به گزارش قدس آنلاین، ، در شب ۱۶ مارس ۱۹۸۸ و در تنها باری که هانسی فلیک پایش را در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو گذاشته بود، لحظات سختی برای این مربی آلمانی رقم خورد. درگیری‌های رخ داده در زمین از فوتبال بیشتر بود و در نهایت این رئال مادرید بود که توانست با پیروزی ۰-۲ راهی مرحله نیمه نهایی جام باشگاه‌های اروپا شود.
این مدافع میانی بایرن مونیخ پس از تعقیب امیلیو بوتراگوئنو به مدت ۹۰ دقیقه قربانی تصمیم داوری شد. در دقیقه ۲۶ این بازی بود که فلیک در آستانه محوطه جریمه روی این بازیکن خطا کرد. این فرصت بسیار خوبی برای هوگو سانچز بود که از ضربه آزاد استفاده کند. بازیکنان رئال توپ را برای استفاده مهاجم این تیم پاس دادند و فلیک تنها بازیکنی بود که متوجه این نقشه شد و از دیوار دفاعی بیرون آمد اما توپ با پایش برخورد کرد و مهار آن غیرممکن شد.
فلیک از زمان آن شکست تنها یک بار در دیداری در رقابت‌های جام باشگاه‌های اروپا به صورت کامل در ترکیب بایرن مونیخ به میدان رفت. او در سال ۱۹۹۳ و پس از مصدومیت‌های متعددی که به دلیل مشکلات زانویش به وجود آمد تصمیم گرفت از دنیای فوتبال خداحافظی کند. فلیک در آن زمان ۲۸ سال داشت و هنوز با پیراهن تیم ملی آلمان به میدان نرفته بود.
گانتر کلین، نویسنده کتاب زندگینامه این مربی که در سال ۲۰۲۱ منتشر شد، در گفت‌وگو با ال موندو اظهار داشت: «او اغلب لازم داشت که بازیکنی مصدوم شود تا بتواند به ترکیب اصلی بایرن راه پیدا کند. اگر خوب بازی می‌کرد هم معمولاً جایگاهش را در زمان بازگشت بازیکن اصلی از مصدومیت از دست می‌داد. مدیریت چنین شرایطی برای کسی به بلندپروازی او سخت بود.»
رقابت سخت در بایرن با حضور بازیکنانی مانند لوتار ماتئوس و آندریاس برمه باعث شد که فلیک به عنوان مدافع میانی، وینگر راست یا هافبک دفاعی به میدان برود. او گزینه خوبی برای یوپ هاینکس بود که به تازگی پس از هشت فصل حضور در بروسیا مونشن گلادباخ راهی بایرن مونیخ شده بود.
او باید با غروری که بازیکنان بایرن در رختکن داشتند مقابله می‌کرد و البته مسائلی مانند بازنشستگی اولی هوینس و فشاری که به دلیل تاریخچه این باشگاه روی آنها بود کنار می‌آمد. پس از شکست در فینال جام باشگاه‌های اروپا برابر پورتو که فلیک در آن دیدار هم مغلوب ضربه پشت پای رباح ماجر شد، بایرن به خوبی از اهمیت آن دیدار برابر رئال مادرید آگاه بود.
بنابراین وقتی سوت پایان این دیدار پس از شش دقیقه وقت اضافه توسط داور به صدا درآمد، همه ناراحت و عصبانی بودند. ناراحتی هاینکس از چهره‌اش مشخص بود چون به خوبی می‌دانست که تیمش از استوا، بنفیکا و آیندهوون که سه تیم دیگر راه یافته به مرحله نیمه نهایی بودند بسیار برتر بود.
این باخت به حدی برای بایرن و غرور این تیم سنگین تمام شد که آنها در شش بازی از یازده دیدار باقی مانده در بوندسلیگا شکست خوردند و آخرین باخت آنها برابر وردربرمن بود. فلیک که در آن زمان ۲۳ سال داشت، تنها در چهار دیدار از این مسابقات در ترکیب اصلی تیمش به میدان رفت.
