«وطن امروز» ادعای نقش توقف مازوتسوزی نیروگاهها در خاموشیهای اخیر را بررسی میکند
رتوش خاموشی
صاحبخبر - «وطن امروز» ادعای نقش توقف مازوتسوزی نیروگاهها در خاموشیهای اخیر را بررسی میکند دفتر مطالعات انرژی، صنعت و معدن مرکز پژوهشهای مجلس روز گذشته در گزارشی تحت عنوان «بررسی لایحه بودجه سال 1404 کل کشور: تبصره 3 نفت و روابط مالی آن با دولت»، به تحلیل وضعیت بودجه سال 1404 پرداخت. این گزارش 43 صفحهای از جمعبندی نظرات کارشناسی، نشان میدهد ایران با ناترازیهای گسترده در تمام حاملهای انرژی، از جمله گاز طبیعی، برق و بنزین روبهرو است. * ناترازی گاز طبیعی، سوخت مایع و عدم مدیریت مصرف در سال 1401 ناترازی گاز طبیعی در اوج مصرف به 315 میلیون مترمکعب در روز رسید و با افزایش دما در سال 1402، این مقدار به حدود 280 میلیون مترمکعب کاهش یافت اما همچنان در ماههای سرد سال چالش ناترازی گاز طبیعی وجود دارد. همچنین مصرف سوخت مایع در نیروگاههای حرارتی افزایش و ذخایر گازوئیل و نفتکوره نیروگاهها در نیمه اول سال 1403 نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش یافته است. گزارش مرکز پژوهشها به وجود کسری در تأمین بنزین نیز اشاره دارد و تاکید میکند که بیتوجهی به سیاستهای مدیریت مصرف منجر به واردات اجباری و خرید محصولات داخلی شده است. از این رو، انتظار میرود که لایحه بودجه با در نظر گرفتن وضعیت ناترازی انرژی و چالشهای آن، راهکارهایی برای مدیریت و کاهش این ناترازی ارائه دهد. تبصره 3 لایحه بودجه سال 1404 با 12 بند به نفت و روابط مالی آن با دولت پرداخته است. در این لایحه، جدول مفروضات منابع و مصارف عمومی دولت در سال 1404 درج شده که بخش عمدهای از آن مرتبط با حوزه نفت و گاز است. یکی از نکات قابل توجه در بودجه 1404، یکپارچهسازی تمام منابع تحت عنوان بودجه عمومی است که برای اولینبار منابع حساب هدفمندی یارانهها نیز به سرجمع منابع عمومی افزوده شده است. * درآمدهای نفتی، تولید و صادرات در لایحه بودجه لایحه بودجه 1404، حدود 2107 هزار میلیارد تومان درآمدهای نفتی پیشبینی کرده که سهم 35 درصدی از کل منابع عمومی بودجه دارد. از این مقدار، حدود 509 هزار میلیارد تومان به عنوان سهم دولت از صادرات نفتخام، میعاناتگازی و گاز طبیعی در نظر گرفته شده است. با احتساب سهم استقراض شده از صندوق توسعه ملی، این سهم به 44 درصد و مجموعا به حدود 1050 هزار میلیارد تومان میرسد. با این حال، اگر بودجه مانند سالهای قبل استاندارد شود، سهم درآمدهای نفتی دولت از بودجه عمومی معادل 15 درصد خواهد بود، در حالی که این رقم سال گذشته 23 درصد بوده است. گزارش مزبور همچنین به تردید در تحقق هدف تولید 3750 هزار بشکه نفتخام در روز اشاره دارد و بیان میکند تحقق صادرات نفتخام و میعاناتگازی به میزان 1850 هزار بشکه در روز نیز دور از انتظار خواهد بود. سایر بررسیهای این گزارش حاکی از آن است که علاوه بر وضعیت تولید نفت کشور، احتمال کاهش میزان صادرات نفت ایران در سال آتی نیز وجود دارد. پیشبینی میشود قیمت نفت صادراتی ایران در سناریوهای مختلف به ترتیب برابر با 53، 75 و 63 دلار در هر بشکه باشد. میزان صادرات نفت نیز کمتر از حجم در نظر گرفته شده در