به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از کردستان، پس از اعلام نتایج آزمون سراسری ۱۴۰۳ خوشبختانه از میان شرکت‌کنندگان کنکور سراسری ۱۷ نفر در رشته‌های پزشکی و دندان‌پزشکی، ۲۰ نفر در رشته پرستاری و ۵۰ نفر نیز در دانشگاه فرهنگیان، موفق به اخذ رتبه‌های برتر در رشته‌های تاپ دهگلان شده‌اند.

اما در دهگلان نیز، دبیرستان نمونه دولتی خوارزمی به‌عنوان دبیرستان برتر در زمینه پرورش استعداد‌های برتر و نخبه در شهرستان خودنمایی می‌کند، این دبیرستان موفق شد در کنکور سال جاری، خوب بدرخشد، حدود پنج نفر رشته پزشکی، چهار نفر دندان‌پزشکی، دو نفر پرستاری، یک نفر فیزیوتراپی، ۲۰ نفر دانشگاه فرهنگیان، سه نفر مهندسی، سه نفر حقوق و سه نفر مدیریت و حسابداری از همین دبیرستان در دانشگاه‌های دولتی پذیرفته شده‌اند.

موفقیت‌های قابل‌توجه این دبیرستان در سطح استانی موجب شد تا به این بهانه گفتگویی با نیما دلکی، یکی از پذیرفته‌شدگان آزمون سراسری دهگلان در دانشگاه علوم پزشکی همدان داشته باشیم که خوانندگان عزیز را به ادامه این گفتگوی جذاب و شنیدنی دعوت می‌کنیم.

سلام، لطفاً خودتان را معرفی نمایید؟

به نام ذات حق، من نیما دلکی، متولد سال ۱۳۸۵ هجری شمسی و ساکن روستای دلک از توابع بخش مرکزی شهرستان دهگلان هستم، روستایی که اگر طرف حق را بگیریم، روستایی فاقد امکانات، از چه لحاظ رفاهی و چه از نظر علمی و حتی مسیر ارتباطی و تردد وسائل نقلیه این روستا هم خراب است.

چرا روستای دلک هیچ امکاناتی ندارد؟

روستای دلک یکی از محروم‌ترین روستا‌های شهرستان دهگلان محسوب می‌شود، دلیل آن هم کاملاً مشهود است، این روستا شورا و دهیار ندارد، در نتیجه هیچ فعالیت عمرانی و آبادانی در این روستا انجام نشده است، دلک در مقایسه با سایر روستا‌های شهرستان، از امکانات رفاهی کمتری برخوردار بوده و البته در این روستا تابه‌حال تجربه قبولی کنکور در رشته‌های تاپ پزشکی و دندان‌پزشکی نداشته است.

دلیل موفقیت شما در آزمون سراسری چه بود؟

من با تلاش و پشتکار و زحمت خودم و البته دلسوزی عوامل مدرسه و حمایت‌های همیشگی والدین و خانواده‌ام به این موفقیت دست یافتم، می‌توانم بگویم که بیشترین تأثیرگذاری که توانست در موفقیت من نقش داشته باشد، حمایت‌های همه‌جانبه و بی‌دریغ خانواده‌ام بود، در واقع خانواده و حمایت‌های آنها از مهم‌ترین عوامل موفقیت هر فردی خواهد بود.

خانواده در چه مواردی از شما حمایت و پشتیبانی می‌کردند؟

حمایت‌های خانواده‌ام همه‌جانبه بود، پدرم هر روز صبح زود وقتی که همه خواب بودند، با وسیله نقلیه من را از روستایی که وضعیت جادهٔ خوبی نداشت به دهگلان و دبیرستانی که در آن مشغول تحصیل بودم می‌برد، اگر به چیزی احتیاج داشتم بدون لحظه‌ای درنگ برایم مهیا می‌کرد، خوشحالم که توانسته‌ام با قبولی در دانشگاه، بخش کوچکی از زحمات پدر و مادرم را جبران کنم.

در خانواده به جز پدر چه کسی از شما حمایت می‌کرد؟

بله، مادر دلسوز و مهربانم، مادرم نیز حامی و بهتر است بگویم، مشوق من برای قبولی در دانشگاه و رشته تحصیلی‌ام بود، مادر برای اینکه من از لحاظ مطالعه دغدغه‌ای نداشته باشم، محیط آرام و امنی را در منزل تدارک دیده بود و من فقط درس می‌خواندم، امیدوارم با قبولی‌ام در دانشگاه، دلش را شاد کنم.

