به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، سازمان جهانی هواشناسی (WMO) گزارش داد که غلظت آلایندههای ناشی از گرمایش سیاره که جو را مسدود میکنند، در سال ۲۰۲۳ به حد رکورد رسیده است. این امر نشان میدهد که دیاکسیدکربن سریعتر از هر زمان دیگری در تاریخ بشر در حال انباشته شدن است و غلظت آن تنها طی دو دهه بیش از ۱۰ درصد افزایش داشته است. این افزایش ناشی از سوزاندن سرسختانه سوختهای فسیلی توسط بشر است و با آتشسوزیهای بزرگ و کاهش احتمالی توانایی درختان برای جذب کربن بدتر شده است.
دانشمندان دریافتند که غلظت کربندیاکسید در سال ۲۰۲۳ به ۴۲۰ قسمت در میلیون (ppm) رسیده که سطح آلودگی آن ۱۵۱ درصد بیشتر از قبل از انقلاب صنعتی یعنی زمانی است که مردم شروع به سوزاندن مقادیر زیادی زغالسنگ، نفت و گازهای فسیلی کردند.
غلظت آلایندههای قوی اما کوتاهمدت نیز در این سال افزایش داشته است و غلظت متان با افزایش ۲۶۵ درصدی نسبت به سطوح ماقبل صنعتی به ۱۹۳۴ قسمت در میلیارد (ppb) و اکسید نیتروژن با ۱۲۵ درصدی به ۳۳۶.۹ قسمت در میلیارد (ppb) افزایش داشته است.
این آمار در شرایطی رخ داده است که بشر در مسیر رسیدن به هدف توافق پاریس برای محدود کردن گرمایش جهانی به زیر دو درجه سانتیگراد و هدف قرار دادن ۱.۵ درجه سانتیگراد بالاتر از سطوح قبل از صنعتی شدن قرار دارد و هر قسمت در میلیون و هر کسری از یک درجه افزایش دما تأثیر واقعی بر زندگی و سیاره او دارد. روندهای کنونی نشان میدهد که گرمایش زمین از تمام محدودیتهای گرمایشی که رهبران جهانی در توافقنامه آبوهوای پاریس در سال ۲۰۱۵ با آن موافقت کردند، عبور خواهد کرد.
سوزاندن سوختهای فسیلی همچون نفت برای تأمین انرژی یک ماشین یا زغالسنگ برای تغذیه یک نیروگاه حرارتی، گازهایی را آزاد میکند که نور خورشید را به دام میاندازد و سیاره را گرم میکند. این گرمایش منجر به بازخوردهای اقلیمی همچون آتشسوزیهای شدیدتر با تولید کربن بیشتر و اقیانوسهای داغتر با جذب کربن کمتر میشود که نگرانیهای حیاتی برای زمین بهشمار میروند.
رشد انتشار جهانی کربن در دهه گذشته شاهد کاهش جزئی بود، اما این رشد در غلظتهای جوی با قدرت ادامه داشت. غلظت گازهای گلخانهای در جو دقیقترین معیار پیشرفت بشریت در اهداف اقلیمی است. طبق دادهها بشر پیشرفت زیادی در کاهش انتشار کربن ندارد و جهان در مسیر گرمایش سه درجه سانتیگرادی تا پایان قرن قرار گرفته است.
سطوح رکورد کربندیاکسید در اتمسفر نتیجه منطقی مقادیر بیسابقه گازهای گلخانهای است که اقتصادهای جهانی هنوز در حال تزریق آن به جو هستند. دانشمندان برآورد کردهاند که برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای به صفر خالص تا اواسط قرن، هر سال سرمایهگذاریهایی بین یک تا دو تریلیون دلار مورد نیاز است.