لایحه بودجه خواهد بود. در سناریو محتمل، درآمدهای دولت از صادرات نفتخام، میعاناتگازی و خالص صادرات گاز طبیعی با قیمت هر بشکه 63 دلار و میزان صادرات 1.1 میلیون بشکه در روز، معادل 459 هزار میلیارد تومان تخمین زده میشود. در سناریوهای کمینه و بیشینه، این رقم به ترتیب برابر با 370 و 696 هزار میلیارد تومان خواهد بود. گزارش مرکز پژوهشهای مجلس همچنین به برخی نقاط ضعف لایحه بودجه 1404 اشاره دارد: * عدم پوشش کامل تکالیف برنامه هفتم جهت رفع ناترازی انرژی عدم تخصیص منابع بهینهسازی مصرف انرژی: یکی از مهمترین مشکلات لایحه بودجه، عدم تخصیص منابع و ردیف درآمدی/هزینهای برای حساب بهینهسازی مصرف انرژی است. این حساب به عنوان یکی از بازوهای اصلی بازار بهینهسازی مصرف انرژی جهت پیشبرد طرحهای بهینهسازی در کشور محسوب میشود. نیاز به افزایش سرمایهگذاری در بخش نفت و گاز: برای رفع ناترازی انرژی از سمت افزایش تولید، در برنامه هفتم پیشرفت، حساب سرمایهگذاری نفت و گاز بهمنظور تأمین مالی این طرحها ایجاد شده است اما در لایحه ارائهشده، منابع و ردیف درآمدی/هزینهای برای این حساب در نظر گرفته نشده است. منابع این حساب صرفا از محل افزایش تولید بیش از 3750 هزار بشکه در روز نفتخام و صادرات بیش از 16 میلیارد مترمکعب گاز طبیعی خواهد بود. در جمعبندی کلی میتوان گفت لایحه بودجه ۱۴۰۴ بر اساس نظر کارشناسان دارای نقاط ضعف زیر است: عدم تخصیص منابع بهینهسازی مصرف انرژی: عدم تخصیص منابع و ردیف درآمدی/ هزینهای برای حساب بهینهسازی مصرف انرژی عدم تخصیص منابع به حساب سرمایهگذاری نفت و گاز: عدم تخصیص منابع و ردیف درآمدی/ هزینهای برای حساب سرمایهگذاری نفت و گاز عدم توجه به مردمیسازی بهینهسازی مصرف انرژی: عدم صدور گواهی صرفهجویی و تعیین منابع لازم برای پروژههای مشخصشده در برنامه هفتم عدم تعیین سهم علیالحساب برای شرکت ملی نفت و گاز: عدم اشاره به ماده 15 قانون برنامه هفتم مبنی بر نحوه سهمبری این شرکتها از فروش نفت و گاز. *** سناریوی انرژی دولت تدبیر و امید در حال تکرار است یونس نوراللهی، کارشناس حوزه انرژی در گفتوگو با «وطن امروز» به انتقاد از تصمیمات دولت در زمینه مدیریت منابع انرژی کشور پرداخت. وی با اشاره به وجود ۱۰ دانشگاه در کشور که دارای دانشکده انرژی یا گروه مهندسی انرژی هستند، بیان کرد در روزهای اخیر و در پی تصمیمات دولت تماسی با مدیران این گروهها داشته و متوجه شده دولت در اتخاذ تصمیمات این حوزه، به مشورت با کارشناسان خارج از مجموعه خود توجهی نکرده است. نوراللهی تأکید کرد این تصمیمات غیرکارشناسی نهتنها بدون برگزاری جلسات مشورتی با متخصصان ارائه شده، بلکه به نظر میرسد هیچگونه مشورتی با اساتید و کارشناسان برجسته در این زمینه انجام نشده است. وی به تصمیمات گذشته اشاره کرد و از شباهت این وضعیت به دوران ریاستجمهوری آقای روحانی گفت که در آن زمان نیز مشاورههای لازم در این حوزههای حساس انجام نشده بود و یکشبه تصمیمی گرفته شد که سرمایه اجتماعی حاکمیت را زیر سوال برد. * دولت از تجربه سایر کشورها در حوزه انرژی استفاده کند نوراللهی با اشاره به اینکه آقای پزشکیان در دوره تبلیغات خود بارها گفته بود که تصمیمات اساسی را با