بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل به‌صورت ناگهانی یوآو گالانت، وزیر جنگ خود را در شامگاه سه‌شنبه، ۵ نوامبر و دقیقا در شب انتخابات آمریکا برکنار کرد و به جای او «یسرائیل کاتس» معروف به «بولدوزر اسرائیل» را منصوب کرد. یسرائیل کاتس، دیپلمات تهاجمی و یکی از نزدیک‌ترین متحدان بنیامین نتانیاهو که رسانه‌های اسرائیل او را «بولدوزر» می‌نامند، روز سه‌شنبه ۵ نوامبر به جای یوآو گالانت به عنوان وزیر جنگ منصوب شد. کاتس، این وزیر ۶۹ ساله سابق وزارت امور خارجه اعلام کرد: «ما با یکدیگر برای پیروزی وزارت جنگ بر دشمن و رسیدن به اهداف جنگ یعنی بازگرداندن گروگان‌ها ، نابودی حماس، شکست حزب‌الله و ... همکاری خواهیم کرد». کاتس که عضو حزب لیکود است، از سال ۲۰۰۳ تاکنون چندین پست وزارتی را بر عهده داشته است و از مهمترین اقدامات اخیرش ممنوعیت فعالیت اونروا، سازمان امداد و کار آوارگان فلسطینی بود.
کاتس همواره در زمان تصدی‌اش به عنوان وزیر امورخارجه با حملات هدفمند خود به رهبران و سازمان‌هایی که عملیات نظامی اسرائیل را به ویژه در نوار غزه مورد انتقاد قرار می‌دادند، توجه جامعه بین‌المللی را به خود جلب کرد و در آخرین اقدام خود به عنوان وزیر امور خارجه در روز دوشنبه ۴ نوامبر، از وزارتخانه‌اش خواست که به سازمان ملل رسماً اطلاع دهد که اسرائیل توافقات خود را با این نهاد لغو کرده است. کاتس همچنین در ماه اکتبر، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل را به عنوان «عنصر نامطلوب» در اسرائیل خواند و در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که اجازه ورود او را به تل‌اویو نخواهد داد. یسرائیل کاتز پیش از سمتش در وزارت خارجه اسرائیل به مدت ده سال و بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹ وزیر حمل و نقل بوده است. او همچنین پست‌های وزارت انرژی و دارایی را در دولت بنیامین نتانیاهو در اختیار داشته است.
آویو بوشینسکی، مفسر سیاسی و رئیس پیشین دفتر نخست‌وزیر، به خبرگزاری فرانسه گفت که احتمالاً یسرائیل کاتس بیشتر از یوآو گالانت با نخست‌وزیر هم‌نظر خواهد بود. او افزود: «من به یاد نمی‌آورم که یسرائیل کاتس در هیچ مسئله‌ای با نتانیاهو مخالفت کرده باشد.» بوشینسکی همچنین خاطرنشان کرد: «درست است که او تجربه نظامی ندارد، اما وزیر حمل و نقل بسیار موفقی بوده و سال‌ها در کابینه حضور داشته است». نخست‌وزیر اسرائیل پس از اعلام غیرمنتظره برکناری وزیر جنگ خود، در توجیه این اقدام دلیل آن را «بحران اعتماد» نامید و گفت: «متأسفانه اگرچه در ماه‌های ابتدایی جنگ، اعتماد و همکاری بسیار خوبی وجود داشت، اما این اعتماد بین من و وزیر جنگ در ماه‌های اخیر دچار شکاف شد». نتانیاهو در درمورد این شکاف اضافه کرد که تلاش کرده بود این شکاف‌ها را پر کند، اما «روز به روز این شکاف‌ها گسترده‌تر» و علنی شدند و «بدتر از آن، این اطلاعات به دست دشمنان ما رسیدند و دشمنان ما از آن لذت بردند و از آن بهره فراوان بردند. این شکاف‌ها از سوی دفتر نتانیاهو مخالفت گالانت با ادامه کارزار تهاجمی علیه حماس بدون اهداف مشخص و از سوی گالانت انتقاد از هدف نتانیاهو برای «پیروزی مطلق» بود؛ امری که گالانت مصادف با خطر طولانی شدن درگیری بدون تامین امنیت گروگان‌های اسرائیلی خوانده بود. پخش عمومی این اختلافات نتانیاهو را ناامید کرد. رویکردی که با نتانیاهو و اعضای ائتلاف راست‌گرای افراطی که راه‌حل صرفاً نظامی را ترجیح می‌دهند، در تضاد بود.
بنا بر همین اطلاعات و به گزارش چندین رسانه اسرائیلی، دلیل این برکناری مسائل سیاسی داخلی بوده است؛ زیرا گالانت با قوانینی که به افراطیون مذهبی اجازه می‌دهد از خدمت سربازی معاف شوند، مخالف بود. این در حالی است که احزاب افراطی مذهبی در ائتلاف دولتی تهدید کرده بودند که در صورت عدم حمایت از آن‌ها، دولت را سرنگون خواهند کرد. نتانیاهو با این تصمیم، جناح تندروی دولت خود را تقویت کرد تا آن را بیشتر با صداهای راست افراطی که از رویکرد نظامی سختگیرانه و سازش ناپذیر حمایت می کنند، همسو کند. این تغییر آن هم در شب انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا می‌تواند به موضع نظامی تهاجمی‌تر منجر شود، انعطاف‌پذیری برای مداخلات دیپلماتیک یا بشردوستانه را کاهش دهد و بر چشم‌انداز امنیتی گسترده‌تر اسرائیل در درگیری‌های جاری تأثیر بگذارد. به ویژه آنکه بنیامین نتانیاهو و همسرش از نخستین افرادی بودند که پیش از پیروزی قطعی ترامپ، انتخاب او را به عنوان رئیس‌جمهوری آمریکا تبریک گفتند. در حال حاضر حضور یک وزیر جنگ همسو با نتانیاهو تلاشی برای تحکیم رویکرد تندرو دولت در طول جنگ غزه و حفظ ثبات در داخل ائتلاف است.