حجت‌الاسلام علیرضا قبادی، جامعه‌شناس و کارشناس دین، به مناسبت سالروز آغاز امامت حضرت ولیعصر (عج) یادداشتی با عنوان «ظرفیت‌های شادی‌بخش در اسلام و تشیع» را در اختیار ایکنا قرار داد. در قسمت اول این یادداشت به تشریح این مسئله پرداخته شد که همچنان که در اسلام به سوگواری اهمیت داده شده به شادی نیز پرداخته شده است. در قسمت دوم این یادداشت مطرح شد که کاهش شادمانی در جامعه ما به دلیل فقدان توصیه‌های شادی‌آفرین در منابع اصیل دینی نیست و پیامبر (ص) و ائمه (ع) بر لزوم شادکامی در جامعه تأکید دارند که باید به این مباحث توجه کرد. در قسمت سوم این یادداشت نیز مطرح شد که تصور می‌شود شادی تعریف روشنی دارد، اما تعریف دقیق از شادی، منوط به شناسایی و بررسی ابعاد، مصادیق و ملاک‌های شادی و ... است و با محیط اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در ارتباط است. در قسمت چهارم این یادداشت نیز به معرفی سطحی عمیق‌تر و بنیادی‌تری از شادی‌آفرینی پرداخته شد. در ادامه قسمت پنجم این یادداشت را با هم می‌خوانیم.

سالروز ولادت با سعادت بانوی عقل و تدبیر دختر با فضلیت امیر مومنان (ع) و حضرت فاطمه(س)، زینب کبری (س) را تبریک و شادباش می‌گویم. چنین مناسبتی در کشور ما روز پرستار نیز نام‌گذاری شده است. این روز را نیز محضر شریف همه پرستاران گرانقدر تبریک و تهنیت گفته و تلاش‌های بی‌مانند آنان را ارج می‌گذاریم.

همانگونه که وعده کرده بودیم، در اعیاد بزرگ اسلامی و در ولادت خاندان وحی درباره ظرفیت‌های شادی‌بخش در اسلام و تشیع مطالبی را تقدیم می‌داریم. تاکنون در این باره از جمله درباره لزوم توجه بیشتر به شادی در جامعه ما، چند گفتار کوتاه به حضور پر ارزش شما تقدیم شد. یکی از عمومی‌ترین و مردمی‌ترین ظرفیت‌های شادی‌بخش در جامعه ما، سالروز ولادت اهل بیت وحی (ع) است.

این مناسبت‌ها به مثابه زمان، ظرف و زمینه منحصر به‌فرد شادی‌آفرین فرهنگی در جامعه ما شمرده می‌شوند. فرصت‌های مزبور شادی‌آفرین با توجه به علاقه‌مندی و ارادت عموم مردم این مرز و بوم به خاندان عصمت و طهارت (ع)، فرصتی مقبول و بالفعل برای ابراز شادمانی و شادکامی عمومی هستند. یادآوری و بزرگداشت این ولادت‌ها خود به خود شادی‌آفرین یا زمینه‌های مناسبی برای ابراز شادمانی هستند، به‌ویژه آنکه ذیل این مناسبت‌ها، عموما از یک قشر خاص نیز در جامعه ما قدرشناسی و قدردانی می‌شود.

همانگونه که استحضار یافتید، قدرشناسی یکی از نیرومندترین و قوی‌ترین شیوه‌های ابراز شادمانی است. بسیاری از شواهد علمی نیز نشان می‌دهند که قدردانی حتی تأثیرات گسترده‌ای بر سلامت انسان‌ها دارد. سپاس و قدردانی در این ولادت از فعالیت و تلاش قشری انجام می‌گیرد که برای ما در سخت‌ترین وضعیت جسمانی و روحی به ارائه خدمات ارزشمند می‌پردازند.

البته اهمیت کار پرستاران و قدردانی و قدرشناسی از آنان هنگامی بیشتر شناخته می‌شود که به ضرورت شغلی آنان در اجتماع و در جایگاه آن در منابع دینی آگاهی حاصل شود و پیامد‌ها و هزینه‌های کم‌توجهی به آنان به طور دقیق محاسبه شود. تقارن و تناسب ولادت خجسته حضرت زینب (س) با روز پرستار اقتضا دارد تا هم نهاد‌های مردمی و هم سازمان‌های دولتی بتوانند با اجرای برنامه‌های شاد در جامعه از یک سو و اقدامات قدرشناسانه از پرستاران گرانقدر، از سوی دیگر موجبات شادمانی عمومی و اسباب رضامندی پرستاران را فراهم کنند.

همچنین شایسته است در این مناسبت در سیره و رفتار حضرت زینب کبری (س) مطالعه و تحقیق شود و شیوه‌های آن حضرت در زدودن اندوه و رنج و به تبع ایجاد فضای جدید در کاروان امام حسین (ع) شناخته و معرفی شود. شیوه‌های مدبرانه بانویی که در بحرانی‌ترین شرایط زمانه خویش، رنج کاروان امام حسین (ع) را کاهش داد، روحیه آنان را حفظ کرد و به اهل کاروان به‌ویژه کودکان ابراز محبت کرد.

ویژگی‌های بی نظیری از جمله صبر، تحمل و مقاومت می‌تواند الگویی برای همگان از جمله پرستاران محترم باشد. مجددا این ولادت خجسته و روز پرستار را تبریک می‌گویم و در چنین ایامی قرائت زیارتنامه آن حضرت نیز توصیه می‌شود.

حسن ختام این گفتار روایتی درباره جایگاه و اهمیت والای کار پرستاران از پیامبر اکرم (ص) است. پیامبر خاتم (ص) فرمودند: کسی که یک روز و یک شب پرستاری بیماری را بر عهده گیرد، خداوند متعال او را با ابراهیم خلیل (ع) محشور می‌کند.