مشورت با کارشناسان میگیرد ولی روند کنونی نشان میدهد تیم ایشان فقط از کارشناسان دولت که آنها هم به صورت رانتی در دولت بهکارگیری شدهاند، استفاده کرده، با انتقاد از روشهای فعلی دولت برای مدیریت مصرف انرژی گفت: «آیا واقعاً میتوانیم با قطع ۲ ساعته برق در روز، کشور را اداره کنیم؟» نوراللهی افزود: کشورهایی که منابع انرژی فسیلی کمتری دارند، با روشهای بهتری به تأمین انرژی میپردازند و دولت باید از این تجربیات استفاده کند. کارشناس انرژی همچنین به موضوع مصرف مازوت و تأثیرات آن بر سلامتی مردم اشاره کرد و گفت: «تأکید بر عدم استفاده از مازوت کار درستی است اما باید به گونهای عمل کنیم که به این مرحله نرسیم». وی خاطرنشان کرد: میتوان با صرفهجویی در مصرف خانگی، نیاز نیروگاهها به گاز را تأمین کرد و به این ترتیب از بحران انرژی جلوگیری کرد. نوراللهی در پایان تأکید کرد راهکارهای بلندمدت و کارشناسی برای حل مشکلات انرژی کشور وجود دارد و این راهکارها باید مورد توجه دولت قرار گیرد. وی از آمادگی خود و سایر کارشناسان انرژی در کشور برای ارائه نظرات و راهکارهای کلان در این زمینه خبر داد و تأکید کرد این راهکارها میتواند به بهبود وضعیت انرژی کشور کمک کند. *** دلایل قطع برق در کشور و راهکارهای مقابله با آن حسین حسینزاده، عضو کمیسیون انرژی مجلس در گفتوگو با «وطن امروز» به دلایل قطع برق در کشور اشاره کرد و اظهار داشت: قطع برق تنها به دلیل کمبود گاز نیست. وی خاطرنشان کرد که بازدهی و راندمان نیروگاهها به دلیل فرسودگی دستگاهها و عدم فیلترینگ پایین است و بهره کشور از انرژیهای تجدیدپذیر نیز بسیار ناچیز است. این نماینده مجلس در ادامه افزود که در جذب سرمایهگذار خصوصی برای توسعه نیروگاهها، افزایش تولید انرژیهای تجدیدپذیر و حتی میادین گازی بسیار ضعیف عمل شده است. حسینزاده همچنین بر ضرورت مصرف بهینه گاز و برق تاکید کرد و گفت: «اگرچه مصرف گاز ۱۲ درصد در سال جاری افزایش یافته است اما عادات مصرفی مردم نیز متاثر از برنامهها و سیاستهای بخش تولید و عرضه است». * عدم توجه به فیلترینگ و ضرورت نوسازی نیروگاهها عضو کمیسیون انرژی مجلس بیان کرد که بسیاری از نیروگاهها مقوله فیلترینگ را جدی نمیگیرند که این خود عاملی برای هدررفت انرژی و آلودگی محیطزیست است. وی با اشاره به اینکه گوگرد موجود در سوخت مازوت بالاست، تاکید کرد مساله فیلترینگ در نیروگاهها و کارخانههایی که مازوت میسوزانند باید جدی گرفته شود تا علاوه بر استفاده بهینه از این سوخت، از آلودگی محیطزیست و خطرات برای سلامت مردم جلوگیری شود. وی همچنین به نیاز مبرم نوسازی تعداد زیادی از نیروگاههای ایران و حرکت به سمت شیوههای مدرن اشاره کرد و اظهار داشت که عدم نوسازی نیز یکی از عوامل به وجود آمدن این شرایط است. این عضو کمیسیون انرژی مجلس افزود که مسؤولان وزارت نیرو معتقدند کاهش گازرسانی به نیروگاهها سبب خاموشی برق شده است و از طرف دیگر مسؤولان شرکت ملی گاز اعلام میکنند که به تمام تعهدات خود برای تحویل گاز به نیروگاهها عمل کردهاند. این عدم هماهنگی میان وزارت نیرو و شرکت ملی گاز نیز میتواند نقش مهمی در قطعیهای برق داشته باشد. *** احتمال کاهش فشار در پارس جنوبی در