شناسهٔ خبر: 69513249 - سرویس ورزشی
نسخه قابل چاپ منبع: جوان | لینک خبر

معضل بی‌پایان کمک‌داور ویدئویی

RAV یا بلای جان

روزنامه جوان

بسیاری از کارشناسان در همان روز‌های نخست تأکید کردند نباید تصور شود که قرار است VAR کار داور را انجام دهد و فقط می‌تواند کمکی باشد برای او که بتواند در صحنه‌های پرابهام و پرحرف و حدیث به درستی تصمیم‌گیری کند

صاحب‌خبر -

جوان آنلاین: قرار بود کمک‌داور ویدئویی باری از دوش فوتبال ایران بردارد تا دیگر شاهد تصمیمات پرابهام و سؤال‌برانگیز نباشیم، اما در عین ناباوری آنچه امروز در فوتبال ایران تحت عنوان VAR مورد استفاده قرار می‌گیرد، نه فقط هیچ شباهتی به تکنولوژی که در دنیا استفاده می‌شود، ندارد که خود تبدیل به یکی از معضلات بزرگ و پرابهام فوتبال ایران شده است، به‌طوری‌که شاید بتوان به جرئت گفت در حال حاضر تنها فدراسیون فوتبال است که از VAR سود می‌برد، چراکه هر باشگاهی که دیدارش با کمک‌داور ویدئویی برگزار می‌شود باید حدود ۴۰۰ میلیون تومان بابت اجاره این سیستم بپردازد! سیستمی که بسیاری هنوز بر این باورند نه VAR که ویدئوچک است، اما نه فقط حتی در حد همان ویدئوچک هم نتوانسته کمکی به فوتبال کند و باری از دوش آن بردارد که اختیارات داور وسط را هم کاملاً گرفته است، موضوعی که در بازی‌های اخیر کاملاً مشهود بود و صدای همه را درآورد!
بسیاری از کارشناسان در همان روز‌های نخست تأکید کردند نباید تصور شود که قرار است VAR کار داور را انجام دهد و فقط می‌تواند کمکی باشد برای او که بتواند در صحنه‌های پرابهام و پرحرف و حدیث به درستی تصمیم‌گیری کند. حال آنکه موافقان استفاده از کمک‌داور ویدئویی بر این باور بودند همین که سیستم وارد شده و مورد استفاده قرار گرفته تا از اشتباهات بزرگ جلوگیری کند، اتفاق مثبتی است و می‌توان با رفع اشکالات به‌صورت حرفه‌ای‌تری از آن استفاده کرد و باگ‌های آن نیز رفته‌رفته حل خواهد شد. اما باگ‌های آنچه امروز تحت عنوان کمک‌داور ویدئویی در فوتبال ایران استفاده می‌شود، نه فقط به مرور زمان از بین نرفته که بیشتر و بیشتر هم شده، به‌طوری‌که حالا به نظر می‌رسد قضاوت بازی‌هایی که با استفاده از کمک‌داور ویدئویی برگزار می‌شود را اتاق VAR در دست دارد، نه داور وسط! مسئله‌ای که خود می‌تواند حرف و حدیث‌های بسیاری را به دنبال داشته باشد و اوضاع را بغرنج‌تر از زمانی کند که داور وسط به اشتباه در سوت خود می‌دمید!
برای نمونه در مصاف حساسی که همین چند روز قبل در غدیر اهواز بین استقلال خوزستان و پرسپولیس برگزار شد، در دقایق پایانی نیمه اول یک صحنه بسیار مشکوک درون محوطه استقلال خوزستان رخ داد، به‌طوری‌که بعد از ضربه سر لوکاس ژوائو، توپ به دست سیدمحمد حسینی برخورد کرد، اما داور اعتقادی به هند نداشت، درحالی‌که بعد از بازی این بازیکن خود صراحتاً اعتراف کرد توپ به دستش خورده و تأکید کرد دلیلی ندارد وقتی اتفاقی رخ داده در خصوص آن دروغ بگوید.
اما نکته جالب این بود که داور گویا گوش به فرمان اتاق VAR بود! حال آنکه تصمیم‌گیرنده اصلی داور میدان است و او تنها وقتی در خصوص صحنه‌ای نیاز به مشورت دارد باید از همکارانش در اتاق VAR کمک بگیرد، نه اینکه بعد از هر صحنه منتظر تصمیم‌گیری آن‌ها بماند، آن‌هم بدون اینکه حتی زحمت بازبینی صحنه‌ها را به خود بدهد، ولی به نظرمی‌رسد کمک‌داور ویدئویی اختیار را از داور وسط گرفته و تصمیمات جایی دیگر در اتاقی گرفته می‌شود که اگرچه داوران باتجربه‌ای پشت سیستم‌هایش نشسته‌اند، اما نمی‌توانند تصمیمات قابل قبولی بگیرند، همانطور که پیام حیدری، داور اصلی VAR در دیدار استقلال خوزستان با پرسپولیس نتوانست هندی را که با چشم غیرمسلح هم دیده می‌شد و بازیکن حریف نیز خود بدان اعتراف کرد، تشخیص دهد.
صدالبته که اتفاق رخ داده تنها مختص به بازی استقلال خوزستان با پرسپولیس نیست و در مصاف استقلال با خیبر در خرم‌آباد نیز دقیقاً داور برای تصمیم‌گیری منتظر نظر اتاق VAR بود، به طوری که گویی خود اختیاری برای تصمیم‌گیری نداشت. همانطور که در مصاف پرسپولیس با شمس‌آذر قزوین و بسیاری از دیدار‌های دیگر نیز رخ داده است. مسئله‌ای که در هفته‌های نخست می‌شد با تازه‌کار بودن داوران با این تکنولوژی زیرسبیلی رد کرد، اما امروز بعد از گذشته ۱۱ هفته از رقابت‌های لیگ دیگر نمی‌توان با این جملات خود را گول زد که باگ‌های کمک‌داور ویدئویی رفته‌رفته کم می‌شود، وقتی اوضاع دارد هفته به هفته بدتر می‌شود، بدون آنکه هیچ توضیح خاصی هم در این راستا داده شود. برای نمونه هفته‌های نخست لیگ بار‌ها و بار‌ها این درخواست مطرح شد که اگر از پخش تصاویر VAR امتناع می‌شود، حداقل مکالمات داوران برای برطرف‌شدن ابهامات منتشر شود، اما نه تصاویری پخش شد و نه مکالمه‌ای تا ثابت‌شود کمک‌داور ویدئویی نه تنها باری از دوش داوری برنداشته که اوضاع را بغرنج‌تر هم کرده است!

نظر شما