کرفس یکی از سبزیجات کمکالری است که معمولا در رژیمهای لاغری جای دارد و از نظر تغذیهای سرشار از ویتامینها و املاح است. در این مطلب به فواید عادت به خوردن کرفس خواهیم پرداخت.
به گزارش برنا، کرفس یکی از سبزیجات کمکالری است که معمولا در رژیمهای لاغری جای دارد. البته از نظر تغذیهای سرشار از ویتامینها و املاح است. مصرف کرفس به مقابله با التهابات بدن کمک میکند و در بهبود گوارش و کنترل وزن نیز نقش دارد.
کرفس را میتوان علاوه بر افزودن به انواع غذاها در ترکیب سالاد نیز استفاده کرد. در ادامه این مطلب، به فواید عادت به خوردن این سبزی خواهیم پرداخت که به ترتیب عبارتند از:
۱. خوراکی با خاصیت ضدانعقادی
کرفس منبع غنی از ویتامین K محسوب میشود که این ویتامین نقش اساسی در انعقاد خون دارد. یک پیمانه کرفس خرد شده میتواند ۳۰ درصد نیاز روزانه به این ویتامین را تامین کند.
۲. محافظت از قلب
کرفس جزو سبزیجاتی است که از سلامت قلب و عروق محافظت میکند. این تاثیر بهدلیل تنظیم فشار خون است که ناشی از مقدار فراوان پتاسیم خواهد بود. خوردن کرفس همچنین سطح کلسترول خون را پایین میآورد، زیرا فیبرهای آن در دفع کلسترول از رودهها تاثیر دارند و مانع از ورود کلسترول به خون میشوند.
۳. ضدالتهاب طبیعی
آنتیاکسیدانهای کرفس در کاهش التهابات بدن نقش دارند. از همینرو، توصیه میشود برای بهبود التهابات ناشی از نقرس و آرتریت حتما کرفس در رژیم غذایی گنجانده شود. بهعلاوه، فلاونوئیدهای موجود در کرفس از عضلات و بافتهای همبند محافظت و آنها را تقویت میکنند.
۴. بهبود عملکرد گوارش
از گذشتههای دور مردم از خواص کرفس برای مقابله با اسیدیته معده استفاده میکردند. در واقع، کرفس تاثیرات بسیاری برای سیستم گوارش دارد که از جمله میتوان به بهبود یبوست تحتتاثیر فیبرهای فراوان اشاره کرد.
خوردن کرفس ترشح بزاق و شیره گوارشی را تحریک کرده و عملکرد گوارش را در افرادی که هضم آهسته دارند یا بیاشتها هستند، تسهیل میکند. همچنین، به نظر میرسد کرفس مخاط معده را تقویت و از بروز زخمهای گوارشی پیشگیری میکند.
۵. سرشار از ویتامینهای C و فولات
کرفس یکی از بهترین منابع ویتامین C محسوب میشود. این ویتامین تاثیر آنتیاکسیدانی قوی دارد و جذب آهن همچنین سنتز کلاژن و تقویت عملکرد ایمنی بدن را تسهیل میکند.
یکی دیگر از ویتامینهایی که به مقدار فراوان در کرفس وجود دارد، ویتامین B ۹ یا فولات است که برای خانمهای باردار طی سه ماه نخست بارداری ضروری است تا از بروز ناهنجاریهای عصبی جنین جلوگیری شود.