سالهای آینده ناترازی را افزایش میدهد سعید میرترابی، کارشناس انرژی در گفتوگو با «وطن امروز» درباره گزارش مرکز پژوهشهای مجلس که به بررسی عملکرد دولت در زمینه ذخیرهسازی گاز و گازوئیل پرداخته، توضیح داد: بر اساس برنامه هفتم پیشرفت، دولت موظف بوده در دورههای بدون کمبود، مقدار مشخصی از گاز و گازوئیل را ذخیره کند تا در مواقع بحرانی (روزهای سرد سال) استفاده شود اما دولت اعلام کرده دلیل اصلی کمبود برق، عدم سوزاندن مازوت و افزایش ناگهانی مصرف بوده است. میرترابی با اشاره به اینکه در گزارشهای تخصصی آمده است از سالهای آینده ممکن است در پارس جنوبی دچار کاهش فشار شویم، افزود: متأسفانه در ایران، فاصله زیادی بین تولید و مصرف انرژی وجود دارد. در دورههای سرد و گرم، منابع کافی برای پاسخگویی به نیازها وجود ندارد و این مساله موجب ناترازی میشود. گزارشها نیز نشان میدهند این وضعیت در سالهای آینده ممکن است تشدید شود، بویژه اگر در پارس جنوبی دچار افت فشار و کاهش تولید شویم. وی ادامه داد: در گذشته، برخی نیروگاهها سوخت مایع ذخیره میکردند و در فصلهایی از سال هم از ترکیبی از مازوت و گازوئیل در این نیروگاهها استفاده میشد که به دلیل آلودگی بالای این نوع سوختها، امروز قابل دفاع نیستند اما مساله امروز این است که باید به دنبال راهحلهای پایدارتر باشیم. دولت باید تصمیمهای درستی بگیرد، تصمیمهایی نظیر ذخیرهسازی گازوئیل و گاز برای نیروگاهها، حتی اگر این تصمیمها هزینهبر باشد. * برنامههایی مؤثرتر از خاموشی برای مدیریت مصرف وجود دارد میرترابی تأکید کرد: ناترازی در مصرف خانگی نیز وجود دارد که در دورههای سرمای شدید، مصرف انرژی اوج میگیرد. باید دولت برنامههایی نظیر آموزش برای بهینه مصرف کردن انرژی را برای مدیریت مصرف خانگی، تجاری و صنعتی تدوین کند. همچنین توسعه انرژیهای تجدیدپذیر مانند نیروگاههای خورشیدی میتواند در کوتاهمدت و بلندمدت بر رفع مشکل ناترازی تولید انرژی موثر باشد. وی افزود: در حال حاضر با احداث هر نیروگاه خورشیدی ظرف ۲ سال میتوان به ظرفیت تولید ۱۰۰۰ مگاوات رسید پس با احداث چند نیروگاه در ۲ سال میتوان این ۱۵ درصد از کمبود انرژی کنونی را جبران کرد. کاهش مصرف انرژی و بهرهگیری از فناوریهای جدید، نقش مهمی در حل مشکلات انرژی کشور خواهد داشت و لازم است ایران هم مثل سایر کشورهای جهان به طرف تولید انرژیهای پاک که هزینه کمتر و عملکرد بالاتری دارند حرکت کند، بویژه اینکه زمینه برای گسترش این انرژیها هم در کشور ما وجود دارد. میرترابی در پایان تصریح کرد: مشکلات تولید، عرضه و رشد مصرف انرژی در ایران به ساختار فعلی تولید و مصرف انرژی بازمیگردد. کشورهای دیگر به سمت انرژیهای نو حرکت کردهاند اما ما همچنان به منابع فسیلی متکی هستیم. دولت باید حمایت بیشتری از بخش خصوصی در زمینه تولید انرژیهای نو داشته باشد و از ظرفیتهای داخلی و فناوریهای جهانی بهرهبرداری کند. *** راهکارهای پیشنهادی کارشناسان دفتر مطالعات انرژی، صنعت و معدن مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی با عنوان «بررسی لایحه بودجه سال ۱۴۰۴ کل کشور: تبصره ۳ نفت و روابط مالی آن با دولت»، به چالشهای ناترازی انرژی در کشور پرداخته است. بر