فیلم «آنها مرا دوست داشتند» به کارگردانی «محمدرضا رحمانی»، به موضوع حساس خرید و فروش نوزاد و زندگی زوج‌های نابارور پرداخته و با انتخاب این زاویه‌ از رخدادهای اجتماعی تلاش می‌کند عمق درد و رنج خانواده‌هایی را که به فرزندآوری بیولوژیکی قادر نیستند را نشان می‌دهد.

در فیلم زوج نابارور با مشکلاتی پیچیده مواجه می‌شوند که در خلال آن، با شخصیت‌های متنوعی مانند معتادان، دلالان و افراد کارتن‌خواب در ارتباط قرار می‌گیرند. این روایت سبب می‌شود تا مخاطب شاهد تصویرسازی واقع‌گرایانه از قشرهای آسیب‌پذیر باشد و تاثیرات اجتماعی مشکلاتشان را بهتر درک کند.

نقش‌آفرینی بازیگرانی همچون «امیر جعفری» و «لیلا بلوکات» نقطه قوت فیلم است. جعفری در نقش فردی معتاد که به جمعیت ترک اعتیاد پیوسته، با بازی دقیق نشان می‌دهد که چقدر هنرمندانه می‌تواند در این نقش بازی کند. لیلا بلوکات در نقش زنی معتاد و کارتن‌خواب، با گریم تاثیرگذار تصویر عمیقی از زندگی در حاشیه را ارائه می‌دهد. این شخصیت‌پردازی‌ها کمک می‌کند تا جنبه‌های مختلف از چرخه‌ خرید و فروش نوزادان که معمولا در سایه‌های تاریک جامعه رخ می‌دهد، به نمایش درآید.

فیلم از لحاظ ساختاری، از ریتمی قابل قبول برخوردار است و با تغییر لوکیشن‌های متعدد، تکراری نمی‌شود. با این حال، در برخی سکانس‌ها مانند تک‌گویی طولانی ریتم دچار افت می‌شود و این مسئله کمی از انسجام کلی اثر می‌کاهد. هرچند این سکانس‌ها به پیش‌زمینه‌ شخصیت‌ها و پیچیدگی‌های درونی آن‌ها می‌پردازند، ولی می‌توانستند به شکلی فشرده‌تر و در خدمت پیشبرد داستان باشند.

«آنها مرا دوست داشتند» در کل با وجود نقاط ضعف در ریتم و روایت، به واسطه‌ بازی‌ها، طراحی صحنه و گریم حرفه‌ای و موضوع حساس و قابل‌توجه خود، اثری تاثیرگذار در عرصه سینمای اجتماعی به‌شمار می‌آید. فیلم توانسته با زبان سینما به بیان معضلی اجتماعی بپردازد که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و از این جهت تماشای آن برای مخاطبانی که به سینمای اجتماعی و چالش‌های اجتماعی علاقه دارند پیشنهاد می‌شود.