کلین می‌گوید: «او گاهی درباره مربی گلایه می‌کرد اما چند سال بعد مجبور شد تایید کند که تصمیمات هاینکس همیشه درست بودند.» از آن زمان به بعد رابطه خوبی بین این دو نفر شکل گرفت که تا امروز ادامه دارد. کلین ادامه داد: «در نوامبر ۲۰۱۹ وقتی او هدایت بایرن را برعهده گرفت، هانسی مورد حمایت هاینکس بود. همه در آن زمان درباره فلیک به عنوان راه حلی موقت صحبت می‌کردند اما هاینکس به صورت علنی از او و پتانسیلش برای هدایت این باشگاه بزرگ حرف زد.»
شخصیت کلیدی دیگری که در پیشرفت فلیک به عنوان مربی نقش مهمی را ایفا کرد، اریش روته‌مولر بود. کلین گفت: «در طول سه سال حضور او روی نیمکت کلن (۱۹۹۳-۱۹۹۰)، من اطمینان داشتم که هانسی در نهایت وارد کادر فنی خواهد شد. او اولنی کسی بود که متوجه شد فلیک روحیه تبدیل شدن به مربی را دارد و در ارتباط برقرار کردن با افراد بسیار خوب است.»
روته‌مولر یک دهه بعد شروع به کار در فدراسیون فوتبال آلمان کرد و زمانی که فلیک مدرک مربیگری حرفه‌ای خودش را دریافت کرد، مدیریت آکادمی مربیگری این فدراسیون را برعهده داشت.
موفقیت فلیک بدون رابطه صمیمی او با بازیکنانش قابل درک نیست. او به عنوان دستیار یواخیم لوو در کادر فنی تیم ملی آلمان توانست به همراه این تیم قهرمانی در جام جهانی ۲۰۱۴ را تجربه کند و در طول فصل ۲۰-۲۰۱۹ سرمربی بایرن مونیخ بود که با کسب شش جام به بهترین فصل در تاریخ این باشگاه تبدیل شد.
این مربی آلمانی علاقه زیادی به سبک فوتبالی دارد که دل بوسکه توانست به کمک آن تیم ملی اسپانیا را به قهرمانی در جام جهانی ۲۰۱۰ برساند. لوو در نهایت در جام جهانی ۲۰۱۴ به دستیارش برای کار روی ضربات شروع مجدد اعتماد کرد و این اتفاق نقش مهمی را در قهرمانی این تیم در برزیل ایفا کرد. در طول مدت همکاری آنها با یکدیگر که از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴ به طول انجامید، لوو و فلیک بارها برای تماشای ال‌کلاسیکو در سانتیاگو برنابئو یا نوکمپ حضور پیدا کردند.
رشد فلیک در بوندسلیگا از سمت مدیر ورزشی خیلی زود و سریع اتفاق افتاد. او از سرمربیگری در هوفنهایم به عنوان دستیار نیکو کواچ در بایرن انتخاب شد. شخصیت خاص این مربی کروات که در جنگی علنی با حسن صالح حمیدزیچ بود باعث شد که از سمتش برکنار شود. فلیک در هفته یازدهم رقابت‌های بوندسلیگا به عنوان سرمربی روی نیمکت آلیانز آرنا نشست و از همان دقیقه اول مشخص بود که سبک برخوردش با رختکن شبیه به کواچ نیست. آنها حالا می‌دانند که رابطه نزدیک و صمیمانه او با بازیکنان در بارسا به چه صورت است.
کلین در این باره اظهار داشت: «او تاریخ تولد تمام بازیکنان و اعضای کادر فنی‌اش را می‌داند. برای آنها هدیه می‌خرد و حتی به بعضی از مربیانی که در آکادمی مشغول کار هستند هم تبریک می‌گویند. در فاصله چند ساعت پیش از برگزاری بازی در لیگ قهرمانان با آنها تماس می‌گیرد. بیشتر هواداران از هانسی را به عنوان کسی که روابط عمومی خوبی داشته باشد نمی‌شناسند چون او جلوی رسانه‌ها راحت نیست. با این حال، من فکر می‌کنم که یکی از نقاط قوت او همچنین این است که ارتباط بسیار خوبی با رختکن برقرار می‌کند».
