا دفاع خواهد کرد؛ این مشروع و خوب است. حال سوال این است که آیا ما آماده دفاع از منافع اروپایی‌ها هستیم؟ دنیا از گیاهخواران و گوشتخواران ساخته شده است و اگر تصمیم بگیریم که گیاهخوار بمانیم، گوشتخواران پیروز خواهند شد!»
ماکرون در بوداپست
همچنین شولتس پنجشنبه گذشته در جمع خبرنگاران، به برهه چالش‌برانگیز تصمیمش برای نابودی ائتلاف آلمان از طریق اخراج وزیر دارایی که به گفته او شروع به تضعیف برنامه اقتصادی دولت کرده بود، اذعان کرد. شولتس و ائتلافش به جای ماندن در قدرت تا انتخابات پاییز آینده، احتمالا در ماه مارس با رای‌دهندگان روبرو خواهند شد و شولتس احتمالا صدراعظمی را از دست خواهد داد.
اولاف شولتس گفت: «دوست داشتم شما را درگیر این تصمیم دشوار نمی‌کردم، به خصوص در مواقعی مانند این که عدم اطمینان در حال افزایش است.» اما او افزود: «ما باید بیش از هر زمان دیگری در اروپا کنار هم بمانیم و به سرمایه‌گذاری با هم در امنیت و قدرت خود ادامه دهیم، چون شرایط جدی است.»
برای سال‌ها، ماکرون بارها از اروپا خواسته است که از نظر نظامی، اقتصادی و فناوری متحدتر و مستقل‌تر باشد و کمتر به دولت‌های متوالی ایالات متحده وابسته باشد و مجهزتر برای رقابت با سلطه صنعتی و تجاری چین عمل کند. اما او اکنون در موقعیت بسیار ضعیف‌تری نسبت به دوره اول ریاست جمهوری خود قرار دارد؛ او حال مقامی است که دیگر کنترل چندانی بر سیاست داخلی ندارد و دوره او محدود است و نمی‌تواند دوباره در سال ۲۰۲۷ نامزد شود.
دولت فرانسه در بحث‌های پارلمانی بر سر بودجه غرق شده است؛ بودجه به شدت مورد نیاز است تا کسری و بدهی فزاینده‌ای را مهار کند که از بدترین‌ها در اروپا هستند. هنوز مشخص نیست که آیا دولت می‌تواند کاهش شدید هزینه‌ها و مالیات‌های بالاتری را که به دنبال آن است تا پایان سال بدون سقوط تضمین کند یا خیر.
همچنین یک بحث متفاوت که کمتر از آن تفرقه‌انگیز نیست، این هفته در آلمان در جریان است.
جلسه پارلمان آلمان
رهبران باید در مورد گام‌هایی برای رفع حفره بودجه و پیروی از آنچه اساسا یک دستور قانون اساسی برای بودجه‌های متوازن خارج از مواقع اضطراری است، توافق کنند. اختلاف‌نظر در مورد چگونگی انجام این کار و نحوه استفاده بهینه از سیاست مالی برای خروج اقتصاد آلمان از رکود، به ایجاد چنددستگی در ائتلاف شولتس کمک کرد.
یک دعوای بزرگ‌تر هم می‌تواند همین حوالی باشد. ترامپ بر آلمان فشار آورده است که بیشتر برای ارتش خود هزینه کند و این برلین را ملزم به افزایش بودجه نظامی خود می‌کند و همین خطرات خاص خود را به همراه خواهد داشت. این امر رهبران را وادار می‌کند تا گام‌های جدیدی برای استقراض پول بردارند، یا به فکر کاهش دردناک هزینه‌های داخلی سیاسی برای آزاد کردن پول بیشتر برای ارتش باشند؛ امری که می‌تواند خشم رای‌دهندگان را برانگیزد و به احزاب «اول آلمان» مانند حزب راست افراطی «آلترناتیو برای آلمان» در پای صندوق‌های رای کمک کند.
شولتس اما ترجیح داده است وام بگیرد، و بده بستان مخارج را رد کرده است. گزینه اصلی برای رهبری دولت بعدی، جایگزین اصلی سوسیال دموکرات‌های شولتس هم دموکرات‌های مسیحی محافظه‌کارتر هستند. آنها برخی از سیاست‌ها را تغییر می‌دهند، اما همچنان حامیان قوی اوکراین هستند. تحلیلگران می‌گویند که اگر آنها یا یک حزب اصلی دیگر بتواند دولتی تشکیل دهد، ممکن است به فلج سیاست برلین پایان دهد؛ حداقل برای مدتی.
انتهای پیام