اساس این گزارش، کشور با ناترازیهای گستردهای در حاملهای انرژی مانند گاز طبیعی، برق و بنزین روبهرو است. سال ۱۴۰۱ میزان ناترازی گاز طبیعی در اوج مصرف به ۳۱۵ میلیون مترمکعب در روز رسید و اگر چه سال ۱۴۰۲ این عدد به ۲۸۰ میلیون مترمکعب در روز کاهش یافت اما همچنان چالش ناترازی در ماههای سرد سال ادامه دارد. افزایش مصرف سوخت مایع در نیروگاههای حرارتی و کاهش ذخایر گازوئیل و نفتکوره نیز مشکلات بیشتری را در تأمین برق در زمستان ایجاد کرده است. در بخش تأمین بنزین نیز کمبود وجود دارد که منجر به واردات و خرید از واحدهای داخلی شده است. تبصره ۳ لایحه بودجه سال ۱۴۰۴ شامل ۱۲ بند است که به نفت و روابط مالی آن با دولت میپردازد. یکی از نکات مهم این لایحه، یکپارچهسازی تمام منابع تحت عنوان بودجه عمومی است که برای اولینبار منابع حساب هدفمندی یارانهها نیز به مجموع منابع عمومی بودجه افزوده شده است. درآمدهای نفتی در لایحه بودجه ۱۴۰۴ معادل ۲۱۰۷ هزار میلیارد تومان برآورد شده که ۳۵ درصد از کل منابع عمومی بودجه را تشکیل میدهد. سهم دولت از این درآمدها با احتساب استقراض از صندوق توسعه ملی به ۴۴ درصد میرسد. همچنین برآورد تولید ۳۷۵۰ هزار بشکه نفتخام در روز و صادرات ۱۸۵۰ هزار بشکه در روز در این لایحه محل تردید است. پیشبینیها نشان میدهد قیمت نفت صادراتی ایران برای سال آینده بین ۵۳ تا ۷۵ دلار در هر بشکه خواهد بود و میزان صادرات کمتر از حجم در نظر گرفته شده در لایحه بودجه است. در سناریوی محتمل، درآمدهای دولت از صادرات نفت و گاز معادل ۴۵۹ هزار میلیارد تومان تخمین زده میشود. این گزارش مرکز پژوهشهای مجلس بیان میکند لایحه بودجه ۱۴۰۴ تکالیف برنامه هفتم جهت رفع ناترازی انرژی را بهطور کامل پوشش نداده است. از جمله این موارد، عدم تخصیص منابع برای حساب بهینهسازی مصرف انرژی و حساب سرمایهگذاری نفت و گاز است. همچنین نبود اعتبارات برای ۲ طرح بزرگ ذخیرهسازی گاز طبیعی و میترینگ از دیگر نقاط ضعف لایحه بودجه محسوب میشود. در مجموع باید گفت تدوین لایحه بودجه و احکام آن باید متناسب با وضعیت ناترازی انرژی و چالشهای آن باشد. همچنین بودجه باید در راستای تحقق اهداف کمّی برنامه هفتم تدوین شود. در همین راستا کارشناسان راهکارهای زیر را برای حل این مشکل پیشنهاد میدهند. افزایش سرمایهگذاری در انرژیهای تجدیدپذیر: توسعه انرژیهای تجدیدپذیر میتواند راهکاری برای کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی و افزایش پایداری تامین برق باشد. نوسازی و بهروزرسانی نیروگاهها: بهرهبرداری از تکنولوژیهای مدرن و نوسازی نیروگاهها میتواند راندمان و بازدهی تولید برق را افزایش دهد. افزایش فیلترینگ در نیروگاهها: اجرای کامل فیلترینگ در نیروگاهها و کارخانهها برای کاهش آلودگی و هدررفت انرژی ضروری است. هماهنگی بهتر میان نهادهای مرتبط: بهبود هماهنگی میان وزارت نیرو و شرکت ملی گاز برای جلوگیری از اختلافات و اطمینان از تامین گاز به نیروگاهها با اجرای این راهکارها میتوان مشکلات قطعی برق را کاهش داد و بهبود وضعیت انرژی در کشور را تضمین کرد. ****** ناترازی برق و ارائه چند راهکار محمدطاهر رحیمی*: ایران با چالش جدی ناترازی در تأمین برق مواجه است. سخنگوی دولت بهتازگی اعلام کرده برای جلوگیری از مازوتسوزی که تهدیدی جدی برای سلامتی عمومی محسوب میشود، تصمیم بر اجرای خاموشیهای منظم در کشور گرفتهاند اما این تصمیم ۲ پرسش اساسی را مطرح میکند: مقصر اصلی ناترازی برق کیست و جراحی را باید از کجا شروع کرد؟ آیا باید برای اصلاح وضعیت، از مردم و الگوی مصرف آنان آغاز کرد یا این مسؤولیت بیشتر برعهده دولت و شرکتهای بزرگ پرمصرف است؟ برای پاسخ به این پرسشها باید سراغ آمار و ارقام رسمی ارائهشده در کشور رفت. بر اساس این آمار، تا اواسط آبان سال جاری، ذخایر سوخت نیروگاههای کشور به کمتر از ۱۰۰۰ میلیون مترمکعب رسیده است که به معنای آن است که باید با خاموشیهای احتمالی مواجه شویم. متأسفانه این نارسایی در تأمین سوخت نیروگاهها از زمان شروع به کار دولت چهاردهم آغاز شده است و از شهریورماه با کاهش ذخایر روبهرو بودهایم، بهطوریکه تا نیمه اول آبان، روزانه ۲۰ میلیون لیتر از ذخایر راهبردی گازوئیل کشور کاهش یافته است. برخلاف ادعای وزیر نفت که مدعی است نیروگاهها با ذخایر پایین سوخت تحویل دولت چهاردهم شدهاند، در ۳ سال دولت سیزدهم، یعنی تا شهریور ماه ۱۴۰۳، ذخایر سوخت نیروگاهها نسبت به سال ۱۴۰۰ با افزایش بیش از ۱۰۰ میلیون لیتر همراه بوده و به دولت چهاردهم تحویل شد. اساساً در دوران ۳ ساله دولت سیزدهم قطع برق خانگی بسیار محدود بود و هیچ صحبتی از خاموشیهای منظم یا نامنظم به میان نیامد و برق به صورت پایدار تأمین میشد. نکته مهم این است که تا زمان پایان دولت سیزدهم، سطح ذخایر گازوئیل نیروگاهها در حال افزایش بود اما در دولت چهاردهم این روند نزولی شده و بهطور مداوم میزان ذخایر در حال کاهش است. گواه این ادعا آن است که سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۴۰۰، میزان تأمین برق صنایع به طور چشمگیری افزایش یافت. دولت سیزدهم توانست تأمین برق صنایع را سال ۱۴۰۱ نسبت به ۱۴۰۰ به میزان ۱۸ درصد افزایش دهد و سال ۱۴۰۲ نیز این شاخص نسبت به سال ۱۴۰۰ با افزایشی ۳۰ درصدی و نسبت به سال ۱۴۰۱ با افزایشی ۱۲ درصدی همراه بود. این آمار نشان میدهد برق صنایع به شکل مناسبی تأمین شده و حتی وضعیت تأمین برق نسبت به سالهای پیش بهبود یافته است. همچنین در بخش خانگی نیز طی سالهای دولت سیزدهم تقریبا خاموشیای وجود نداشت که حاکی از مدیریت مناسب و تأمین پایدار برق در آن دوره است. راهکار حل مشکل ناترازی برق و مسائل تأمین برق بهجای جراحی بخش خانگی - که تنها ۳۰ درصد مصرف برق کشور را به خود اختصاص میدهد - باید بر بخشهای اساسیتر و پرمصرفتر متمرکز شود. اگر دولت چهاردهم تصمیم جدی برای حل این بحران دارد، باید گامهای کلیدی و مؤثری بردارد که از جمله عبارتند از: 1- ذخیرهسازی سوخت نیروگاهها: در کوتاهمدت، دولت باید ذخیرهسازی سوخت نیروگاهها را با جدیت دنبال کند و به هر طریقی ذخایر سوخت لازم را تأمین کند. اطمینان از وجود سوخت کافی در زمان پیک مصرف میتواند از قطع برق جلوگیری کند و ثبات در تأمین برق کشور را فراهم سازد. 2- تبدیل نیروگاهها به سیکل ترکیبی: در یک برنامه میانمدت، دولت باید به سمت تبدیل نیروگاههای کنونی به نیروگاههای سیکل ترکیبی حرکت کند. نیروگاههای سیکل ترکیبی بازدهی تولید