البته که دستاوردهای فلیک در بارسا باید از نظر برخورد انسانی او که باعث پیشرفت قابل توجه عملکرد بازیکنانی مانند ژول کنده، رافینیا یا روبرت لواندوفسکی شده است مورد بررسی قرار بگیرد. تمرینات امروز بارسلونا به شکل و سرعتی کاملا متفاوت از دوران ژاوی هرناندز برگزار می‌شود. مسئله فقط سبک کاری خولیو توس، په‌په کنده، رافا مالدونادو و فرناندز که به تازگی به کادر این تیم اضافه شده‌اند نیست، بلکه به‌خاطر باور و اعتماد قوی فلیک به آنها است.
منابع نزدیک به رختکن بارسلونا بارها به تفاوتی که این تیم در فصل جدید با فصل گذشته دارد اشاره کرده‌اند، زمانی که لواندوفسکی به سختی بدون خستگی می‌توانست خودش را به دقایق پایانی بازی برساند. این بازیکن امروز بار دیگر به همان مهاجمی تبدیل شده است که تمامی گوشه و کنار محوطه جریمه را زیر نظر دارد، درست مثل لیگ قهرمانان ۲۰۲۰.
تمرینات بدنسازی فلیک پیش از مرحله نهایی در لیسبون اهمیت بسیاری در کسب ششمین قهرمانی اروپایی برای بایرن مونیخ داشت و باید به این نکته توجه داشت که بایرن در آن زمان سبک بازی فشرده و قدرتمندی مانند بارسلونا نداشت. هدف فلیک این بود که سبک بازی ریسکی برابر وینیسیوس و کیلیان امباپه که دو نفر از بهترین مهاجمان در فوتبال امروز هستند را به کار بگیرد.
کسب این نتیجه خوب در سانتیاگو برنابئو، جایگاه بارسا در جدول و قدرت مربی این تیم را مستحکم می‌کند. این در حالی است که فلیک در فاصله یک سال قبل بدترین لحظاتش را به عنوان مربی سپری کرد. شکست تحقیرآمیز ۱-۴ برابر تیم ملی ژاپن باعث شد که در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۳ (۱۹ شهریور سال گذشته) از سمتش به عنوان سرمربی تیم ملی آلمان برکنار شود. این تیم در فاصله بین ماه‌های مارس و ژوئن ۲۰۲۳ تنها در یک بازی از پنج دیدار دوستانه‌اش به پیروزی رسید و به همین دلیل برند نوئندورف، رئیس فدراسیون فوتبال آلمان، مجبور شد برای اولین بار دست به اخراج سرمربی تیم ملی بزند. مهم نبود که این شرایط چقدر دشوار بود، فلیک با حمایت نزدیکانش توانست آرام بماند و از آن عبور کند.
خانواده همیشه تاثیر بسیار زیادی روی فلیک داشت که به ریشه و اجدادش افتخار می‌کند. او در هایدلبرگ، شهری با ۱۶۰ هزار نفر جمعیت در نزدیکی مانهیم، به دنیا آمد و دوران کودکی‌اش را در ماکنلوخ سپری کرد. کلین می‌گوید: «پدر او به عنوان بازیکن برای تیم این شهر بازی می‌کرد و هانسی برای اولین بار در این باشگاه کوچک به میدان رفت و می‌دانست که قرار است باعث افتخار شود».
سرمربی بارسا امروز خانه‌اش در بامنتال را هنوز حفظ کرده است و هر وقت که فرصت کند به آن سری می‌زند. در واقع سیلکه، همسر او که بیشتر از سه دهه است با هم ازدواج کرده‌اند، حتی به بارسلونا نقل مکان نکرده و در بامنتال زندگی می‌کند. فلیک تا سال ۲۰۲۶ با بارسا قرارداد دارد و در آن زمان ۶۱ ساله خواهد شد. منابع آلمانی متوجه تفاوت او با بهترین مربی تاریخ بارسا هستند: «او مشخصا نابغه‌ای مانند پپ گواردیولا نیست اما یک مربی عملگرا است که توانایی بهبود ویژگی‌های بازیکنانش و پنهان کردن نقاط ضعف آنها را دارد»