اگر بخواهی به هم سن و سالانت حرفی بزنی، چه می‌گویی؟

همیشه نباید نیمه پر لیوان را دید، مهم‌تر از آن هر کس طاووس خواهد، کشد جور هندوستان، در پیمایش مسیر و در راه رسیدن به هدف باید از پستی و بلندی‌های بسیاری عبور کرد و صبر پیشه کرد و از آنها تجارب کسب نمود، وقتی که من با این حجم از محرومیت و ناتوانی مالی، توانستم شروع کرده و به موفقیت دست پیدا کنم، به نظر من بهانه‌ای برای موفق نشدن وجود ندارد، اگر من می‌توانم، بدون شک هر کسی که بخواهد و تلاش کند موفق خواهد شد.

برای کسب موفقیت چه ابزاری لازم است؟

برای رسیدن به موفقیت، ترقی و رشد، باید چند مورد را رعایت کرد، باید باعلاقه و پشتکار روبه‌جلو پیش رفت، برای دستیابی به هدف، تلاش کرد و جنگید، نباید با هر شکستی به‌زودی جا زد و میدان را خالی و رها کرد، در واقع از شکست‌ها برای پیروزی‌های آینده درس گرفت.

به نوجوانان و جوانان در حال تحصیل چه می‌گویید؟

روی صحبت من با نوجوانانی است که این مطلب را دیده و می‌خوانند، برای پیشرفت، ترقی و بالارفتن کافی است اراده کنیم، وقتی اراده کردیم، باید نشان دهیم که هدفمان را دوست داریم و برای رسیدن به آن تلاش کنیم، نباید کمبود‌ها و محدودیت‌ها را پلی برای ناامیدی قرار دهیم و با خود بگوییم که نمی‌توانم! وقتی بخواهیم هیچ محدودیت و کمبودی، نمی‌تواند مانع پیشرفت ما شوند، از جوانان می‌خواهم که نه‌تن‌ها در موضوع درس و تحصیل، بلکه در تمامی مراحل زندگی‌شان، هدف‌دار و هدفمند زندگی کنند و برای رسیدن به آن تلاش و زحمت به خرج دهند.

نیما دلکی، موفقیت خود را مدیون چه می‌داند؟

اول خود را مدیون خداوند متعال می‌دانم که به من این فرصت و امکان را داد تا بتوانم موفق شوم و دوم خود را مدیون پدر و مادر عزیزم می‌دانم که برای به‌نتیجه‌رساندن زحمات من از هیچ تلاشی فروگذاری نکردند و البته خود را نیز مدیون و مرهون زحمات اساتید و معلمان دبیرستانم می‌دانم که چقدر دلسوزانه من را تا موفقیتم همراهی کردند.

از مسئولان چه انتظاری داری؟

باوجوداینکه اهالی روستا با مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنند، با تلاش و زحمات خودم و حمایت‌ها و راهنمایی‌های والدین و معلمانم توانستم به هدفی که داشتم برسم، اما شاید همه مثل من قانع به وضعیت موجود نباشند، در همین روستا، پدر و مادر، فرزندشان را به‌خاطر وضعیت بد جاده و نبود امکانات روستایی، از مدرسه و یادگیری علم محروم کرده‌اند، از مسئولان استانی و شهرستانی خواهشمندم برای تسهیل در تردد همین دانش‌آموزان که در واقع آینده‌سازان منطقه خواهند بود، چاره‌ای بیندیشند؛ و کلام آخر؟

صحبت‌هایم را با ذکر یک مصراع پایان می‌دهم، زگهواره تا گور دانش بجوی، تا می‌توانیم به دنبال کسب علم باشیم، ما یک روزی پایان خواهیم یافت، اما علم همچنان زنده و فروزان خواهد ماند، پس تا می‌توانیم با علم و آگاهی زندگی کنیم، همیشه در تلاش باشیم تا چیزی بیاموزیم، آن‌چنان که امام علی (ع) می‌فرمایند که من غلام آن کسی هستم که کلمه‌ای مرا بیاموزد، این سخن گوهربار از حضرت علی (ع) بیانگر ارزش والای علم و تعلیم و کاربرد‌های مفید آن در زندگی بشریت خواهد بود.

انتهای خبر/