برق را افزایش میدهند و میتوانند با استفاده از انرژی خروجی، برق بیشتری تولید کنند. این فرآیند باعث افزایش بهرهوری نیروگاه تا ۵۰ تا ۶۰ درصد میشود، در حالی که بهرهوری نیروگاههای گازی عادی تنها ۳۰ تا ۳۵ درصد است. این تکنولوژی در ایران نیز قابل اجراست و پیشرفتهای صنعتی و تکنولوژیک لازم برای این نوع نیروگاهها فراهم است. 3- استفاده از ابزارهای مالیاتی برای صنایع پرمصرف: دولت میتواند با ابزارهای مالیاتی، بویژه از طریق مالیات بر سود تقسیمی صنایع بزرگ و پرمصرف برق، آنها را به سمت انباشتهسازی و صرف سود در راستای ایجاد نیروگاههای خودتأمین هدایت کند. این سیاست، صنایع بزرگ را ترغیب میکند خودشان به تأمین بخشی از نیازهای برقیشان بپردازند و بار مصرف شبکه سراسری را کاهش دهند. ۴- ایجاد اعتبار مالیاتی برای بهبود بهرهوری مصرف انرژی: یکی دیگر از راهکارها لغو معافیتهای مالیاتی سنگین صنایع بزرگ و پرمصرف انرژی و تخصیص مالیات دریافتشده بهعنوان اعتبار مالیاتی برای خود این صنایع است. این اعتبار میتواند بهعنوان ابزاری برای تشویق صنایع به ارتقای بهرهوری مصرف انرژی و کاهش اتلاف استفاده شود. بهطور مثال، صنایع فولاد کشور به تنهایی سالانه یک میلیارد و ۳۰۰ میلیارد برق هدر میدهند؛ هزینهای که میتواند برای ساخت ۴ نیروگاه مدرن سیکل ترکیبی در هر سال صرف شود. این واقعیت نشان میدهد بهینهسازی مصرف انرژی در صنایع بزرگ از اهمیت ویژهای برخوردار است. ۵- برنامهریزی برای کاهش اتلاف برق در تولید و انتقال: دولت باید وزارت نیرو و شرکت بهینهسازی را موظف کند برای کاهش اتلاف برق در مراحل تولید، انتقال و توزیع برنامهریزی جدی داشته باشند. برآوردها نشان میدهد سالانه معادل بیش از ۳۰۰ میلیون بشکه نفت خام قبل از رسیدن برق به مصرفکننده، هدر میرود. کاهش این اتلاف میتواند منبع بزرگی از انرژی را برای کشور آزاد کند و نیاز به سرمایهگذاریهای عظیم را کاهش دهد. به طور کلی، راهکارهای فوقالذکر میتواند گامهای عملی و مؤثری برای حل مشکل ناترازی برق باشد؛ بدون آنکه بار این چالش بر دوش مردم و بخش خانگی قرار گیرد. کارشناس انرژی * ****** دوگانهسازی خاموشی ـ آلودگی میثم مهرپور: جریانی در کشور را باید متخصص دوگانهسازی دانست. این جریان همواره تلاش دارد تحقق موضوعی یا نیل به هدفی را منوط به دست کشیدن از موضوعی دیگر یا توقف فعالیتی دیگر تعریف کرده و با ایجاد این دوگانهها، اذهان و افکار عمومی را منحرف کند؛ دوگانههایی چون انرژی هستهای یا اقتصاد، FATF یا واکسن و... از این جمله است. بدون پذیرش افایتیاف نمیتوان نفت صادر کرد یا امکان واردات واکسن وجود ندارد! میان تداوم فعالیتهای صلحآمیز هستهای با توسعه اقتصادی و چرخش چرخ کارخانهها باید یکی را انتخاب کرد و... موارد متعددی راجع به این دوگانهسازیها وجود دارد؛ دوگانهسازیای که این بار در قالب خاموشی یا آلودگی مطرح شده است. هفته گذشته سخنگوی دولت از خاموشیهای برنامهریزی شده در فصول پاییز و زمستان خبر داد. او دلیل این خاموشیها را جلوگیری دولت از مازوتسوزی و حفظ سلامت مردم بیان کرد. در واقع با اعلام این خبر این پالس به مخاطب ارسال شد که در دوگانه خاموشی/ سلامت، دولت خاموشی را انتخاب کرده تا بدین وسیله از سلامت مردم صیانت کند! این در حالی است که ریشه این خاموشیها را باید ناترازی برق در کشور و عدم تناسب تولید برق با مصرف آن دانست. حجم ناترازی برق در حال حاضر به عددی حدود 18 هزار مگاوات رسیده و کشور برای حل این موضوع نیازمند ساخت نیروگاههای جدید است. ظرفیت تولید برق نیروگاههای کشور در زمان انقلاب اسلامی 2500 مگاوات بود که این ظرفیت امروز به بیش از 92 هزار مگاوات رسیده، یعنی عملا ظرفیت تولید برق کشور 37 برابر شده است؛ در حالی که جمعیت ما رشد 2.5 برابری داشته است. اما متاسفانه روند ساخت نیروگاه در دولتهای یازدهم و دوازدهم به بهانه پرهزینه بودن و توجه به مدیریت تقاضا از سوی دولت متوقف شد، به نحوی که ظرفیت اسمی اضافه شده نیروگاههای کشور صرفا در دولت دهم بیش از مجموع ظرفیت اضافه شده در طول دولتهای یازدهم و دوازدهم بوده است. رضا اردکانیان، وزیر نیروی دولت حسن روحانی صراحتا با ساخت نیروگاه مخالف و آن را اقدامی اشتباه و پرهزینه میدانست(!) روندی که در نهایت منجر به تشدید ناترازی برق طی سالهای اخیر شده است. * نقش نیروگاههای مازوتسوز در تولید برق کشور تعداد نیروگاههای کشور 143 و نیروگاههای دارای ظرفیت استفاده از مازوت 14 نیروگاه است. از طرفی ظرفیت تولید برق مجموع نیروگاههای کشور 93 هزار مگاوات و ظرفیت تولید برق با مازوت در ۳ نیروگاه اراک، کرج و اصفهان که قرار است تولید برق آن متوقف شود، فقط 2 هزار مگاوات است! به عبارتی سهم این ۳ نیروگاه در تولید برق کشور در نهایت کمتر از 2 درصد از ظرفیت تولیدی برق نیروگاهها در سراسر کشور است که نشاندهنده سهم و وزن ناچیز آن در توان تولیدی برق کشور است، لذا به نظر میرسد مطرح کردن این موضوع به عنوان دلیل اصلی خاموشیها در راستای همان موضوع دوگانهسازی و ارجح کردن حاشیه بر متن است تا اهمال و ضعفهای مدیریتی با بهانههایی تحت عنوان حراست از سلامت مردم(!) توجیه شود. مساله مهم، عدم توجه دولت در 3 ماه گذشته به ذخیره گازوئیل است، این در حالی است که تحویل گازوئیل امسال تا پایان دولت سیزدهم، 20 درصد بیش از سال قبل بوده و از طرفی این موضوع اقدامی بلندمدت شبیه ساخت نیروگاه نیست، بلکه دولت میتوانست طی همین ۳ ماه گذشته با پیشبینی این موضوع و ذخیره مناسب گازوئیل و تعویق زمان تعمیرات پالایشگاههای گازی، گاز بیشتری را در اختیار نیروگاهها قرار دهد تا از این طریق گازوئیل بیشتری نیز ذخیره شود، به نحوی که ذخیره گازوئیل نیروگاهها طی سالهای گذشته نشان میدهد ذخیره گازوئیل در دولت سیزدهم همواره افزایش داشته اما این روند سال 1403 نه تنها افزایشی نداشته، بلکه 33 درصد کاهش یافته است. در پایان باید گفت به نظر میرسد اعلام خاموشی در کشور بویژه مناطق محروم و حاشیهای، افزایش قیمت نان به عنوان قوت غالب مردم، افزایش نرخ ارز نیما و گرانتر شدن سبد معیشت عموم مردم، تکههایی از یک پازل است که نمیتواند با آزاد شدن واردات آیفون یا بازگشت فلان مجری تلطیف شود. همچنین اقداماتی نظیر خاموش کردن روشناییهای جلسات دولت و باز کردن پنجره برای گرفتن نور از خورشید که با گفتن این جمله که «صرفهجویی را از خودمان شروع میکنیم» همراه بود، خواسته یا ناخواسته پیام ضعف به بیرون صادر میکند.∎